Op de vlucht : het ware verhaal van een Joods meisje
Flora Singer (Auteur)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Manteau, 2008 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : SING |
Besprekingen
31/12/2009
In het nawoord van dit boek schrijft Flora Singer: "Ik kan de mensen die ik verloren heb niet meer tot leven wekken, ik kan die zes miljoen slachtoffers niet meer doen herleven. Het enige wat ik kan doen is wat ik gedaan heb. En ik ben ook dankbaar dat ik het geschenk van een goed gezin heb gekregen, het geschenk van een gemakkelijke weg in vergelijking met de weg die al die anderen tijdens de oorlog hebben moeten gaan".
Tot datgene wat ze gedaan heeft, behoort ook het schrijven van dit boek, waarin ze niet alleen vertelt hoe zij met haar moeder en twee zusjes de Tweede Wereldoorlog heeft overleefd, maar waarin ze ook de mensen die zij verloren heeft, en vele anderen, een plaats geeft. Dat Singer schrijft dat ze een gemakkelijke weg heeft afgelegd, is een teken van haar sterke karakter en sterke betrokkenheid bij het wel en wee van anderen, want wat zij op haar jonge leeftijd heeft gemaakt, is bijna onvoorstelbaar.
De ouders van de Joodse Flora komen uit Roemenië. Flora zelf is echter in 1930 in België geboren, net als haar twee jongere zussen. Het gezin woont in Antwerpen op het moment dat ze horen van antisemitische acties in Duitsland en van Joden die hun geluk elders gaan zoeken. De vader van Flora besluit om te proberen een bestaan op te bouwen in Amerika en het gezin te laten overkomen. In 1939 vertrekt hij. Het gezin zal de vader ruim zeven jaar niet zien, want dan pas lukt het hen om ook de oversteek te maken. Wanneer het in Antwerpen niet meer veilig blijkt te zijn, vertrekken ze naar Brussel. Lange tijd gaat het hier goed, en weten ze met valse papieren een betrekkelijk normaal leven te leiden. Vanaf 1943 wordt het te gevaarlijk, en Flora en haar zusjes moeten tot aan de bevrijding een aantal malen onderdak zoeken in een klooster. Na de oorlog krijgen ze opnieuw contact met de vader. Ze vertrekken naar New York en bouwen daar een bestaan op. Flora vertelt aan het eind nog kort over haar huwelijk, haar kinderen en haar latere werk, dat grotendeels bestaat uit het geven van informatie over de Holocaust.
Singer heeft geen opvallende literaire vorm gekozen voor haar boek. Ze vertelt het verhaal in de ik-vorm, chronologisch, en met de nadruk op gebeurtenissen en handelingen. Ze vertelt niet vanuit een kinderperspectief, maar vanuit dat van de volwassene die terugblikt. Toch krijgt de lezer wel een goede indruk van de moeite, onzekerheid en angst die jarenlang met Flora's leven waren verbonden. Daarnaast getuigt het boek ook van de kracht van Flora's moeder en van het aanpassingsvermogen van Flora en haar zusjes, die leerden hoe ze zonder woorden met elkaar konden communiceren en ontdekten wie ze konden vertrouwen in een omgeving die hen letterlijk naar het leven stond. Ten slotte vertelt het boek ook over de lichtpuntjes, zoals de menselijkheid en warmte van de moeder-overste van het laatste klooster waar de zusjes verbleven en de moed van industrieel Georges Ranson, die hen hielp overleven.
Omdat Singer zoveel wil vertellen, veel details vermeldt, en toch af en toe vooruitloopt op de gebeurtenissen, zou bij sommige lezers de aandacht al eens kunnen verslappen. Achteraan zijn 22 zwart-witfoto's opgenomen waarop de belangrijkste personages te zien zijn. [Karen Ghonem-Woets]
B. Handgraaf
De 14-jarige Zita (ik-figuur) lijdt aan een geheimzinnige ziekte. Ze kan nauwelijks naar school, is voortdurend moe en moet regelmatig naar het ziekenhuis. De dokters weten niet wat er met haar aan de hand is. Als Zita op een dag getuige is van een ruzie tussen haar moeder en haar oma begint ze te begrijpen welke rol haar moeder speelt in haar ziekteproces. Als ook haar broer ziek wordt, moet ze uiteindelijk een radicale keuze maken in haar leven. Dit jeugdboekendebuut van de Vlaamse schrijfster is knap geschreven. Thema’s als schuldgevoel, moeder-kindrelatie en psychische stoornissen komen aan bod. Heel langzaam bouwt ze de spanning op en ontdekt de lezer wat zich eigenlijk allemaal tussen moeder en dochter afspeelt. Het boek is prettig en vlot geschreven en bestaat uit korte hoofdstukken. De bladspiegel is overzichtelijk door de brede marges en de ruime interlinie. In het nawoord wordt uitgelegd dat het boek gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. We komen als lezers dan ook te weten hoe het gedrag van de moeder verklaard kan worden. Vanaf ca. 13 jaar.
Op de vlucht
Gert Broeckx
ua/an/22 j
Flora woonde met haar ouders en twee jongere zusjes in Antwerpen. Haar ouders waren Roemeense Joden. In 1938 kwamen er geruchten uit Duitsland dat het gevaarlijk was Joods te zijn. Daarom wou het gezin weg uit Antwerpen en emigreren. Flora's vader zou alleen gaan om te verkennen en hen dan laten overkomen. In 1939 vielen de Duitsers ons land binnen en stond Fani met haar drie dochters er alleen voor. Het werd zeer onrustig in de stad en ze wisten dat er jacht gemaakt werd op de Joden. Ze moesten dus onderduiken. Hun leven gaat er opeens heel anders uitzien. Alles wordt moeilijker en gevaarlijk. Ze moeten naar eten zoeken en steeds vluchten naar een veiliger plaats. Steeds is er de angst om gescheiden te worden. Al hun familie, buren en vrienden worden opgepakt en verdwijnen. Door haar doortastendheid en de onverwachte hulp van broeder Bruno slaagt Fani erin haar kinderen jarenlang verborgen te houden in verschillende kloosters. Broeder Bruno en vele kloosterzusters hielden vele Joodse kinderen verborgen met gevaar voor hun eigen leven. De hele tijd van de bezetting blijft Fani hopen op een betere toekomst die hen naar Amerika zal brengen. Dit waargebeurde verhaal is heel realistisch geschreven door de oudste dochter, die in de kloosters steeds zorgde voor haar jongere zusjes. Een kind dat nooit kind heeft kunnen zijn. De naziterreur kunnen we tussen de regels door aanvoelen. Vooral de emoties, de honger en de overlevingsdrang primeren. Het is goed dat deze verhalen blijven verteld worden, ook voor jongeren, zodat ze zien waartoe terreur en rascisme kunnen leiden. In het boek staan achteraan foto's van de familie tijdens de oorlog en hun leven daarna in Amerika. Ook foto's van familieleden en bekenden die de uitroeiing niet overleefden.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.