Dido and Aeneas
Henry Purcell
Lucy Christopher (Auteur), Sabine Mutsaers (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
The House of Books, 2010 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : CHRI |
00/00/0000
Brief aan mijn ontvoerder, de eerste jeugdthriller van de jonge Britse Lucy Christopher, is opgezet als een langgerekte (afscheids)-brief van een jong meisje aan de man die haar uit haar vertrouwde omgeving wegrukt en ontvoert naar de Australische outback. Het verhaal begint erg banaal: op vakantie in Bangkok krijgt de zestienjarige Gemma ruzie met haar ouders. Ze gaat stoom afblazen bij een kop koffie en ontmoet de innemende vreemdeling Ty. Gemma is door hem gecharmeerd, wordt zelfs een beetje verliefd. Dit flirterige intermezzo is echter van korte duur. Ty blijkt immers een verdovend poeder door haar koffie te hebben geroerd en wanneer Gemma uit haar sluimer ontwaakt, bevindt ze zich in het midden van de Australische woestijn. Ze kan geen kant meer op en is overgeleverd aan de grillen van haar ontvoerder en aan haar eigen opgefokte fantasie.
Gemma vreest begrijpelijkerwijs immers dat ze in handen is gevallen van een maniak die haar zal verkrachten, vermoorden en dumpen in de uitgestrekte zandvlakte rondom Ty's zelfgeknutselde woonhok. De werkelijkheid overtreft echter haar fantasieën: Ty's bizarre levensgeschiedenis blijkt immers innig verweven te zijn met de hare. Hij zou haar al jaren volgen, haar hebben 'uitverkoren' om haar te redden van het onnatuurlijke stadsleven om samen met haar oud te worden in de outback, de enige plek waar Ty zich echt thuis voelt. Gemma kan dit alles moeilijk plaatsen. Het lijkt wel alsof ze liever in handen was gevallen van een 'echt' monster, dan opgescheept te zitten met deze getraumatiseerde, maar al te menselijke zonderling, voor wie haar initiële gevoel van flirterige verliefdheid aanwezig blijft.
Christopher heeft zich met dit boek voor een zware uitdaging gesteld door een zo monotoon, ongastvrij landschap als decor te kiezen. De personages kunnen geen kant op en vallen voortdurend ten prooi aan de gekmakende hitte en andere grillen van de natuur. Die natuur dringt zich ook fysiek aan de personages op, in een schijnbaar onaflatende reeks schrammen, blaren en beten, alsof de outback steeds aan de mensen wil duidelijk maken dat ze hier niet thuishoren. Voorts gebeurt er ontstellend weinig in dit boek: Gemma en Ty brengen hun dagen door, aan elkaar overgeleverd, wegkruipend voor de loden zon, om elkaar heen cirkelend op zoek naar verklaringen voor hun situatie. En toch is er suspense genoeg om de lezer voort te jakkeren, bladzijdenlang, om toch maar te weten hoe dit groezelige tiener-huis clos zal aflopen.
Spijtig genoeg weet Christopher die spanning niet vol te houden tot het einde. Wanneer Gemma's geval al te veel gelijkenis begint te vertonen met de geschiedenis van Natascha Kampusch, sluipen de clichés het verhaal binnen, met het Stockholmsyndroom op kop. Spijtig dat deze verdienstelijke en erg spannende jeugdthriller met een dergelijke valse noot moet eindigen. [Michiel Leen]
D.J. Hoenink
Gemma (16, ik-figuur) schrijft achteraf, als een soort therapie, een lange brief aan Ty (25), de man die haar ontvoerde en haar onbereikbaar voor de buitenwereld midden in de Australische woestijn voor zich alleen had. Ze beschrijft zijn gekte, zijn angsten en zijn goede kanten, haar boosheid, haar eigen angst en het soms toch iets aan hem toegeven. Hoe kan het toch dat hij zoveel van haar weet? Alomtegenwoordig is de woestijn met zijn gevaren. Sterk is ook het uitzichtloze: elk initiatief smoort in zand en hitte. Het vangen en temmen van een dromedaris vertoont angstwekkende parallellen met het leven van Gemma in haar gevangenschap. Ontstaat er toch toenadering? Of is het pure wanhoop? De ontvoerder maakt gebruik van Gemma's puberale onzekerheid; dat wordt goed beschreven. Sommige emotionele stukken zijn wat te lang uitgesponnen, dan gaat de vaart uit het verder beklemmende verhaal. Er zijn een paar minder geloofwaardige elementen. Vlindervignetten tussen de verschillende scènes en een vlinder op het omslag. Debuutroman van de Engelse schrijfster die haar jeugd in Australië heeft doorgebracht, in het Engels verschenen als 'Stolen'*. Vanaf ca. 14 jaar.
