Taal zonder mij
Kristien Hemmerechts
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
HKM Literatuur, cop. 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : LUISTERBOEKEN |
31/12/2008
In haar roman Donderdagmiddag. Halfvier (2002), waarin de dood van het meisje Karen de aanzet vormt om een aantal verhalen te vertellen over hen die bij het ongeval betrokken waren, zet Kristien Hemmerechts het thema van de dictatuur van het toeval in de verf. Over de roman verklaart Hemmerechts zelf: "Ik heb dit boek geschreven omdat ik stilaan geloof dat de belangrijkste relatie die een mens in zijn of haar leven kan hebben, die met zijn of haar kinderen is, ongeacht het succes of het falen ervan." Vooral het relaas over de vrouw Bea trekt hier de aandacht: zij heeft zich kunstmatig laten bevruchten omdat haar man onvruchtbaar is en worstelt daarom met de vraag of ze haar dochter daar ooit van op de hoogte moet brengen. Die dochter blijkt zelf al lang de waarheid te kennen, zoals blijkt uit wat ze vertelt aan haar Marokkanse vriend Hassan. Met de figuur van Hassan introduceert Hemmerechts de 'grote verteller': met zijn sprookjes en verhalen levert hij een soort tegengewicht voor de realistische passages in het boek. Meteen legt de auteur haar onderliggende thematiek bloot: vertellen ? en het schrijven ? als antidotum tegen de dood.
Deze diversiteit aan vertellagen en invalshoeken vormt het bijna gedroomde substraat om juist deze roman als luisterboek te presenteren. Zes volle cd's heeft de auteur nodig om haar roman voor te lezen. Aan dat voorlezen is via het medium van het luisterboek een speciale dimensie verbonden. Het is anders dan een publiek optreden, waar de toehoorder vaak wordt afgeleid door reacties van anderen. Hier krijgt een confrontatie vorm die bijna parallel loopt met het lezen zelf, een intiem gebeuren waar auteur en lezer een verbond aangaan. Hemmerechts weet met haar ingehouden manier van voorlezen de luisteraar ook echt te bereiken. Het beluisteren van een tekst opent dan weer perspectieven die vaak anders ingekleurd worden dan bij de lectuur ervan. Minieme nuances, zowel in de betekenis als in de gevoelens die er vaak onderhuids in aanwezig zijn, worden door de stem aangereikt en kunnen op die manier de luisteraar op weg zetten naar een interpretatie van het geheel. Zo kan een luisterboek beschouwd worden als een soort aanvulling op de roman. Uiteraard richten deze tekstdragers zich ook en misschien zelfs in de eerste plaats tot mensen die niet (meer) in staat zijn teksten te lezen. Luisteren wordt dan, in wezen net als het lezen zelf, een dialoog met de auteur, met diens gevoelens en diens ideeëngoed. [Jooris Van Hulle]
Redactie
Integrale weergave van het gelijknamige boek (2002), voorgelezen door de auteur zelf. Karen, een 12-jarig donorkind, komt door een vreemd auto-ongeval met een witte camionette om het leven. Naast dit hoofdthema komen ook onderwerpen als echtscheiding, kunstmatige inseminatie, overspel, onvruchtbaarheid en een miskraam aan bod. Het met spanning en vaart geschreven verhaal wordt steeds vanuit een ander personage verteld. Voor sommige luisteraars zal het verhaal een teveel aan modern ongeluk, personages, perspectieven en nevenvertellingen bevatten, waardoor het prachtige hoofdthema wordt ondersneeuwd en het geheel ietwat krampachtig aandoet. Het verhaal zal toch een breed en vooral vrouwelijk publiek aanspreken.