Remco Evenepoel ongeremd : de jonge jaren van een lefgozer
Frank Van de Winkel
Frank Van de Winkel (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2011 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : SPORT-SPEL : 618.54 WINK |
15/03/2012
In zijn inleiding zegt auteur Frank Van de Winkel dat Zero dope een helder, scherp en genuanceerd beeld wil geven van het fenomeen doping in de professionele wielersport. In de praktijk betekent dat dat hij dieper ingaat op de vier belangrijkste "dopingverhalen" uit de jaren 1990 tot 2010: de zaak Festina, de beschuldigingen tegen Lance Armstrong, de praktijken bij het Duitse Telekom en de opvolger ervan T-Mobile en de zaak Puerto met de Spaanse arts Eufemiano Fuentes. Heel vaak gaat het daarbij over het gebruik van epo, maar ook anabolica, groeihormonen, ontstekingsremmers, bloedtransfusies en de bizarre "pot belge" komen aan bod.
Echt nieuwe onthullingen bevat het boek niet. Van de Winkel citeert en parafraseert heel uitgebreid uit een aantal publicaties van anderen: de boeken van ex-verzorgers Voet en D'hont, van voormalig ploegarts Rijckaert, van ex-prof Philippe Gaumont en een rapport over doping geschreven in opdracht van de universiteit van Freiburg, om maar die te noemen. Daar voegt hij nog een behoorlijk aantal vaak al wat oudere interviews aan toe waarin renners en andere betrokkenen aan het woord komen. Een "Meister in der Beschränkung" toont Van de Winkel zich niet (alleen daarom al zou een register achteraan in het boek erg nuttig geweest zijn). Je kunt je bijvoorbeeld afvragen of een van het internet geplukte punt voor punt handleiding voor het inspuiten van epo of een interview met de echtgenote van dopingkoerier Voet veel relevants opleveren. Ook op gemeenplaatsen van het type "Mensen zijn zo dom nog niet als bepaalde gediplomeerde intellectuelen wel denken" laat de auteur zich wel eens betrappen.
Het langste hoofdstuk van het boek gaat over Lance Armstrong. Wat hier opvalt is dat Van de Winkel, die zich in de rest van zijn boek in de eerste plaats aan de feiten houdt, hier erg speculatief te werk gaat. Eerst zegt hij dat er geen harde bewijzen zijn voor Armstrongs dopinggebruik. Daarna laat hij allerlei vermoedens en getuigenissen op de lezer los. Een aantal van zijn bronnen zijn van dubieuze aard. Twee notoire dopingzondaars: Landis en Hamilton. Twee voormalige medewerkers van Armstrong die door hem ontslagen werden. Een Duitse juriste die een topjob bij de UCI misliep en daarom wel een eitje met de organisatie en diens voormalige voorzitter Hein Verbruggen (over wie Van de Winkel zich ook in de rest van het boek erg kritisch uitlaat) te pellen heeft. En dan is er onder andere ook nog een "zeer katholieke" (wat dat in een Amerikaanse context ook moge betekenen) echtgenote van een ex-wielrenner. Heel typisch in dit verband is hoe de auteur te werk gaat met een verklaring van Landis: hij geeft toe dat er geen enkel bewijs voor is, maar bouwt er dan "puur hypothetisch" op verder.
Van de Winkel ziet zelf trouwens de zwakheid van zijn argumentatie in en probeert zich daarom in te dekken. Het hele hoofdstuk wemelt niet alleen van voorwaardelijke werkwoordsvormen, maar ook van uitdrukkingen zoals "beweert", "volgens hem", "naar verluidt", "geen enkel bewijs aandraagt" en ga zo maar door. Goede onderzoeksjournalistiek kun je dit bezwaarlijk noemen. Elders in zijn boek beweert hij nochtans dat het boek geschreven is om het dopinggebruik te onderzoeken en niet om met alle mogelijke elementen proberen aan te tonen dat renner X product Y moet genomen hebben: "Het gaat er niet om wie dan ook een voetje proberen te lichten en de journalistieke regels met voeten te treden." Later in het boek komt OCI-voorzitter Jacques Rogge aan het woord: "Men mag geen heksenjacht houden op basis van geruchten".
Betekent dat nu dat Armstrong geen dopingzondaar was? Ik zou het echt niet weten. Als er één indruk gewekt wordt door Zero dope, dan is het wel dat (zeker tot voor een paar jaar) geen enkele renner "zuiver" was. Om het met de al vernoemde Gaumont te zeggen: "Wie ex-renner zegt, zegt bijna ex-gedopeerde" – en laten we dat maar naar andere sporten waarin het individu centraal staat uitbreiden.
De oorzaken van het wijdverspreide dopinggebruik heeft Van de Winkel al in zijn inleiding aangegeven. Het zijn wat hij noemt "belangrijke omgevingsfactoren": de organisatoren van wielerwedstrijden, de sponsors, de media en de (voor hem nog altijd niet efficiënt genoeg gevoerde) dopingbestrijding. Over dat laatste element laat Peter van Eenoo, het nieuwe hoofd van het Gentse dopinglaboratorium, nochtans positieve geluiden horen. We kunnen alleen maar hopen dat hij het bij het rechte eind heeft. [Eddy Waumans]
Redactie Vlabin-VBC
De auteur, sportjournalist, gaat met dit boek dieper in op de vier belangrijkste dopingverhalen van de afgelopen twintig jaar: de zaak Festina, de beschuldigingen tegen Lance Armstrong, de praktijken bij het Duitse Telekom (en opvolger T-Mobile) en de zaak Puerto. Heel vaak gaat het daarbij over het gebruik van epo, maar ook anabolica, groeihormonen, ontstekingsremmers, bloedtransfusies en de bizarre ‘pot belge’ komen aan bod. Echt nieuwe onthullingen bevat het boek niet. Van de Winkel citeert en parafraseert heel uitgebreid een aantal reeds verschenen publicaties en voegt daar nog een behoorlijk aantal (vaak al wat oudere) interviews aan toe waarin renners en andere betrokkenen aan het woord komen. In het hoofdstuk over Lance Armstrong gaat de auteur wel erg speculatief te werk, en ook zijn bronnen kunnen op z’n zachtst uitgedrukt ‘dubieus’ genoemd worden. Hij geeft toe dat er geen enkel bewijs bestaat voor hetgeen hij schrijft, maar bouwt er dan ‘puur hypothetisch’ op verder. Bronnenlijst achteraan.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.