Het is een boekje
Lane Smith
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Lemniscaat, 2010 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : DAGELIJKS LEVEN
Media |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lemniscaat, 2010 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Media |
31/12/2011
Het is een boek is een erg eigentijds prentenboek dat voortdrijft op een eenvoudig, maar grappig gegeven. Een ezel komt met een laptop onder de arm bij een aap staan, die een boek zit te lezen. De ezel schijnt niet te begrijpen wat het boek kan betekenen voor de aap, of zelfs maar wat een boek is. Hij stelt de aap vragen: ‘Kan je ermee sms’en? [...] Twitteren? [...] Bloggen?’ ‘Nee’, antwoordt de aap telkens, en ook ‘het is een boek’. De ezel, trots dat hij dat met zijn laptop wel allemaal kan, ziet de meerwaarde van het boek niet in. De aap krijgt het lichtjes op de heupen van Ezels onbegrip, en hij schuift het boek dan maar onder zijn neus. Over een dubbele pagina beeldt Lane Smith twee bladzijden af uit het oude boek dat Aap aan het lezen is: Schateiland van R.L. Stevenson. Ezel leest en concludeert ‘Te veel letters. Laat mij maar’, en hij reduceert de scène waarin piraat Long John Silver Jim aan z’n zwaard wil rijgen en de verschrikte jongeling in de verte de redding ziet opduiken, tot de volgende chatdialoog:
‘LJS: rrr! Ok? :D
JIM: :( ! :) ‘
Deze provocatie laat de aap koud, maar de ezel is nog niet klaar. Nieuwsgierig informeert hij: ‘Wat kan dat boek nog meer dan?’ Hij legt zijn laptop aan de kant en straalt nu aarzelende interesse uit. ‘Moet je een wachtwoord invoeren?’ vraagt hij als hij het boek uit Aaps handen neemt. De ezel begrijpt nog steeds het concept niet, maar gaat zitten met het boek, tot nieuwe ergernis van de aap, die z’n leesvoer kwijt is. Op de volgende dubbele pagina verbeeldt Smith gepast woordeloos hoe het boek de ezel in zijn greep heeft: de vragen zijn opgehouden, het is stil, Ezel leest. In een sequentie zien we op de klok boven hem ettelijke uren verstrijken, en zijn gelaat — en zijn lange, krullende oren — verraden allerlei emoties. Als Aap komt vragen of hij z’n boek nog terug mag, komt een kort: ‘Nee’. Uiteindelijk legt Aap er zich bij neer en vertrekt naar de bib. De ezel roept hem na: ‘Maak je geen zorgen, als ik klaar ben, stop ik hem in de oplader!’. Het slot is hilarisch.
Lane Smith heeft met een aap, een ezel en een muis als personages een heel slimme keuze gemaakt. De dieren creëren de nodige afstand waardoor het verhaal nergens moralistisch overkomt, en zorgen voor veel humor, waarbij woord en beeld elkaar betekenisvol aanvullen. De tegenstelling tussen boekenliefhebber Aap en digital boy Ezel wordt zelfs tot in de typografie doorgetrokken (Ezel spreekt in een monotype, schreefloos lettertype en Aap in een klassieke schreefletter). De toenemende ergernis van Aap, die met behulp van herhalingen handig opgebouwd wordt, resulteert in een krachtig slot. De figuren zijn borstelig met inkt omrand en ingekleurd met olieverf, en de prenten zijn uiteindelijk bewerkt met de computer (de precieze techniek kan je nalezen http://curiouspages.blogspot.com/2010/07/lane-smith-on-its-book.html, waar je ook enkele van Smiths visuele inspiratiebronnen op het spoor komt).
[An-Sofie Bessemans]
Ria de Schepper
Ezel komt in een zetel tegenover Aap zitten. Aap leest aandachtig een boek. Ezel, met zijn laptop op schoot, stelt voortdurend vragen aan Aap. 'Hoe scrol je naar beneden? Kun je ermee sms'en? Twitteren? Waar is je muis? Moet je een wachtwoord invoeren?' Aap leest onverstoorbaar verder en antwoordt: 'Het is een boek'. Dan toont Aap zijn boek aan Ezel en die begint verwoed te lezen. Het einde is een verrassende, hilarische pointe. De computer versus het boek is hier op een originele en buitengewoon grappige manier uitgewerkt. Ezel weet alles over computers en niets over boeken, maar ook in dit digitale tijdperk blijft een boek lezen boeiend. De illustraties confronteren de twee figuren met elkaar tegen een neutrale achtergrond. Aap lijkt op een bezadigde, wijze volwassene en Ezel op een ongeduldig, 'computerwijs' kind. Het perspectief en kleine nuances in mimiek en lichaamshouding tonen knap de emoties van het duo. Het boek leest als een beeldverhaal waarin de eenvoudige plaatjes en de beperkte tekst perfect op elkaar inspelen. Vanaf ca. 5 jaar.
Annie Beullens
ua/an/22 j
Een ezel en een aap zitten tegenover elkaar in de zetel. De aap leest een boek, de ezel heeft een laptop op schoot. De ezel heeft nog nooit een boek gezien. Hij stelt vragen als: 'Hoe scrol je naar beneden? Kan je bloggen? Waar is de muis ? Kan je ermee sms-en, twitteren, Wi-Fi? Of spelletjes spelen en muziek maken?' Aap antwoordt telkens dat het een boek is. Dan toont hij een bladzijde met een deel van een verhaal. Eerst is ezel weigerachtig maar dan wordt hij nieuwsgierig. Hij begint te lezen, uren aan een stuk. Als het uit is, zegt Ezel: ik stop het in mijn oplader. 'Dat hoeft niet: het is een boek, Ezel', zegt Aap.
Voor het eerst lees ik een prentenboek over ICT waarin de gangbare terminologie gebruikt wordt. Het is tegelijk een sterk pleidooi voor het lezen. Je zou kunnen opmerken dat je ook boeken digitaal kan lezen; dat gebeurt hier niet. Het is wel grappig dat de ezel alles lijkt te weten over computers maar niet weet hoe lezen werkt. Dat ontdekt hij pas als hij verdiept geraakt in een verhaal.
De illustraties zijn mooi in hun soberheid. Een origineel prentenboek waarover heel wat te zeggen valt.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.