Na het journaal volgt het nieuws : waarheid en fictie in de media
Johan Sanctorum
Johan Sanctorum (Redacteur), Frank Thevissen (Redacteur), Karel Anthierens (Auteur), Siegfried Bracke (Auteur), Bert Cornelis (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Halewyck, 2009 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : ALGEMEEN EN MEDIA : 090.1 SANC |
31/12/2010
Dit boek bundelt bijdragen van een schare aan deskundigen (niet de hele fine fleur van de Vlaamse pers, maar toch een groot segment ervan) die onder de hoede van redacteurs Johan Sanctorum en Frank Thevissen dieper ingaan op erg uiteenlopende onderwerpen in verband met media en journalistiek in Vlaanderen, die zowel theoretisch als praktisch van aard zijn. Sanctorum opent met een waar salvo, waarbij hij pleit voor de 'zelfemancipatie van de gewone man': 'Deze ontknoping van de n'de macht via de blogosfeer, betekent de eigenlijke doodsteek voor de pulpdroom van Vandermeersch, Van Thillo en consoorten'. Hiermee is de toon gezet, al treffen we in wat volgt erg verschillende opvattingen aan. Enkele auteurs zijn idealistisch, anderen lijken veeleer uit op een persoonlijke afrekening.
Dit boek mag dan al niet uitlopen op een happy end, het vertelt evenmin een absoluut doemscenario. Centraal staat de dringende behoefte aan onafhankelijke media, die zich inzetten voor de democratie en de politieke en sociale rechten. Niets is voor altijd verworven. De bijdragen in dit boek hebben dan ook de grote verdienste dat ze het belang van deze strijd beklemtonen. In die zin is het geschikt voor alle democraten, zowel van links als van rechts, want niemand bezit het monopolie op die strijd.
De indruk kan ontstaan dat dit boek naar rechts overhelt. Er wordt inderdaad stevig tegen linkse schenen geschopt en ook de 'politieke correctheid' wordt gehekeld. Zelfs het cordon sanitaire rond het Blok/Belang kan in een aantal van de analyses op geen genade rekenen. Toch wordt ook de vermenging van journalistiek en business bekritiseerd. Bovenal is er echter aandacht voor de 'embedding' met de politiek. In een van de artikelen wordt de beruchte Mark Grammens geciteerd over de 'collusie tussen pers en politieke elite'. Hij legt de vinger op de wonde: 'Er bestaat nauwelijks nog enige controle op het doen en laten van de machthebbers [...] Er is nul komma nul moed voor nodig om een oppositiepartij te diaboliseren, dat kan alleen de carrière bevorderen, maar een journalist die zijn taak verstaat, kiest steeds de zijde van de verworpenen der aarde, van de zwaksten in de samenleving, van de oppositie tegen de besturende elite'.
Bij dat alles wordt de ontzuiling uit de tweede helft van de vorige eeuw uiteraard toegejuicht, en dan vooral de verdwijning van de socialistische partijpers. Toen kranten als Vooruit, Volksgazet en Le Peuple verdwenen, hadden ze al vele jaren de datum van hun houdbaarheid overschreden. Opvallend is echter dat ze in een van de bijdragen worden bespot in loepzuivere 't Pallieterke-stijl, terwijl niemand zich nog lijkt te herinneren hoe de socialistische bladen na de twee wereldoorlogen belangrijke wapens waren in de strijd voor politieke en sociale rechten, die nu bedreigd zijn, al beweert iedereen ze niet te willen afschaffen. Verder maakt een gewezen communistische voorman zich zorgen over de 'greep vanuit het politiek en economisch establishment' en stelt hij dat de persvrijheid 'fictie' is bij ons.
Dat alles geeft alleszins aan dat je in dit boek een grote verscheidenheid aan standpunten kan aantreffen. In zijn voorwoord constateert de Gentse professor Carl Devos dat '[m]ediakritiek te weinig het onderwerp [is] van grondige en eerlijke doorlichtingen'. Hij heeft echter ook zijn bedenkingen bij dit boek: 'Op het eerste zicht doen de verzamelde auteurs op enkele uitzonderingen na denken aan een karavaan van naar rechts afhellende mopperpotten, die een boek lang emmeren over de veel te linkse pers'. Maar, oordeelt hij, 'het eerste zicht is zelden scherp en in dezen ronduit fout. Zelfs als deze stereotypering zou kloppen, dan nog blijven de analyses, argumenten, stellingen en opmerkingen er staan'. Zijn besluit is optimistisch: 'Gelukkig gaat er meer goed dan fout. Zijn er meer redenen voor tevredenheid dan voor bezorgdheid en zelfs verontwaardiging.' Je hoeft nog niet met alle nuances akkoord te gaan, om de mening van Devos te delen. [Robert Schoeters]
Redactie Vlabin-VBC
In dit boek bundelen Johan Sanctorum en Frank Thevissen kritische artikelen van een groot aantal deskundigen over de stand van zaken in de Vlaamse media en journalistiek. Een terugkerend thema is de behoefte aan onafhankelijke media, die zich inzetten voor de democratie en de politieke en sociale rechten. Het boek bestaat uit drie delen waarin wordt gefocust op de relatie tussen de media en respectievelijk de waarheid, de markt en de macht. Na een voorwoord door de Gentse professor Carl Devos en een inleiding door de samenstellers, zet Sanctorum meteen de toon met een vurig pleidooi voor 'zelfemancipatie van de gewone man'. Andere auteurs gaan onder meer in op de vermenging van journalistiek en business, de 'embedding' met de politiek, de gevolgen van de ontzuiling, de evolutie van politieke correctheid bij de openbare omroep en het cordon sanitaire tegenover het Vlaams Belang. Ondanks de overkoepelende bekommernis laat dit boek erg uiteenlopende standpunten horen. Een boeiende en relevante bundel. Met voetnoten, enkele tabellen en een inleidende samenvatting per bijdrage.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.