Sieglinde Duchateau
ua/an/22 j
Op het vliegveld van Bangkok wordt de zestienjarige Gemma door een knappe jongeman, waarmee ze na een ruzie met haar ouders een kopje koffie is gaan drinken, gedrogeerd en ontvoerd. Ergens middenin de Australische woestijn komt ze weer bij bewustzijn. Behalve haar ontvoerder Ty, die er een zeker bestaan heeft opgebouwd, is er in de wijde omtrek niets of niemand te bespeuren. Ze wil ontsnappen, maar haar pogingen waarbij haar leven op het spel komt te staan, draaien op niets uit. Ty wil dat ze hun samenzijn een kans geeft en vraagt haar enkele maanden te blijven. Als ze dan haar leven met hem nog niet heeft aanvaard, zal hij haar terug naar huis brengen. Gemma gelooft hem niet, maar wanneer ze door een slang gebeten wordt en doodziek wordt, heeft Ty geen keuze en hij brengt haar naar een hulppost. Doordat hij bij haar blijft om zich ervan te verzekeren dat ze in goede handen is en zij niet alleen gelaten wil worden, wordt hij opgepakt.
Gemma vertelt haar ervaringen in een lange brief gericht aan haar ontvoerder. De je/jij-vorm heeft een wat bevreemdend effect op de lezer, maar je krijgt zo wel een bijzonder indringend verhaal. Zeer sterke gevoelens wisselen elkaar af. In eerste instantie voelt Gemma zich wel aangetrokken tot de attente jongeman, maar wanneer ze beseft wat hij met haar gedaan heeft, slaat dat om in boosheid en wantrouwen. Ze heeft een niet afnemende ontsnappingsdrang en vechtlust. Gemma voelt zich bedreigd en geïntimideerd en is ervan overtuigd dat Ty haar zal doden. Hij is echter nooit agressief, verzorgt haar wanneer ze gewond is en het is duidelijk dat hij erg op haar gesteld is en een bijzondere band met haar heeft. In enkele zonderlinge gesprekken komt ze erachter dat hij in het verleden vaker in haar leven is geweest en dat hij haar al jaren volgt. Dit psychopathische gedrag jaagt haar angst aan, maar het doet haar ook twijfelen aan haar vroegere bestaan, aan haar ouders en het leven in Londen. Ty zal haar nooit laten gaan, zij betekent alles voor hem, hij heeft zijn leven opgebouwd voor dit samenzijn met haar op deze geïsoleerde plek.
Je krijgt een eenzijdig beeld en komt nooit achter het hele verleden en de gehele draagwijdte van het probleem van Ty en wat hem ertoe gebracht heeft dit allemaal te doen. Wel wordt al gauw duidelijk dat de doemscenario’s die Gemma bedenkt en haar negatieve gedachten niet bevestigd worden. Naarmate het boek vordert, nemen haar gevoelens een wending en het lijkt bijna alsof Ty gelijk krijgt: ze twijfelt aan zijn slechtheid en ze vindt plezier in kleine dingen, zoals het temmen van de dromedaris, kennis van de plantengroei, het voeren van de kippen, de manier waarop hij haar overal bij probeert te betrekken en zijn eindeloze geduld. Langzaamaan lijkt ze vrede te nemen met de situatie en ze onderneemt geen pogingen meer om te ontsnappen. Ze geeft zich steeds meer aan hem over en misschien is ze ook wel wat verliefd. Toch weet ze hem op afstand te houden. Wanneer Gemma gebeten wordt door een slang kiest Ty ervoor om haar te redden in plaats van zichzelf.
Zodra Gemma weer herenigd is met haar ouders moet ze zich weer aanpassen aan het gewone leven en zich losmaken van haar ontvoerder. Het is duidelijk dat ze lijdt aan het Stockholmsyndroom. Ze staat wantrouwig t.o.v. degenen die haar willen helpen, keert zich tegen haar ouders en echt meewerken met de politie doet ze niet. Ze haat Ty omdat hij haar gestolen heeft, weggerukt uit haar bestaan, maar ze heeft hem ook lief.
Een bijzonder verhaal, niet met veel spectaculairs, maar met een originele invalshoek en onverwachts verloop. De woestijn, de geuren, kleuren en kleine elementen in het landschap en de plantengroei worden bijna tastbaar voorgesteld. Het einde blijft open: je weet niet welke keuze Gemma zal maken als het tot een rechtszaak komt.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.