Panda, panda, wat zie jij daar ?
Eric Carle
Bill Martin (Auteur), Eric Carle (Illustrator)
6 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
6 items aanwezig |
Gottmer/Becht, 2006 |
VERDIEPING 0 : THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Kleuren |
Uitgeleend
|
Gottmer/Becht, 2006 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : Kleuter : leren
Kleuren |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Gottmer/Becht, 2006 |
Kleuter : leren
Kleuren |
31/03/2012
Toen Bill Martin jr. in 1967 aan de grafisch ontwerper Eric Carle vroeg om tekeningen te maken bij een verhaal dat hij geschreven had, Brown bear, brown bear, what do you see?, was dit voor Carle het begin van een geslaagde loopbaan als kinderboekenmaker. De samenwerking tussen Martin en Carle resulteerde uiteindelijk in vier zeer gelijkaardige boekjes. Later verschenen immers nog Polar bear, polar bear, what do you hear?, Panda bear, panda bear, what do you see? en Baby bear, baby bear, what do you see?. Daarnaast werd Carle wereldberoemd met een hele reeks andere verhalen, waaronder natuurlijk het overbekende Rupsje nooitgenoeg.
Dat Carle nog steeds niets aan populariteit heeft moeten inboeten, bewijst deze kartoneditie van Beertje bruin, wat zie jij daar?. Net zoals heel veel van zijn werk gaat dit boek over de natuur, meer in het bijzonder over de dieren. In Carle’s typische, herkenbare stijl dartelen we van dier naar dier. ‘Beertje Bruin, wat zie jij daar? Een rode vogel en daar kijk ik naar’. Door het spel van vraag en antwoord, in deze uitgave nog speelser gemaakt met de schuifjes, leren kinderen op hetzelfde moment dieren en kleuren (her)kennen. De dieren, behalve de beer, bevinden zich in de leefwereld van een kind. De spaarzame, repetitieve tekst nodigt uit om vooral te kijken. Carle gebruikt een collagetechniek. De figuren zijn opgebouwd uit allerlei gekleurde stukjes papier. Elk dier staat voor een kleur: beertje bruin, vogel rood, eendje geel. Dat het paard blauw en de poes paars is, vergeeft de lezer hem maar al te graag. De achtergrond is in vaak gewoon wit, zodat de figuur volledig tot zijn recht komt. Nadat een aantal dieren zijn gepasseerd ziet de goudvis vanuit zijn kom plots… een juf ! Hier gaat het verhaal plots een andere kant op, en wordt het herhalende element voor een deel opgegeven. De juf wordt namelijk niet geassocieerd met een kleur, maar met een eigenschap: ze is lief! En juffielief ziet, zoals het hoort, kindjes (negen in dit geval) en daar kijkt ze naar. Door de eenvoudige tekeningen, de spaarzame tekst en het herhaalelement, met steeds dezelfde rijm, is Beertje Bruin, wat zie jij daar? uitermate geschikt voor heel jonge kinderen. [Nora Janssens]
Redactie
Prentenboek met duidelijke grote dierenafbeeldingen in fantasierijke, kleurige vlakken. Op de linkerbladzijde wordt een vraag gesteld aan het dier en het antwoord op de rechter bladzijde verwijst naar het dier, dat het kind ziet als het de bladzijde omslaat. Vraag en antwoord zijn op rijm en de kleur van het dier wordt steeds genoemd. Tenslotte wordt de vraag aan een aantal kinderen van verschillende huidskleur gesteld en de laatste bladzijde geeft alle dieren nogmaals verkleind weer. Een alleraardigst boek met vele mogelijkheden (waaronder het leren herkennen van kleuren en dieren) voor kleuters en peuters thuis en op crêche en kleuterschool.
Magali Haesendonck
ua/an/22 j
Met 'Beertje bruin, wat zie jij daar?' werd het allereerste boek van Eric Carle herwerkt.
In dit dikke kartonboek gaan we aan de slag met schuifjes. Telkens worden twee pagina’s ingenomen door een grote prent van een dier met rechtsonder een kleinere prent van een dier, met schuifje. Naast bijvoorbeeld de beer staat: Beertje bruin, wat zie jij daar? En op het schuifje luidt het: een rode vogel en daar kijk ik naar. Wanneer er dan met het schuifje geschoven wordt, zien we effectief een afbeelding van een kleine rode vogel.
Op de volgende pagina staat deze rode vogel in het groot afgebeeld enzovoort. Maar Eric Carle koos niet voor een circulair karakter, door bijvoorbeeld op het einde ook een beer af te beelden; de voorlaatste grote afbeelding is namelijk een juf, zonder schuifje. Ze antwoordt: Ik zie … en op de volgende pagina zien we negen kleuters uit haar klas.
Op zich is het niet zo duidelijk wat de link nu net is tussen de juf en de dieren, behalve dan wanneer men het bijvoorbeeld in een klas voorleest. Maar dan is het jammer dat er over negen kindjes gesproken wordt, waardoor er misschien wat vragen rijzen bij de meelezertjes in kwestie.
De prenten zijn karakteristiek voor Eric Carle, al is de tekst oorspronkelijk van Bill Martin Jr. Het schuifjesconcept is origineel, het is eens iets anders dan flapjes, maar ik vind het verhaal niet zo geslaagd. De schuifjes zijn praktisch, want ze scheuren niet, maar ze zijn stroever voor kleine kinderhandjes.
Op zich zou je kunnen zeggen dat het doorbreken van het circulaire thema origineel is, maar dan zou ik ervoor geopteerd hebben om iets grappigs te doen en niet te eindigen met een ietwat truttige juf met een klas kindjes.
Wel positief is het feit dat kinderen via vraag en antwoord speels kennis maken met de verschillende kleuren en dieren.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.