Met angst en beven
Amélie Nothomb
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Manteau, 2008 |
VOLWASSENEN : ROMANS : NOTH |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Manteau, 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 665 |
31/12/2008
Het tempo waarin Amélie Nothomb (geb. 1967) schrijft, blijft opmerkelijk hoog. Met Champagne is ze al aan haar zestiende roman in evenveel jaar toe. Na het satirische Zwavelzuur (De Leeswolf 2006, p. 273) en het voortreffelijke en verrassend autobiografisch getinte liefdesverhaal De verloofde van Sado komt de succesvolste Belgische schrijfster weer met een exuberant en verrassend sprookje op de proppen. Protagonist en vertelfiguur is de 39-jarige kantoorklerk Baptiste Bordave. Hij leidt een saai en routineus leven. Op een feestje krijgt hij van een andere feestganger te horen dat je nooit zomaar iemand in je huis mag uitnodigen, je weet maar nooit wat er kan gebeuren. Stel je voor dat de genodigde het loodje erbij neer legt. De volgende dag laat Baptiste Bordave nietsvermoedend de gestrande automobilist Olaf Sildur binnen om een telefoontje te plegen. En vervolgens zakt die bezoeker ineen na een fatale hartaanval. De gelijkenis tussen Baptiste en Olaf is treffend. Ze zijn allebei 39 jaar en ongeveer even groot. Na in de portefeuille ? die meer biljetten bevat dan zijn volledige maandloon als kantoorpik ? van de overleden man gesnuisterd te hebben, neemt Baptiste vrij impulsief een besluit dat zijn leven volledig zal veranderen. Dat kan zelfs letterlijk geïnterpreteerd worden aangezien hij in plaats van de politie te verwittigen de identiteit van de overleden miljardair overneemt. Olaf rijdt met een jaguar, woont in een riante villa en is gehuwd met een bloedmooie vrouw die de tijd dood met het drinken van de allerbeste champagne. Het kost Baptiste Bordave weinig moeite om de rol van deze excentrieke miljardair te spelen. Zelfs de weduwe stelt geen vragen bij deze mysterieuze bezoeker. Hij doet zich voor als geheim agent en collega van haar vermiste man. Pas als Olafs echte collega's op de proppen komen gaan de poppen definitief aan het dansen. Met Champagne toont Amélie Nothomb zich weer in optima forma en bespeelt ze haar vertrouwde thema's van wreedheid en onverschilligheid, goed en kwaad, waarheid versus leugen weer meesterlijk. Ze laat haar verrassende en sprookjesachtige verhaal tot een heuse zwarte komedie uitdeinen, met knipoogjes naar films van onder andere Woody Allen ('Take the money and run'). Met een misantropische ondertoon die we bij haar gewend zijn, raakt ze speels enkele morele dilemma's aan. Als de protagonist met gestolen geld kunstenaars onderhoudt, is hij dan een rebelse mecenas, is zo'n vraag die ze aanreikt en vervolgens onbeantwoord laat. Ook over de noodzaak om te liegen om het leven enige kleur te geven zet ze een boompje op. De fratsen van haar stoutmoedige protagonist worden met veel lichtheid en luchtigheid geschreven en brengen je als lezer in een roes. Net als bij Bartleby van Herman Melville krijg je sympathie voor de opstandige kantoorbediende, die uit zijn goedkope maatpak stapt. Zonder moreel en doordrongen van een eigenzinnige logica kiest hij voor een avontuurlijk leven vol luxe. Alle leugens zijn goed om dit doel te bereiken. De geloofwaardigheid van het verhaal is nihil maar net als in een sprookje doet dat er niet toe. Het springerige proza, vol grappige dialogen en absurde wendingen, leest als een ode aan de levensvreugde en het nietsdoen. Enkel het abrupte en open einde is ontgoochelend. Ook sprookjes voor volwassenen verdragen geen open einde. [Laurent Meese]
Menno Gnodde
Haar 17e roman alweer, nagenoeg gelijktijdig in Frankrijk en Nederland uitgebracht en inmiddels ook nog eens bekroond met de Grand Prix Jean Giono! Nothomb (1967) excelleert doorgaans in fraai absurdistisch, al dan niet autobiografisch, uitvergrote situaties. Zo ook hier. Wanneer Baptiste Bordave zijn onbekende Zweedse bezoeker de geest ziet geven, krijgt hij het lumineuze idee, geïnspireerd door een tafelgesprek van de vorige dag, zich diens identiteit toe te eigenen. En daar gaat hij dan: de brave kantoorklerk in de dure Jaguar. Om zich vervolgens gerieflijk in de villa van Olaf Sildur te nestelen, waar echtgenote "Sigrid" hem onbekommerd gastvrijheid biedt en de champagne rijkelijk laat vloeien. Maar dan? Al die pregnant en vlot geformuleerde overpeinzingen ten spijt blijft het onduidelijk welke richting dit ogenschijnlijk stuurloze gezuip en gekout nu opgaat. Enkele forse kunstgrepen beogen dan wel zingeving en perspectief op de toekomst te bieden, maar dwingende samenhang ontbreekt ten enenmale. Geen voltreffer ditmaal. Wel een amusante parabel over de macht van het geld. Royale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.