Buurman leest een boek
Koen Van Biesen
Koen Van Biesen (Auteur), Veerle Baetens (Verteller)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Abimo, 2008 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : AVONTUUR - FANTASIE
Fantaseren |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Abimo, 2008 |
Kinderhoek :
|
31/12/2009
Wat doe je wanneer je ontdekt dat je mama niet is zoals andere mama's, wanneer je merkt dat ze bloed drinkt in plaats van wijn en dat haar hoektanden wel erg lang zijn? Mama Lucinda, een beetje vampier is een verhaal over bijtende meisjes en hapklare jongetjes, over gewone mama's en één mama die net wat anders is. Het boek is geschikt voor kinderen vanaf een jaar of vijf ? tenminste, als ze van griezelen houden. Om van de bijbehorende cd te genieten, moet je iets ouder zijn.
Koen Van Biesens taalgebruik is bijzonder poëtisch en sluit goed aan bij de griezelige sfeer. Zelfs als jongere kinderen nog niet alles verstaan, zullen ze erdoor in vervoering raken. Spannende delen worden steeds gevolgd door een luchtige bladzijde, die de lezer de nodige adempauze gunnen.
Opvallend is het originele einde: een bladzijde zonder tekst, waarop je ziet hoe het bedreigde jongetje met zijn mama naar huis wandelt. Griezelen is immers enkel leuk voor kinderen als het goed afloopt. Op die manier krijgt het kind de mogelijkheid om in een veilige sfeer zijn angsten te beleven en er komaf mee te maken.
Beklijvend zijn ook de kleurrijke illustraties, die werden gemaakt met druk- en collagetechnieken. Ze zuigen je in het boek, maar houden je toch op een veilige afstand. De grote illustraties nemen steeds een dubbele bladzijde in beslag, maar zijn toch luchtig. De drukke kleuren en textuur worden meermaals gecompenseerd door een heel sobere compositie. Het grote formaat wordt daarbij ten volle benut.
De cd voegt heel wat aan het boek toe, en heeft een duidelijke meerwaarde. Behalve acteren, kan Veerle Baetens ook erg smakelijk vertellen, en ook de liedjes klinken lang niet slecht.
Mama Lucinda begeleidt kinderen bij hun eerste stappen in de wereld van de vampiers, en bijt zich zeker in hen vast. [Sandrine Lambert]
Nelleke Hulscher-Meihuizen
De dochter van vampier Mama Lucinda vertelt aan haar vriendje hoe het er bij haar thuis aan toegaat en vergelijkt haar moeder met 'gewone' moeders. Het verschil tussen beide werelden is in deze prentvertelling terug te zien in de paginagrote platen: vleermuizen, spinnen en lange schaduwen in rood-bruine kleuren tegenover 'gewone' huizen in pastelkleuren met een hondje en kopjes thee. De lay-out is verrassend fraai met originele vondsten zoals het gebruik van foto's en affiches en een mooie belettering. De vlotte en vaak humoristische tekst is in een goedlopend rijm geschreven. Het verhaal zit vol griezelige suggesties zoals een vriendje dat misschien in een soepje is verdwenen. Ook het open einde roept angst op als dochterlief haar bange vriendje een kus dreigt te geven. In het voorplat is een cd opgenomen waarop het hele verhaal, met veel gevoel voor spanning, in het Vlaams wordt voorgelezen. De vijf liedjes zijn langdradig en de meeste kinderen zullen hier geen geduld voor hebben evenals voor de muzikale toegift. De liedteksten zijn te downloaden van www.abimo.net. Eerder verscheen het qua opzet enigszins vergelijkbare 'De kapitein & ik' in twee edities*. Voor stoere kinderen vanaf ca. 6 jaar.
Kristina Delmeire
ua/an/22 j
Ze zijn met velen: de mama’s. Treurende mama’s en mama’s die grappen. Trage mama’s en mama’s die rappen (...) Toch is er maar één die elke avond een wat vreemd aperitief neemt: drie glaasjes bloed ... en een pinda. Ze woont in Villa Knekelbont met haar lief klein meisje .Die is zo lief dat ze er wel in zou kunnen bijten. Af en toe komt er een vriendje spelen. Soms gaat die na afloop terug naar huis en komt nooit weer, soms verdwijnt er eentje tijdens het spel. Meestal smaakt de soep die avond lekkerder dan anders … Mama Lucinda is een griezelboek dat veel om het lijf heeft. Op elke bladzijde schuilt een belofte. Je wil meer zien, meer lezen. Soms wordt die belofte ingelost, maar meestal blijf je wat op je honger zitten. Het is in elk geval een prentenboek waar hard aan gewerkt is. De stukken die het reilen en zeilen van mama Lucinda en haar huishouden beschrijven, zijn goed gedoseerd en bij wijlen zelfs spitant geschreven. De delen waar de auteur aan het vergelijken gaat met de ‘gewone mama’s’, daar loopt het mis. Die stukken zijn saai en vertragen het boek. Hoewel het verhaal voor een deel ophangt aan die vergelijkingen, voelen ze overbodig aan. Hoe gewone mama’s en gewone kinderen leven, dat weten we allemaal. Het einde van het verhaal baadt wat in een erotische sfeer. Dat klopt niet echt met het beeld van het kleine meisje. Vormelijk is het geheel dezelfde kant opgegaan. De meeste prenten ademen de artistieke sfeer van een linosnede. Maar ook hier is het net als bij de tekst een beetje van het goede teveel. Bovendien is de stijl wisselend. De kleuren zijn krachtig en weten echt te boeien. Het sfeerbeeld dat wordt gecreëerd hangt tussen modernistisch en jaren zestig. En toch, met al die ingrediënten wordt dit nergens een meesterwerk. Inhoudelijk omdat er teveel aanbod is en het ritme stagneert, beeldend omdat, ondanks de uitgekiende composities, de vorm zwak is. Veerle Baetens leende haar stem om het verhaal op cd in te lezen en te zingen. Ook hier vind je zoveel talent op een hoopje dat het luisteren soms een opgave wordt. In het begin komt, ondanks het mooie taalritme,de cd moeizaam op gang. Dit komt omdat de muzikale ondersteuning erg mat klinkt. Het is op dat moment vooral een letterlijke vertaling van het boek. Gaandeweg weten de muzikanten meer kleur te brengen. De sfeer wordt dieper en ook Baetens weet die schwung goed te benutten. Jazzy elementen worden afgewisseld met Latijns-Amerikaanse ritmes. Ergens halverwege de cd, krijg je meer achtergrondinformatie. Zo krijgt de butler een stem en hoor je de verschillende minnaars die komen solliciteren. Dit is echt leuk gedaan. Grappige woordspelingen als: ”kom toch binnen, ik maak je blij met een heel klein beetje van mij”, zijn bijzonder pittig .Verder zijn er vage verwijzingen naar Blauwbaard en kan je flarden van gekende melodieën herkennen. Dit boek verdiende een krachtige regisseur. Met meer schrappen en schaven had dit een meesterwerkje kunnen zijn. Al kan je dit ook zien als een springplank naar beter.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.