Gestameld liedboek : moedergetijden
Erwin Mortier
Erwin Mortier (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij, 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 8032 |
00/00/0000
Dat Erwin Mortier nu reeds zijn verzamelde gedichten publiceert, kan op het eerste gezicht verbazing wekken. Zijn poëtisch debuut, Vergeten licht (De Leeswolf 2001, p. 547), dateert pas van 2001. Nadien verschenen het boekje Uit één vinger valt men niet (De Bezige Bij, 2005, met foto's van Lieve Blanquaert) en de plaquette Voor de stad en de wereld, die door De Slegte bibliofiel werd uitgegeven. Dat materiaal is hier verzameld, samen met enkele teksten die slechts op kleine schaal verspreid werden. Opvallend is wel dat de gedichten omgekeerd chronologisch gerangschikt zijn, van recent naar ouder werk. Dat is meer dan een loutere gimmick, aangezien zo de klemtoon valt op de wijze waarop Mortier zich steeds bewuster is geworden van zijn publieke functie, van zijn bijdrage aan het menselijk debat. De verzen uit Voor de stad en de wereld vormen inderdaad een hartstochtelijk pleidooi voor een lyriek die zich expliciet inschakelt in de actualiteit. Tegelijk echter impliceert dit geenszins een terugkeer naar de geëngageerde literatuur, die hoofdzakelijk als een dekmantel dient voor het propageren van ideeën en ideologieën. Mortier belijdt ook in zijn publieke gedichten allereerst de onmacht van het woord, maar tegelijk de noodzaak om ? tegen beter weten in ? tegen de stroom in te roeien en mensen te bezweren. In feite formuleert hij zo een engagement van de onmacht dat door de literaire vorm en de sterke retoriek bijzonder indringend wordt verwoord. Wie in het licht van die recente bundel het overige, oudere werk herleest, wordt in feite getroffen door diezelfde thematiek. De vroegste gedichten van Mortier doen sterk intimistisch en romantisch aan (en qua woordkracht kunnen zij nauwelijks tippen aan de recentste bundel), maar tegelijk verraden ze een intense bekommernis om de kwetsbaarheid van mensen, van ideeën en emoties. Dood, slijtage en herinnering vormen hier centrale aspecten, en de dominante toon is er een van kritische relativering en van een weemoedig aanvaarden. Dat bij uitstek humanistische programma vormt daadwerkelijk het leidmotief van Mortier als auteur. Persoonlijk vind ik de uitgave van deze verzamelde gedichten nogal voorbarig, zeker in het licht van de boeiende evolutie die de auteur de jongste jaren heeft doorgemaakt, maar blijkbaar gaat de uitgever ervan uit dat veel lezers nu pas echt kennis zullen maken met de dichter. [Dirk De Geest]
Bibi Dumon Tak
Erwin Mortier (1965) zocht alle gedichten die reeds eerder verschenen bijeen en bond ze samen tot een kloeke bundel: 'Voor de stad en de wereld. De gedichten tot dusver.' Het geheel ziet er prachtig uit. Mortier won met zijn eerste bundel 'Vergeten licht' in 2002 de C. Buddingh'-prijs. Zijn eerste roman 'Marcel' (1999) verraadde al de dichter in Mortier. Een bundel met poëzie kon dus eigenlijk niet uitblijven. Dat zijn proza zo aanschuurt tegen de poëzie en andersom komt mooi tot uiting in het omslag dat lijkt op geweven textiel: verbonden werk, aaneengeschakelde genres. Zijn poëzie moet eerst enige tijd op de schoot rusten voor het tot leven komt. De karige en zeer precies gekozen woorden laten zich niet licht vangen, maar gun ze de tijd om zich tot beelden om te kunnen vormen. Met dit boek heb je de hele dichter Mortier op zak, en intussen is het wachten op iets nieuws.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.