Back in Brazil
Gilles Peterson
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Querido, 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ADOL |
31/12/2010
Met zijn debuutroman Mizé maakt Ricardo Adolfo duidelijk dat chicklit niet louter een vrouwenaangelegenheid is. Naar Amerikaans en Brits model schetst hij een eenvoudige verhaallijn over liefde en onzekerheid, waarheid en illusie in het leven van een (niet zo) alledaags Portugees stelletje. Verwacht je echter niet aan een moraliserende boodschap, want de absurditeit van de plot neemt naarmate het boek vordert steeds meer de bovenhand.
Alle aandacht van de plaatselijke mannelijke bevolking ten spijt wil Mizé koste wat het kost haar saaie leven in een van de volkswijken van Lissabon achter zich laten om rijk en beroemd te worden. Haar man Palha droomt hardop van een rustig familietafereel met één of twee kinderen. Hij heeft zich al lang voordien neergelegd bij zijn armoedige flat en tweederangsbaan als verkoper van chips. De gedachte dat hij met het mooiste meisje van Lissabon getrouwd is en de occasionele pornovoorstelling die hij met zijn vrienden organiseert, maken van hem een tevreden man. Tot Palha zijn job dreigt te verliezen en Mizé zelf opduikt in een van die pornofilms. Voor het oog van zijn voltallige vriendenkring. Een vat vol geheimen dat tot op de bodem geleegd moet worden.
In korte hoofdstukken met niets verhullende titels ('Een nummertje op zijn tijd', 'De linkerborst' en 'Naakt en met uitgestoken tong') neemt Ricardo Adolfo de lezer mee in een verhaal dat erg vlot leest, maar dat vooral niet te serieus moet worden genomen. Hoewel de auteur het vast niet zo bedoelde, is het verhaal eerder een satire dan een meeslepende tragikomedie. Dat komt niet het minst doordat de auteur er niet in slaagt zijn personages psychologisch uit te diepen en hen een geloofwaardig menselijk karakter mee te geven. Het blijft bij de stereotypen uit het standaardstationsromannetje, en dat is voor een groot deel te wijten aan de paginalange luchtige dialogen die soms wel erg inhoudloos zijn. De lezer kan hoogstens medelijden hebben met de naïviteit van de protagonisten of wrang lachen met de voorspelbare plotwendingen, die soms echter zo gedramatiseerd zijn dat ze zowaar humoristisch kunnen worden genoemd.
Mizé is een roman die mooi is in zijn eenvoud: chronologische opbouw, ongecompliceerde schrijfstijl en geen overbodige betekenislagen. Dat maakt van Adolfo's debuut de ideale vakantielectuur voor wie niet op zoek is naar Literatuur met een grote L. Ricardo Adolfo zal met zijn volgende romans moeten bewijzen dat hij in staat is een trouw lezerspubliek te vergaren. Met net dat extra beetje meer creativiteit (en geen absurditeit) in zijn verhaallijnen zou hij daarin moeten slagen. [Loes Heylen]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.