Sunrise : a song of two humans
Friedrich-Wilhelm Murnau
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Atlas, 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 6093 |
31/12/2009
Hermann Sudermann was een veelschrijver van Oost-Pruisische afkomst, die leefde eind 19e, begin 20e eeuw. Hij was een van de succesvolste (toneel)schrijvers van zijn tijd, maar werd na zijn dood in de canon vergeten. Veel critici waren ook in zijn tijd overigens niet erg over zijn werk te spreken. Zo werd Sudermann o.m. beticht van kitscherig naturalisme.
Ook in Litouwse verhalen is daar inderdaad wel wat van terug te vinden. De bundel verscheen voor het eerst in 1917, toen Sudermann, op het hoogtepunt van zijn roem, de Berlijnse beau monde teleurgesteld de rug had toegekeerd en zich had teruggetrokken in zijn geboortestreek Heydekrug in Oost-Pruisen, het huidige Litouwse Silute, nabij de Russische grens. De vier (langere) verhalen gaan allemaal over eerlijke en hardwerkende plattelandslieden die ten prooi vallen aan kleine en grote menselijke drama's, zoals lust, hunkering, overspel, echtscheiding en de dood. We maken kennis met aandoenlijke Litouwers die hun gewoonten en gebruiken koesteren en worden afgezet tegen de kille, modernistische en bureaucratische Duitsers. Dat alles is inderdaad niets nieuws onder de zon, maar toch weten deze verhalen te boeien. Dat komt vooral door de vlotte en ? merkwaardig genoeg ? erg moderne schrijfstijl. Sudermann zit zijn personages veelal dicht op de huid door soms letterlijk hun gedachten en bevindingen te verwoorden. Op andere momenten neemt hij juist de broodnodige afstand in acht, wat veelal voor een komisch effect zorgt, alsof de schrijver vanaf de zijlijn spottend commentaar op zijn personages levert. Sudermann hanteert hierbij het wapen van de lichtvoetige ironie, waarbij de Duitsers er minder gunstig uitkomen dan de Litouwers, hoewel hij ook op hen wel het een en ander heeft aan te merken. "Nu zou ik de Litouwer wel eens willen zien die langs een carrousel loopt zonder verlangend te blijven staan," luidt zijn rake typering van deze volksaard.
Het knappe van deze verhalen is dat ze, hoewel de personages van ongeluk naar ongeluk het noodlot tegemoet lijken te strompelen, nergens larmoyant of sentimenteel worden. Een watersnoodramp wordt bijna onderkoeld, maar geenszins klinisch beschreven, op een manier die doet denken aan de doortastendheid van de boerenbevolking. "Hoezo watersnood? Dat beetje water stelt toch niets voor. Dat is bijna elk jaar zo."
Hoogtepunt van deze bundel vormt het verhaal 'Jons en Erdme', dat een kleine bildungsroman op zich kan worden genoemd. Het verhaal vertelt de geschiedenis van twee geliefden, vanaf het moment van kennismaking tot op hogere leeftijd. Natuurlijk ontsnappen ook zij niet aan huiselijk geweld, bedrog en verraad, waar ze uiteindelijk gelouterd uitkomen. Litouwse verhalen is een liefdevolle pasteltekening van een vergeten streek in een vergeten tijd, maar met een verrassend herkenbare thematiek. [Jolies Heij]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.