Ik zal er zijn
Holly Goldberg Sloan (Auteur), Pauline Michgelsen (Vertaler)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - afdeling Rumbeke
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Querido, 2012 |
YOUNG ADULT : SLOA |
ARhus - afdeling Beveren
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Querido, 2012 |
YOUNG ADULT : SLOA |
Besprekingen
15/01/2013
Emily Bell gelooft in het lot. Ze komt uit een hoogopgeleide, gegoede familie en kruist het pad van Sam, een jongen wiens criminele en gestoorde vader zijn twee zonen al jaren meesleurt in zijn vlucht voor de autoriteiten. Tijdens een solo van I’ll be there merkt Emily hem op achteraan in de kerk. Plots zingt ze het nummer voor hem alleen, over hem alleen. Een echte coup de foudre.
Sam verdwijnt meteen weer en is niet gemakkelijk terug te vinden. Maar ook hier helpt het lot. Zo beginnen ze elkaar regelmatig te zien, wanneer Sam zijn broertje Riddle ergens veilig kan onderbrengen. Sam beschermt Riddle meer dan een moeder. Dat moet ook wel, met zo’n vader. Telkens wanneer Emily vraagt naar zijn achtergrond, zwijgt Sam. Voor Emily draagt dat alleen bij aan het mysterie. Haar ouders verwarren Sams sociale onaangepastheid en zwijgzaamheid met vijandigheid. Pas wanneer Sam zijn muzikale talent aan Tim Bell toont, gaan ze overstag. Emily’s moeder, Debbie, laat haar hart dan weer stelen door Riddle en de jongen bloeit open.
Heel even lijkt alles goed te gaan. Tot twee dingen Clarence, de vader van Sam en Riddle, ertoe aanzetten om weer te verdwijnen. Clarence volgt zijn zonen naar het huis van de Bells, met een mes en een jachtgeweer. Parallel met Clarences tocht naar het huis volgen we Tim, die opgetogen naar huis rijdt. De dreiging die voortkomt uit dat contrast is enorm en als lezer verwacht je half een slachtpartij. Die blijft gelukkig uit, maar Clarence gaat er opnieuw vandoor met zijn zonen. Hij rijdt de bergen in en zijn besluit staat vast: de jongens moeten sterven. In zijn poging om Sam neer te schieten, duikelen ze beiden de ijzingwekkende diepte in — en Riddle springt achter hen aan.
Het boy meets girl-verhaal slaat plots om in een actiethriller. Maar Goldberg Sloan neemt de lezer moeiteloos mee in haar verhaal. Het boek dankt het zijn kracht vooral aan de ijzersterke personages. De auteur wisselt voortdurend van perspectief en geeft met een derdepersoonsvertelling een inkijk in niet alleen de gedachtewereld van de hoofdpersonages, maar ook van heel wat bijfiguren. Dit verrijkt het verhaal enorm.
Een spijtig schoonheidsfoutje is de evolutie van de rijkeluiszoon Bobby Ellis. Naar het einde toe wordt hij bijna een karikatuur. Dat is jammer, maar ook begrijpelijk: in de laatste hoofdstukken, wanneer de spanning hoog oploopt, lijkt Bobby een vorm van comic relief te moeten verpersoonlijken. Helaas doet dat een aanvankelijk goed opgebouwd personage teniet.
De snelle afwisseling tussen verschillende personages, de uitgebreide beschrijvingen en spaarzame dialoog en de moed om van het centrale verhaal af te wijken, geven dit boek een uitzonderlijk filmisch karakter. Het einde sluit alle verhalen, ook die van verre nevenpersonages, netjes af. Dat zou tot ergernis kunnen leiden, maar als lezer kan je niet anders dan opgelucht zijn en het optimisme delen. Een ijzersterk debuut met een ontroerende schoonheid.
(Dit is een abstract van een artikel van Lien Devos. De volledige tekst is verschenen in De Leeswelp 8, 2012.)
[Lien Devos]
Marije van der Schaaf
Als Emily (17) een solo moet zingen in de kerk, focust ze haar blik wanhopig op de laatste rij, de mensen daar luisteren toch nooit. Maar daar zit Sam, en hij kijkt naar haar. Sam is anders dan alle jongens die ze kent, wat Emily mateloos intrigeert. Sam vertelt bijna niks over zichzelf, dat zijn vader psychisch gestoord is, van diefstallen leeft en dat ze nooit lang op één plek wonen. Sam en zijn broertje komen steeds vaker bij Emily thuis, waar ze de warmte ervaren die ze thuis zo missen. Als hun vader dit ontdekt, vertrekt hij meteen en neemt zijn kinderen mee. Zullen ze elkaar ooit terugzien? Warm, sensitief verhaal over onvoorwaardelijke liefde in vele verschijningsvormen en over je eigen weg zien te vinden. Het boek is opgebouwd uit korte scènes, verteld vanuit een veelheid aan perspectieven. De bladspiegel is ruim en rustig. De auteur weet in weinig woorden en met veel humor rake sfeertekeningen te geven en ontroerende personages neer te zetten. Naar het prachtig opgebouwde slot toe waan je je in een feelgoodfilm, inclusief hartverwarmde aftiteling. Voor liefhebbers van Anne Brashares en Sarah Dessen. Vanaf ca. 15 jaar.
