Being Flynn
Paul Weitz
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Prometheus, 2012 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : FLYN |
Magazijn |
Vassallucci, 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : FLYN |
31/12/2005
Stel je voor: je bent 27 en werkt voor een opvangcentrum voor daklozen in Boston. Plots herken je onder de daklozen je eigen vader, die je lijfelijk niet meer hebt ontmoet sinds je een baby was. Het overkwam Nick Flynn (geb. 1960), wiens moeder zes maanden na zijn geboorte met haar twee kinderen de benen nam. Haar man, Jonathan, was een dronkelap en mislukkeling, die zichzelf beschouwde als het grootste literaire wonder van de Verenigde Staten. Nicks verhaal werd er niet vrolijker op: armoede, criminaliteit, drugs, alcohol en de eindeloze rij vriendjes van zijn moeder bepaalden zijn jeugd. Het enige contact met zijn vader waren diens brieven uit de gevangenis, waar hij wegens gewapende bankoverval vastzat. Poëzie en verhalen schrijven leek een uitlaatklep. Maar als je moeder na het lezen van een van je verhalen (over een moeder met twee jobs die geen tijd had voor haar kinderen) zelfmoord pleegt door een overdosis te nemen en zich in de borst te schieten, stort wat er nog van je wereld overbleef volledig in elkaar. Zo'n tiener is zelf gedoemd om met alcohol zijn trauma's en schuldgevoelens te bezweren. Gelukkig wist Flynn na heel wat omzwervingen de alcohol in te ruilen voor de literatuur. Hij debuteerde op zijn veertigste met de poëziebundel Some ether (2000 -- vert. Ether), bekroond met de PEN/Joyce Osterweil Award en de 'Discover'/The Nation Award. Centraal staat de zelfmoord van zijn moeder, de afwezige vader en de allesverterende vraag naar het 'waarom'. Ook zijn tweede bundel, Blind Huber (2002), werd goed ontvangen. Intussen is Flynn als docent en adviseur verbonden aan het Colombia University's Writing Project. Maar naast de zelfmoord van zijn moeder had hij ook heel wat tijd nodig om zijn relatie tot zijn vader te verwerken. Eerst kon hij de rotzak wel vermoorden en had hij tijd nodig om de afstand die tussen vader en zoon gegroeid was, te overbruggen. Tien jaar nadat hij zijn vader als volwassene voor het eerst ontmoette, begon hij alles in een boek te verwerken. Vijf jaar lang ondervroeg hij Jonathan over zijn mislukte leven. "Ik heb zeven jaar aan mijn vaders memoires gewerkt, waarvan de laatste twee opgingen aan de structuur en de toon ervan. Het leek me heel belangrijk om die juist te krijgen. Ik besefte dat afstandelijkheid een zekere spanning zou opwekken [...]. Ik wou meer doen dan het verhaal van één persoon vertellen, ik wou iets algemeen menselijks naar voren brengen, het drama van het bestaan vatten." Het resultaat is Another bullshit night in suck city (2004 -- vert. Een klotenacht in kutstad), dat aanvangt in het Boston van de jaren '60 en waarin twee gescheiden levens aarzelend en met enige tegenzin naar elkaar toe groeien. Flynn opteerde voor een fragmentarische, impressionistische stijl. In korte hoofdstukken worden verleden en heden niet-chronologisch vermengd op een manier die bij de werking van het geheugen aansluit. Een willekeurig proces, dat ten top gedreven wordt bij momenten van alcohol, drugs of ontreddering. Soms wordt de stijl zo subjectief dat de banale, verwarde geest van een dakloze dronkelap opgeroepen wordt. Los van de dramatische inhoud kan de stijl dan ook als de grote kracht van het boek gezien worden. Een klotenacht in kutstad staat symbool voor het schrijverschap dat Flynns vader niet kon waarmaken. Sommigen maken het als schrijver, anderen eindigen in de goot. [Kris van Zeghbroeck]
C.C. Oliemans
Nick Flynn (1960) is een docent letterkunde, die twee essentiële ervaringen in zijn leven – de zelfmoord van zijn moeder en het daklozenbestaan van zijn vader – verwerkte tot respectievelijk een dichtbundel 'Ether' en deze memoires in prozavorm. In dit boek beschrijft hij in korte (1 tot 5 pagina’s lange) fragmenten het leven van zijn vader, dat na twaalf ambachten en dertien ongelukken eindigt op de straat en in een daklozentehuis te Boston. In dat tehuis werkt ook de schrijver, en zo krijgen we een portret van de gang van zaken aldaar en van de bewoners met hun dikwijls drank- of drugsgerelateerde problemen. De vader zegt al veertig jaar lang bezig te zijn met de 'Great American Novel', maar daar komt uiteraard niets van; in feite neemt de zoon de fakkel van zijn vader over door deze Bildungsroman te publiceren. Rauw, direct, stijlvol geschreven, niets verbloemend en eerlijk, een pijnlijk beeld van een ontspoord mens èn van de zelfkant van de Amerikaanse samenleving, ook vanwege de beschrijvingen van hoe de auteur samen met zijn broer in een ongelukkig eenoudergezin opgroeide. Eerder verschenen als 'Een klotenacht in Kutstad'. Op het omslag een scène uit de recente verfilming met Robert de Niro. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.