Margot : Margot Frank en de beslissende herfst van 1941
Sophie Zijlstra
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Contact, 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ZIJL |
31/12/2009
Mevrouw Couperus gaat over een episode uit het leven van Elisabeth Couperus, de vrouw van de schrijver Louis Couperus. In de zomer van het jaar 1900 wordt mevrouw Couperus getroffen door een verlamming van beide benen, zonder dat daar medische aanwijzingen voor zijn. In het verhaal wordt de hersteltherapie gevolgd. De behandelende arts gebruikt hypnose en suggestie, naar het voorbeeld van Sigmund Freud, in de hoop de oorzaak van de verlamming te deblokkeren.
Het verhaal houdt het midden tussen een droog verslag van de medische observaties en een evocatie van de (niet altijd even begrijpbare) gedachtewereld van mevrouw Couperus. In deze gedeelten worden heel wat fantasieën, suggesties en flashbacks opgevoerd, die vrij veel ballast bevatten. Daar doorheen kijken is noodzakelijk, maar niet altijd even gemakkelijk. Toch is dit net het opzet van het boek: een blik op mevrouw Couperus ? en indirect ook op Louis Couperus ? doorheen de psychotherapie. Dat is maar met mate geslaagd. Als uiteindelijk de aap uit de mouw komt, heb je als lezer geen gevoel van verwondering, maar eerder van teleurstelling.
Het centrale element, de verlamming, is een historisch gegeven. In het boek zijn ook enkele authentieke brieven opgenomen van Louis Couperus die perfect in de lijn van het verhaal passen. Maar al het overige ligt eigenlijk in meerdere of mindere mate op de grens tussen feit en fictie. De lezer weet dan ook niet altijd wat nu juist verzonnen is en wat niet. Is het allemaal waar wat er beweerd wordt over Louis Couperus? In hoeverre is de therapie gefantaseerd? Sophie Zijlstra beroept zich op boeken van Freud, waaruit ze gevallen toepast op mevrouw Couperus. In welke mate wordt hier een loopje genomen met de feiten? Als roman bevat het boek te veel historische gegevens, als historisch document is dit twijfelachtig. Wat de schrijfster ook ruiterlijk toegeeft. [Bart Van der Bruggen]
Hans Renders
Zoals bekend was de schrijver Louis Couperus getrouwd (met Elisabeth) en homoseksueel. Debutante Sophie Zijlstra (1967, sinologe) heeft deze paradox tot inzet gemaakt van een roman. Elisabeth teert een beetje weg in dit huwelijk. Ze vertaalt Oscar Wilde in het Nederlands en weet een kort verhaal gepubliceerd te krijgen, al is het op voorspraak van haar beroemde echtgenoot. Op een dag wordt ze als gevolg van de klemmende zenuwen verlamd, en kan ze niet meer lopen. Ze bezoekt een arts die, geïnspireerd op Freud, haar aan een analyse onderwerpt. Daar komt het hoge woord eruit. Haar man is homoseksueel en ze heeft gezien (of was het een droom?) dat hij 's nachts in de tuin met een andere man verkeerde. Zijlstra noemt haar boek een roman, maar ze baseert zich grotendeels op de Couperusbiografie van Frédéric Bastet. De lezer blijft zich in dit vage verhaal toch steeds afvragen: wat is waarheid en wat is fictie. Een moedige maar niet geslaagde poging om meer licht te werpen op een onbekende kant van Louis Couperus. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.