Ik zal er zijn
Sieglinde Duchateau
ua/an/22 j
Sam (17) en zijn autistische broertje Riddle (12) leiden een bestaan aan de rand van de maatschappij. Ze blijven nooit lang op één plek. Al tien jaar trekken ze rond in een busje, samen met hun criminele vader, die op de vlucht is voor de politie en voor de stemmen in zijn hoofd. De jongens gaan niet naar school, worden compleet verwaarloosd en moeten voor zichzelf zorgen. Dat lukt hen aardig door het afschuimen van vuilnisbelten en door quasi onzichtbaar rond te lopen. Door hun bizarre leven zijn ze zelf ook wel bijzonder raar en onaangepast. De broers zijn volledig op elkaar aangewezen en hun band is onvoorstelbaar sterk.
Maar dan ontmoet Sam Emily en het is liefde op het eerste gezicht. Het contrast tussen hun beider levens kan niet groter zijn. Langzaam maar zeker worden de twee broers in de warmte van een gezin binnengetrokken. Wanneer hun vader ontdekt dat er iets veranderd is en dat hun wankele bestaan op de helling staat, ontvoert hij de jongens maar weer eens. Maar er is een breekpunt bereikt en de broers komen in opstand tegen het onrecht dat hun al jaren wordt aangedaan. Een hels avontuur brengt hen meermaals oog in oog met de dood. De broers geraken gescheiden en het is maar de vraag of ze elkaar en Emily en haar familie ooit zullen terugzien.
'Ik zal er zijn' is een aangrijpend boek dat een uitzonderlijk geslaagde mix brengt van avontuur, liefde, leed en humor. Met een zeer rake pen weet de auteur de karakters en hun verhoudingen te vatten. Of het nu gaat om een hoofdfiguur of een van de vele nevenfiguren, de lezer duikt als het ware onmiddellijk mee in hun diepste gevoelens of gedachten. Dat maakt het boek ongelooflijk meeslepend, van begin tot einde.
Het zachtaardige, zorgzame karakter van Sam en het innemende, kwetsbare karakter van Riddle staan in schril contrast met de agressie van de vader, het complete gebrek aan liefde, empathie en mededogen en de verschrikkelijke situatie waarin de twee broers zich bevinden. Hun leven lijkt een complete mismatch met wie ze zijn. Met stukjes en beetjes krijg je het aangrijpende relaas van hun leven met een wrede en valse vader die zijn kinderen ontvoerde. Ze denken dat hun moeder nog steeds naar hen op zoek is, maar zij is ondertussen overleden.
De eerste ontmoetingen met het gezin van Emily verlopen niet echt vlot. Haar ouders hebben veel vragen bij de knappe jongen die te mooi lijkt om waar te zijn en zijn rare broertje die geen woord zegt. Maar de muzikaal begaafde Sam weet vader Jared te bekoren met zijn gitaarspel, terwijl de communicatief gestoorde Riddle met zijn tekenobsessie de harten van moeder Debbie en Felix de hond weet te stelen. Broertje Tim ziet het wat van op een afstand aan.
Terwijl het begin van het boek wat melig is – de ontmoeting tussen Sam en Emily, in een kerk waar Emily vals een solo van ‘I’ll be there’ staat te zingen en ze oogcontact maken – is de rest van het boek dat zeker niet. Op het einde na dan, waarin alles toch wel bijzonder mooi samenkomt (gelukkig maar). Maar goed, alles daartussen is wel zeer geslaagd. Hoe de auteur zoveel weet te vertellen op een zo meeslepende manier is een raadsel, vooral omdat het verhaal niet echt realistisch is en er vaak van de verhaallijn wordt afgeweken. Als lezer word je als het ware ondergedompeld in het bizarre leven van de broers, maar vervolgens word je ook meegesleept in een haast onwezenlijk verhaal en een duizelingwekkende road movie.
Net wanneer hun leven eindelijk wat rooskleuriger wordt, worden Sam en Riddle opnieuw ontworteld en een bloedstollende rit met hun dolgedraaide vader volgt. Ze storten allemaal naar beneden in een canyon. Iedereen overleeft, maar de rollen worden omgedraaid. De vader wordt eindelijk opgepakt door de politie en Riddle moet voor een zwaar gewonde Sam zorgen. Ze komen oog in oog te staan met een beer (Verscheuren noemen ze het. Datgene wat we doen.) en geraken elkaar kwijt tijdens een dolle vaart met een kayak op een ijskoude, snelstromende rivier. Sam verliest zijn geheugen. Maar de overlevingsdrang van beide jongens is bijzonder sterk. Gelukkig heeft Debbie de kinderen als vermist opgegeven en zo vindt ze Riddle terug. En Sam vindt Emily terug, net wanneer ze is ontsnapt aan haar klasgenoot Bobbie Ellis die haar al tijden probeert te versieren.
Dit alles weet de schrijver op een zeer overtuigende manier te brengen in een directe, treffende taal die tegelijk zeer vertellend en filmisch is en bovendien een voldoende dosis relativerende humor bevat. Alles wat hier gebeurt, lijkt bijna 'normaal'. En dat is wel zeer zeldzaam, want als lezer voel je je bijzonder betrokken bij het lot van de twee broers terwijl hun leven zo ongelooflijk anders is dan dat van alledag. Spannend, ontroerend, schrijnend optimistisch en dynamisch geschreven boek vol verrassende wendingen dat wegleest als een sneltrein. Mooi meesterwerkje!
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.