Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Contact, 2011 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 644.5 HUMM |
Besprekingen
15/01/2012
Vijfentwintig jaar na de kernramp bij Tsjernobyl is journaliste Franka Hummels teruggegaan naar de Wit-Russische ‘kinderen van toen’. Hun verhalen, ervaringen en vragen over de nucleaire ramp en de pogingen van de regering om de zaak in de doofpot te stoppen, heeft ze verzameld in De Generatorgeneratie, dat in maart 2011 uitkwam. Een wat wrange timing: in diezelfde maand werd het Japanse Fukushima op de kaart gezet door een grote nucleaire ramp — volgens het Internationaal Atoomenergie Agentschap van dezelfde omvang als de kernramp in Tsjernobyl.
Hummels schrijft over drie mensen uit de omgeving van Tsjernobyl: Halina Yascanka, die in 1986 als vierjarige in de nucleaire regen danste; Shiarzuk Bargun, die vroeger speelde in de rivier met koelwater van de centrale en Paulina Vischnveskaya, haar tolk. Hun verhalen over de politieke, maatschappelijke en fysieke impact van de ramp zijn indrukwekkend en soms zelfs schokkend. De uitwerking van de getuigenissen laat alleen nogal eens te wensen over. De simplistische schrijfstijl van Hummels, de warrige opbouw van de hoofdstukken en haar weinig gevarieerde woordenschat maken het boek een ware uitdaging. Een college aan een letterenfaculteit weet ze te degraderen tot: ‘De juf rekent het fout en ze geeft een ezelsbruggetje.’ Sommige anekdotes worden zelfs onbegrijpelijk door haar taalgebruik: ‘Maar nu zitten de groten in de open keuken, en dat is saai. De zelfgebakken taart die op tafel staat is wel zeer interessant, maar verplaatsbaar.’
Gecompliceerde onderwerpen, zoals politieke ontwikkelingen — of ‘saai diplomatiek gepraat’, zoals ze het noemt — en de geschiedenis van landsgrenzen in Oost-Europa laat ze zoveel mogelijk buiten beschouwing. Het gaat haar om verhalen van mensen. Aanvullende informatie over politiek en geschiedenis zou het de lezer echter makkelijker maken om zich in te leven. Hummels schuift dat idee snel van zich af met haar ‘gevoel dat je voor iedere minuut uit de geschiedenis een nieuw historisch kaartje nodig hebt en je besluit uiteindelijk de hele stapel maar op de grond te smijten en het geheel samen te vatten als ‘ingewikkeld'. Misschien heeft ze zich met opzet deze schrijfstijl aangemeten, om een jong publiek kennis te laten maken met de gebeurtenissen in Tsjernobyl. Dat zou ook verklaren waarom ze sommige woorden uitlegt, zoals excellent (‘Studenten die goed kunnen sporten, musiceren of leren’) en sanatorium (‘In Nederland zouden we ze waarschijnlijk “kuuroord” noemen’). Dan blijft de vraag echter waarom ze geen verklarende woordenlijst heeft toegevoegd om termen als halfwaardetijd, stralingskaarten met cesium-137 en plutoniumsoorten 238, 239 en 240 uit te leggen.
Het is bijzonder om vijfentwintig jaar na dato een blik te mogen werpen in de levens van slachtoffers van Tsjernobyl, maar verschillende ooggetuigen en slachtoffers hebben enkele jaren geleden al publicaties uitgebracht over de ramp. Sommigen hebben daarbij bovendien veel beeldmateriaal aan toegevoegd en dat ontbreekt in het boek van Hummels. [Marica Crombach]
Drs. Maurits Groen
Beter getimed had de publicatie van 'De reactorgeneratie' niet kunnen zijn. Niet alleen precies 25 jaar na de ramp met de kerncentrale in het Wit-Russische Tsjernobyl, maar ook ten tijde van de kersverse ramp met het kerncentralecomplex in het Japanse Fukushima. De Nederlandse journaliste Franka Hummels, die Wit-Rusland goed kent en er ook persoonlijk veel kennissen heeft, heeft in dit boek geprobeerd te beschrijven hoe gewone mensen destijds de ramp hebben beleefd en wat, 25 jaar later, nog altijd de ingrijpende gevolgen ervan zijn. Doordat ze 'dicht op haar onderwerp' zit maar toch de nodige distantie weet te bewaren, slaagt ze er in dit vlot geschreven boek in, de alledaagse werkelijkheid – die zeker in dit soort gevallen nooit in korte krantenartikelen te vatten is – tot leven te wekken. Ze doet dat bewonderenswaardig genuanceerd, en met mensenkennis en kennis van geschiedenis en materie. Natuurlijk zijn Kysthym (Rusland), Harrisburg (Verenigde Staten), Tsjernobyl en Fukushina onvergelijkbaar, maar wie aan kerncentrales wil beginnen, zou eerst ook dit boek moeten lezen.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.