Oostende is niet ver meer
Katrien Van Hecke
Katrien Van Hecke (Auteur), Beatrijs Van De Winkel (Illustrator)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Lannoo, 2007 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : AVONTUUR : VERHALEN : VANH |
31/12/2008
io, consequent met kleine letter, is een meisje zonder gezicht: ze hoort niets, ziet niets, smaakt niets en ruikt niets. Aan het veelbelovende begin van dit boek belandt ze in een monstertuin, en terwijl ze keer op keer aan gruwelijke monsters ontsnapt, krijgt haar gezicht stilaan vorm: eerst een mond, dan een neus enz. Tot ze een 'volledig' meisje is geworden.
Het ontdekken van de zintuigen is een ideaal thema voor kinderen tussen zeven en negen jaar. Jammer dat Van Hecke dat inzicht niet ten volle heeft benut. Om het kind aan een gezicht te helpen, gebruikt de schrijfster een aantal ? bijna op zichzelf staande ? verhaaltjes waarin io verschillende monsters overwint. Noch samen, noch afzonderlijk zijn die verhaaltjes echter spannend. Fantasierijke kinderen zullen zich een tocht door een monstertuin dan ook alleszins anders voorstellen. Ook de 'oplossingen' van io voor het overwinnen van de monsters spreken niet echt aan: ofwel zijn ze ongelofelijk ver gezocht, ofwel uitentreuren banaal. Ten slotte zal de kritische lezer zich ook ergeren aan fundamentele fouten: hoe kan iemand die voor het eerst kan ruiken bv. al weten dat iets stinkt naar bedorven eieren, rotte vis en zure melk?
Deze ergernissen worden niet goedgemaakt door de aantrekkelijke bladspiegel, met een geslaagd gebruik van verschillende lettertypes en -kleuren. Ook de mooie, kleurrijke prenten en het steeds terugkerende, aanstekelijke kinderrijmpje kunnen het zwakke verhaal niet goedmaken. De humor zou kunnen worden aangestipt als positief punt, ware het niet dat een kind van zeven volgende grap waarschijnlijk nog niet begrijpt: "De uil krijste en lachte zich een breuk. Een schedelbreuk!"
Kortom: goed geprobeerd, maar het resultaat is niet wat je verwacht van een goedgekozen thema, een originele invalshoek en een fantasierijk gegeven. [Evelien Lombaert]
Eefje Buenen
Io heeft een leeg gezicht: ze heeft geen ogen, geen neus, geen wenkbrauwen en geen oren. Op een dag komt ze per ongeluk in een monstertuin vol hongerige griezels terecht. Maar Io is minder hulpeloos dan ze lijkt. Telkens weet ze op het nippertje te ontsnappen. En gelukkig doen de monsters meer dan alleen angst aanjagen: na elke ontmoeting wordt Io’s gezicht completer. Een sprookjesachtig verhaal, niet alleen door de fantasiewezens die ze tegenkomt, maar ook door het traditionele begin en de steeds terugkerende tekst die de monsters uitspreken. Een allegorisch sprookje over opgroeien en bevat talloze verwijzingen naar mythen, sprookjes en andere verhalen, zoals 'Het oneindige verhaal' van Michael Ende. Hierdoor is het boek wellicht vooral interessant voor volwassen lezers. Het colofon vermeldt dat het boek uitnodigt tot filosoferen met kinderen, al rijst de vraag hoe aantrekkelijk kinderen de griezelige monsters en het vreemde meisje Io zullen vinden. Met stevige kleurenillustraties. Vanaf ca. 7 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.