Vlucht
Tom Marien
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Manteau, 2010 |
YOUNG ADULT : MARI |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Manteau, 2010 |
YOUNG ADULT : MARI |
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items magazijn |
Manteau, 2010 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MARI |
00/00/0000
Vuist vertelt het relaas van een jonge vader die op een psychiatrische afdeling verblijft. Zelf is hij opgegroeid bij zijn alleenstaande moeder, die er een bont legertje slechte vriendjes op nahield. De jongen probeerde zich goed te houden, maar af en toe werd het tactloze gedrag van zijn moeders minnaars hem te veel. Dan gooide hij een pot choco aan scherven, en weende hij onder het gedreun van Metallica bij een foto van zijn vermeende vader, op wiens terugkomst hij stellig blijft hopen.Tom Mariën weet met dit verhaal over 'de groeipijnen van verantwoordelijkheid' allesbehalve te overtuigen. Naast het cliché van de onbegrepen vaderloze jongeling die er geen al te rooskleurige jeugd op heeft zitten ('toen'), schetst hij het wel en wee van diezelfde jongen, inmiddels adolescent en tienervader, op de afdeling psychiatrie ('nu'), nadat hij Valerie, de moeder van zijn ongewenste kind, geslagen heeft en zij hem heeft verlaten. Het levert een treurig staaltje probleemboekproza op, met ongeloofwaardige monologen en een pak onhandige, expliciete opvattingen, waarbij de auteur het principe 'show, don't tell' helemaal overboord gegooid heeft. Mariën laat er bij monde van 'vriend' op de afdeling Alex ('hallo hallo, alles okido?') namelijk geen misverstand over bestaan: 'Elke persoon die in deze ruimte aan het ontbijten is, heeft gewoon pech gehad. Nee, niet gewoon een beetje pech, maar wel dikke pech, brute pech, en daar heeft niemand van ons echt schuld aan. Knoop het alsjeblieft goed in je oren, mijn vriend, wij zijn slachtoffers, geen daders, wat ze ook over ons zeggen.' Alex is door de auteur ingezet als een soort jonger, 'cooler' alternatief voor de pyschiater, die nergens in de roman het woord krijgt. Hij spreekt en handelt echter op een manier die gênant genoeg in de verste verte niet aan een adolescent doet denken. '"Hij is een prater", hadden ze me op voorhand gewaarschuwd'. Ikzelf waarschuw alvast de lezer: alle personages van Mariën zijn praters, en ze praten alle op dezelfde geforceerde manier. Ridicuul is de scène waarin de hoofdpersoon in de instelling overloopt van opgekropte razernij: hij moét iets kapotmaken, voelt hij. Vriend Alex offert zijn hoofdkussen op, het hoofdpersonage werkt zijn woede uit. Enkele tellen later kan hij echter moeiteloos en rationeel een afstand nemen van zijn gedrag: 'Nog geen minuut later dansen honderden witte veertjes door de kamer. Repen stof liggen her en der verspreid over de vloer. Ik plof op mijn bed en haal opgelucht adem. 'Niet slecht, mijn vriend', mompelt Alex. 'Lang niet slecht. Mijn vorige roommate had meer dan twee minuten nodig om zo'n donsje te verscheuren'. Jij doet het stukken beter. Gefeliciteerd met deze wereldjaarprestatie.' Hij klapt enthousiast in zijn handen. 'Ik kan niet ontkennen dat het geen deugd deed, Lex, [zegt het hoofdpersonage,] maar ik kan het uiteraard niet maken om deze oefening bij elke woedeaanval te herhalen. Dan moet iedereen op deze gang binnen de kortste keren zonder kussen slapen.' Mariën slaagt er niet in zijn personages voor te stellen zoals hij bedoelt, en valt hopeloos door de mand. Het praatzieke, erudiete, te bedoeld humoristisch kantje van zowat elk personage waar Mariën ongetwijfeld zelf genoegen in schiep om te creëeren, ondermijnt op elk moment de geloofwaardigheid van de roman, zodat de lezer zich alleen maar kan afvragen: waarom zou een intelligent hoofdpersonage met zo'n scherp observatievermogen, zo rad van tong, altijd maar weer zijn vuisten laten spreken? Mariën blijft ons het antwoord schuldig. [An-Sofie Bessemans]
Annelies Boost
ua/an/22 j
Wat doe je als je niet weet wie je vader is en je moeder regelmatig van man wisselt? 'Vuist' vertelt het verhaal van een jongeman - zijn naam wordt niet vernoemd - met een erg vertroebelde jeugd. Thuis vindt hij weinig stabiliteit en de wisselende relaties van zijn moeder verstoren de moeder-zoonrelatie behoorlijk. Bovendien hebben de mannen van zijn moeder één ding gemeen: ze willen zijn moeder zo veel mogelijk voor zich en diens zoon zo ver mogelijk uit de buurt. Bovendien is het hoofdpersonage meermaals getuige van de mishandeling van zijn moeder. Slechts aan één man heeft het hoofdpersonage een goede herennering maar zoals alle mannen is ook deze man uit zijn leven weggegaan. Twee zaken houden deze jongeman overeind: fantasieën over zijn echte vader én de muziek van Metallica. Na een zoveelste ruzie met de vriend van zijn moeder loopt het hoofdpersonage dan ook kwaad het huis uit en verbreekt elke vorm van contact. Als de jongeman zelf een relatie aangaat met Valerie wordt hij behoorlijk geconfronteerd met zichzelf. Als hij dan ook nog onverwacht de boodschap krijgt dat hij vader gaat worden, slaan bij hem de stoppen door. Het lijkt wel alsof de geschiedenis zich herhaalt. Op een afdeling van een psychiatrisch centrum gaat de jongeman het gesprek aan met een psychiater en geeft beetje bij beetje zijn verhaal prijs en neemt de weerstand af. Het titel van het boek 'Vuist' werd goed gekozen. Het verhaal komt aan als een kaakslag en laat je niet meer los. De situatie van de jongeman in het eerste gedeelte van het boek wordt erg gedetailleerd en zeer herkenbaar beschreven en is ronduit beangstigend. Je zou zeker niet in zijn schoenen willen staan. De moeder, die haar zoon wel graag ziet, maar niet weet hoe dat te tonen, vlucht weg in relaties gedoemd om te mislukken. De zoon begrijpt echt niet waarom ze niet voor hem kan kiezen om er met zijn twee voor te gaan. Een beklijvend verhaal waarbij een opname in een psychiatrisch centrum zeer realistisch wordt beschreven.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.