De barst in België ...is er altijd al geweest
Jos Bouveroux
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Halewyck, 2009 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 332.2 BOUV |
31/12/2009
Canvas pakte in 2009 uit met een vierdelige reeks over de naoorlogse Belgische politiek en de staatshervorming, waarin journalist Jos Bouveroux en professor Luc Huyse in een verstaanbare taal de lijdensweg uitleggen van de Belgische staatshervorming. Ook dit bijbehorende boek is zeer verhelderend. Bouveroux schetst telkens een hoofdstuk in onze communautaire geschiedenis, waarna Huyse commentaar en duiding geeft.
Het eerste deel (1944-1963) start met de euforie na de Tweede Wereldoorlog, toen er een wederopstanding kwam van de eenheidsstaat en er een toenadering ontstond tussen noord en zuid. Toch blijken er algauw grote tegenstellingen tussen het antiklerikale Wallonië en het katholieke Vlaanderen. Enkele belangrijke gebeurtenissen kleuren de periode: de invoering van het vrouwenstemrecht, de koningskwestie en de schoolstrijd. Het verschil in economische snelheid doet de communautaire spanningen nog toenemen. Alles leidt uiteindelijk tot het vastleggen van de omstreden taalgrens en de verguisde faciliteiten. Huyse stelt dat het communautaire in de jaren '50 de hele tijd aanwezig was, maar eigenlijk op de achtergrond bleef door die andere, ideologische breuklijn in onze samenleving, nl. die tussen de katholieken en vrijzinnigen.
In het tweede deel (1963-1970) wordt gefocust op het einde van de unitaire staat. Aan weerszijden van de taalgrens ontstaan nieuwe drukkingspartijen: de Volksunie en de MPW. Ook wordt voor het eerst de term 'federalisme' gebruikt en ziet men in dat er een aanpassing moet komen van de staatsstructuur. Een belangrijke rol is weggelegd voor de 'Leuven Vlaams'-beweging. Onder Gaston Eyskens ontstaan uiteindelijk de gewesten. In tegenstelling tot in de rest van Europa, stelt Huyse, komt er een vreedzame oplossing.
Tussen 1970 en 1993 wordt er voortgewerkt aan het federalisme. De CVP zorgt er onder leiding van Leo Tindemans en Wilfried Martens voor dat er drie gewesten komen. In 1977 volgt het Egmontpact, maar daarna wordt het moeilijker, met op vier jaar tijd zeven regeringen. Ook de kwestie Happart wordt niet buiten beschouwing gelaten. De rooms-liberale regeringen van Martens en de rooms-rode coalitie van Dehaene eindigt met zwarte zondag. De grote metamorfose zorgde in de jaren '70 en '80 voor fundamentele verandering: van een unitaire naar een federale staat, die nog steeds niet afgewerkt is.
Het laatste deel (vanaf 1993) krijgt dan ook de veelzeggende titel 'Het onvoltooide land'. Veel aandacht gaat hier naar de paarsgroene hervorming onder Verhofstadt, de Lambertmontakkoorden en het einde van de Volksunie, maar ook de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde en het einde van Verhofstadt komen ruim aan bod. Daarna wordt nog ingezoomd op het debacle van Leterme en de chaos waar we nu in verzeild zijn geraakt. In het laatste hoofdstuk zet Huyse de mislukkingen en problemen nog eens op een rijtje en somt hij de startvoorwaarden op om tot een goede (en definitieve) oplossing te komen.
Iedereen die ook maar een beetje begaan is met de Belgische politiek zou dit boek moeten lezen. Bovendien is het verplichte literatuur voor 18-jarigen die voor het eerst naar de stembus moeten. Een mooi overzicht van de naoorlogse Belgische politiek, die beheerst wordt door communautaire spanningen. [Kris Mattheeuws]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.