Het genootschap van onvrijwillige dromers : roman
José Eduardo Agualusa
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Meulenhoff, cop. 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 14068 |
31/12/2008
De vragen hoe we ons het verleden voorstellen en hoe ons geheugen werkt, krijgen tegenwoordig de volle aandacht krijgen in verschillende domeinen van wetenschap en kunst. De Angolese schrijver José Eduardo Agualusa combineert beide onderwerpen in deze korte maar goedgevulde roman. Het hoofdpersonage Felix Ventura fabriceert nieuwe identiteiten en verledens voor zijn klanten. Politici meet hij bv. een verleden als verzetsheld in de Angolese onafhankelijkheidsstrijd aan, wat dan weer het nationale geheugen beïnvloedt. Maar een keer gaat het verder: een oorlogsfotograaf wil zijn nieuwe levensverhaal echt maken door op zoek te gaan naar bepaalde gegevens die Ventura heeft gebruikt. Zijn die gegevens dan toch waar, beginnen ze een eigen leven te leiden, of vervalst de oorlogsfotograaf ze nog meer? Waarheid en fictie beginnen door elkaar te lopen, totdat de oorlogsfotograaf zich wreekt op zijn vroegere beul. Dit hele verhaal wordt in korte hoofdstukken verteld door een gekko die in het huis van Ventura woont. De gekko is een reïncarnatie van een bibliothecaris en zijn levensverhaal komt bijna volledig overeen met dat van Jorge Luis Borges. De gekko becommentarieert het werk van Ventura maar interageert er ook mee. Zo komen we vele cruciale elementen en de nasleep van het verhaal te weten dankzij dromen van de gekko.
Het is een gemengde boodschap die we krijgen voorgeschoteld. José Eduardo Agualusa wijst steeds op de vermenging van waarheid en leugen, op het belang van verhalen en verbeelding, de kracht van dromen en literatuur. Toch breekt uiteindelijk 'de werkelijkheid' door, en het 'echte', gruwelijke verleden van Angola overstemt de vervalsingen. Aan het eind komt Agualusa terug op de vermenging van waarheid en fictie. Daarmee onderstreept hij zijn boodschap al te nadrukkelijk, wat hij ook al deed in verschillende subverhalen en expliciete passages doorheen de hoofdstukken. Dat steeds benadrukken van het thema staat haaks op de subtiele, zinnelijke en licht melancholische wijze waarmee hij personages en situaties tekent. Met een minimum aan zinnen vertelt Agualusa overtuigende verhalen die getuigen van zowel een interesse in lokale geschiedenis als een verrijkend kosmopolitisme. Agualusa heeft een stijl en een verhaal, maar benadrukt te veel zijn eigen poëtica. Voor wie het nog niet begrepen zou hebben, zet vertaler Harrie Lemmens dat nog eens uiteen in een vrij overbodig nawoord. [Chris Bulcaen]
S.M.J. Angenent
De verteller, een gekko, die in een vorig leven een bibliothecaris was, is getuige en deelgenoot van het leven van Felix Ventura. Ventura handelt in verledens, hij voorziet met name de nieuwe elite in Angola van een nieuw verleden. Hij verzint een goede stamboom, desgewenst een gelukkige jeugd, en levert foto's van beroemde voorouders. Natuurlijk moet dit een keer mis gaan, je kunt immers niet aan je verleden ontsnappen. Verleden en heden gaan door elkaar lopen wanneer de mysterieuze vreemdeling José Buchmann binnenstapt bij Felix Ventura. Zoals ook in andere werken van de Angolese schrijver (1960) lopen fictie en werkelijkheid door elkaar heen. De roman heeft meer lagen, van ogenschijnlijk een eenvoudig verhaal, tot een aanklacht tegen het Angola van na de burgeroorlog tot een verhandeling over fictie en werkelijkheid. Intrigerend. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.