Een hart voor mama
An Melis
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items uitgeleend
|
Abimo, 2011 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : AVONTUUR - FANTASIE
Toveren |
15/05/2012
In Hekselien en heks Sproetje volgen we voor de zesde keer de avonturen van Hekselien. Deze keer gaat ze logeren bij heks Sproetje. Sproetjes mama, heks Tingel, moet een paar dagen weg. Tingel leert Hekselien nog snel even hoe ze heksenpap moet maken en vertrekt. Wanneer Hekselien de heksenpap wil bereiden, stoot ze echter per ongeluk het potje bessensap om. Gelukkig staat het bos vol lekkere bessen, dus Hekselien en Sproetje trekken naar buiten om nieuwe bessen te plukken. Maar in het veld er staan zowel rode als gewoon gevlekte bessen, en natuurlijk is Sproetje nieuwsgierig. Hekselien waarschuwt haar dat ze van de bessen af moet blijven, want als je ze eet kunnen er rare dingen gebeuren. Sproetje doet het echter stiekem toch en inderdaad: de kleine heks krijgt een staart, oren en gekleurde sproetjes. Dankzij het spreukenboek van Tingel vindt Hekselien al gauw een oplossing; zij moet ook van de bessen eten en vervolgens moeten ze neuzeneuzen. Zo komt het dat Hekselien en Sproetje aan het eind van het verhaal weer helemaal normaal zijn en vredig liggen te slapen.
Het zeemzoete verhaal van An Melis slaagt er niet in te verrassen. De gebeurtenissen zijn voorspelbaar en ook de illustraties springen er niet uit: het beertje dat Hekselien vergezelt, komt zeer sterk overeen met Belle beer uit haar andere reeks. De prenten hebben veel weg van de serie van Lieve Baeten, maar slagen er niet in om datzelfde niveau te bereiken. De prenten stralen dan wel een oergezellige heksensfeer uit, maar mankeren de nodige pit. Wel verrassend is een afbeelding van een boom halverwege het boek. Hoewel Melis een vrij effen bos tekende met hier en daar wat stipjes bes, komt er tijdens de betovering plots een soort struik tevoorschijn met een heel bizar uiterlijk. Misschien ook betoverd?
Melis hanteert een eenvoudige en duidelijke taal. Spijtig van het foutje in verband met het neuzeneuzen: Hekselien zegt ‘als ik helemaal veranderd ben, dan moeten we neuze-neuze met elkaar’, terwijl de draak spreekt over neuzeneuzen. Een detail dat verwarring brengt. Het prentenboek is vergezeld van een audio-cd waarop het verhaal ingelezen is door An Melis zelf. Ook de liedjes worden door haar gebracht. [Magali Haesendonck]
Marianne Schoonen
Hekselien en haar vrienden passen op heks Sproetje. Ze gaan bessen plukken. Dan eet Sproetje bessen met vlekjes. Voor elke bes die ze at, krijgt ze iets raars als flaporen en konijnentanden. Hekselien kan dit alleen oplossen door zelf ook bessen met vlekjes te eten en 'neuze-neuze' te doen met Sproetje. Sprookjesachtige, paginagrote prenten in zachte, warme kleuren en vol details versterken het verhaal. De in aquarel en potlood/krijt uitgewerkte tekeningen lopen door over beide pagina's en over de drie uitklapbare prenten. Op de bijgeleverde cd, die stevig en zichtbaar verwerkt is in een rond, plastic doosje in het omslag, leest de schrijfster het verhaal voor met bijpassende stemmen en muzikale begeleiding. Dit maakt het mogelijk mee te kijken en mee te beleven zonder te hoeven lezen in het boek. Opnieuw een zeer compleet geslaagd prentenboek, zesde deel in de serie over Hekselien*. Voorlezen, samen bekijken en beluisteren in de kleuterleeftijd. Vanaf ca. 4 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.