Straf de armen : het nieuwe beleid van de sociale onzekerheid
Loïc J.D. Wacquant
Loïc J.D. Wacquant (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
EPO, 2012 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 307.3 WACQ |
31/10/2012
Sommige boeken vergen heel wat aandacht van de lezer. Enkele daarvan zijn die aandacht ook waard. Loïc Wacquants Paria’s van de stad, dat de achtergronden, directe oorzaken en impact van de toegenomen sociale spanningen in de Parijse banlieues en de Amerikaanse getto’s met elkaar vergelijkt, is er één van.
Zich baserend op jarenlang veldwerk en geruggensteund door talloze wetenschappelijke studies (de bibliografie telt meer dan 700 titels), maakt Wacquant brandhout van de ideologische stelling dat de doorgedreven privatisering en modernisering een oplossing bieden voor de groeiende socio-economische problemen. Hij beschrijft hoe de in hoofdzaak door Afro-Amerikaanse burgers bewoonde getto’s afgegleden zijn naar ‘hypergetto’s’, die niet enkel worden gekenmerkt door extreme armoede, raciale segregatie en geweld, maar ook door de teloorgang van de interne sociale cohesie. Het zijn grauwe ruimtes, stelt de auteur, waar jongeren de school verlaten omdat hun fysieke veiligheid er niet gegarandeerd is, waar bewoners losgewrikte straatstenen voor een habbekrats aan aannemers verkopen om hun (ontoereikende) uitkering ietwat aan te vullen, waar buschauffeurs zich enkel gewapend naar het werk begeven en waar het stigma van de welvarende stedelingen de drugsdealers niet deert, omdat die handel hen minstens tijdelijk van een inkomen verzekert. De Franse banlieues, waar sociale spanningen bijwijlen in revoltes en straatgeweld resulteren, zijn volgens Wacquant echter een volstrekt verschillend fenomeen. Ze zijn eerder ontstaan door een sociale dan door een raciale segregatie en zijn daardoor ook etnisch heterogener. De armoede en de criminaliteit zijn er reëel, maar veel minder uitgesproken dan in de Amerikaanse getto’s (hoewel ze door het Franse ‘precariaat’, dat zijn situatie als een aanfluiting van het Franse republikeinse ideaal beschouwt, als erg discriminerend worden ervaren). Bovendien hebben de openbare sector en de staat zich niet in dezelfde mate uit de banlieues teruggetrokken als de Amerikaanse overheid uit de zwarte getto’s. Toch lijkt het Wacquant niet ondenkbaar dat de Franse arbeiderswijken in de toekomst steeds meer op de Amerikaanse getto’s gaan lijken. Wenst men die catastrofale evolutie te vermijden, dan zullen kleine opsmukoperaties niet volstaan, betoogt de auteur. Evenmin zal de repressieve aanpak, die Europese overheden steeds vaker als enige oplossing zijn gaan beschouwen, soelaas bieden. De enige oplossing schuilt daarentegen in het resoluut op de voorgrond treden van een sterke verzorgingsstaat, die burgerlonen garandeert, in gratis onderwijs voorziet en haar basistaken (huisvesting, gezondheid, mobiliteit) opnieuw centraal stelt. Enkel op die manier kan de staat de sociale condities opnieuw zélf genereren, in plaats van ze enkel te remediëren.
Wacquant studie is een theoretisch werk — goed overdracht, doorleefd, en stevig onderbouwd. Helaas zal de doorsneelezer van tijd tot tijd wellicht moeite hebben om de concrete inhoud te distilleren uit de gezwollen taal van de wetenschapper. Bovenal is het boek een uitermate geëngageerd werk, waarin de persoonlijke overtuigingen en idealen van de auteur constant naar voren komen. Zoals hij in zijn laatste hoofdstuk zélf aangeeft, was het de gedwongen confrontatie met de armoede die hem tot deze studie aanzette. Maar waar hij waarschijnlijk ooit een objectieve buitenstaander was, heeft zijn veldwerk hem onmiskenbaar het pad van de empathische betrokkene op gestuurd (zo noemt hij zichzelf ‘de enige blanke vriend’ van de zwarte gettobevolking, p. 217). Voor de lezer die zich de moeite getroost om door het academische discours heen te kijken en de lichte mist van de subjectiviteit weet te verdrijven, gaat bij het lezen van Wacquants boek een verbijsterende, schokkende en verontrustende nieuwe wereld open. [Fabian Van Samang]
Redactie Vlabin-VBC
Neerslag van een sociologische studie die de achtergronden, directe oorzaken en impact van de toegenomen sociale spanningen in de Parijse banlieues en de Amerikaanse getto's met elkaar vergelijkt. Zich baserend op jarenlang veldwerk en geruggensteund door talloze wetenschappelijke studies (de bibliografie telt meer dan zevenhonderd titels), maakt de auteur brandhout van de ideologische stelling dat de doorgedreven privatisering en modernisering een oplossing bieden voor de groeiende socio-economische problemen. Het is een goed overdachte, doorleefde en stevig onderbouwde studie. De doorsnee lezer zal af en toe wellicht wat moeite hebben met de gezwollen taal van de wetenschapper. Bovenal is het boek een uitermate geëngageerd werk, waarin de persoonlijke overtuigingen en idealen van de auteur constant naar voor komen. Voor wie zich echter de moeite getroost om door het academische discours heen te kijken en de lichte mist van subjectiviteit weet te verdrijven, gaat bij het lezen van dit boek een schokkende en verontrustende nieuwe wereld open. Met voetnoten en index.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.