Gordon & Paddy
Linda Hambäck
Ulf Nilsson (Auteur), Eva Eriksson (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lemniscaat, 2007 |
KLEUTER : GEVOELENS - GEDRAG
Dood |
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items magazijn |
Lemniscaat, 2007 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : NILS |
31/12/2007
Ulf Nilsson werd geboren in Zweden in 1948 en heeft ondertussen al meer dan honderd boeken geschreven, zowel voor kinderen als voor volwassenen. Hij werd ook al meermaals bekroond met literaire prijzen, waaronder twee maal de August Prijs. Zijn personages en boeken zijn zo populair, niet alleen in Zweden, dat ze ook opduiken in opera's, films, op de radio en de televisie. Sommige staan zelfs op postzegels.
In dit boek wordt er op een schitterende manier ingegaan op het abstracte thema van de dood. Een jongetje, dat het verhaal vertelt vanuit de ik-persoon, en zijn vriendinnetje vervelen zich. 'Gelukkig' vindt Ester een dode hommel. De kinderen besluiten het dier een heuse begrafenis te geven, met kruis en bloemen, een gedicht en Putte, het broertje van Ester, want die kan goed huilen en dat is meegenomen. Na die eerste begrafenis hebben ze de smaak te pakken en richten een Begrafenis BV op voor alle dode dieren. Met een begrafeniskoffer gaan ze op pad. Ze beginnen met haringen uit de koelkast, gaan verder met muizen uit de muizenval en een egel en eindigen met een platgereden haas. Elke begrafenis wordt even serieus genomen. Als ze op het eind van de dag moe en tevreden naar huis gaan, vliegt er een vogel tegen het raam. Plots wordt de wereld van hun spel werkelijk, en die realiteit grijpt hen sterk aan.
De mooiste begrafenis van de wereld is een heerlijk licht en humoristisch prentenboek over de dood. Tegelijk is het een prachtig verhaal over het spel van kinderen, over de kracht van hun fantasie, over hun naïef relativisme. Hoewel de titel niet echt luchtig is en het schutblad vol grafkruisjes staat, werkt dit boek nooit de zware gevoelens in de hand. De luchtige toon en de mooie en eenvoudige tekeningen bevatten veel humoristische details en knipoogjes. De onbevangenheid waarmee de personages met de dood omgaan is ontroerend. Het boek is geschikt is om jonge kinderen (vanaf 6 jaar) uit te leggen wat de dood nu eigenlijk is en wat er gebeurt bij begrafenissen. Door het zware thema is het boek wel minder geschikt om zonder begeleiding van ouders gelezen te worden door eerste lezertjes.
Eva Eriksson is een van de populairste kinderboekenillustratoren in Zweden. Maar ook in het buitenland is ze geen onbekende en viel ze al vele keren in de prijzen. Ze kreeg o.a. de gouden plak op de Biënnale van Illustratoren in Bratislava, de Europese Jeugdliteratuurprijs van Trentod en werd genomineerd voor de Hans Christian Andersenprijs. Haar gehele oeuvre werd bekroond met de Elsa Beskowprijs. De eenvoudige tekeningen in dit prentenboek laten met een heel licht kleurenpalet zien wat er in het verhaal gebeurt. [Katrien De Westelinck]
Mart Seerden
Ester, broertje Putte en de ik-figuur staan centraal in deze poëtische, aangrijpende vertelling, waarin ze dode dieren de mooiste begrafenis van de wereld geven. Het verhaal begint als Ester een dode hommel vindt. Ze besluit hem te begraven op een open plek die niemand kent. De ik-figuur schrijft er een gedicht bij: 'Een heel klein leven in je hand. Plots is het weg, diep in het zand.' Na de hommel volgen begrafenissen van een spitsmuis, hamster, haan, drie dode haringen, negen muizen, egel, grote haas en merel. De drie richten er een Begrafenis BV voor op en vullen een begrafeniskoffer met attributen als houten stokjes, mooie stenen, hamer en spijkers, penseel en verf, bloemzaadjes. Iedere begrafenis verloopt volgens een zorgvuldig ritueel; elk dier krijgt een originele naam en van elk dier wordt met liefde en aandacht afscheid genomen. Het sterven en begraven grijpen de kinderen steeds meer aan. Ze realiseren zich ten volle wat het betekent dat leven eindig is. Het verhaal is onverwacht fris van taal, het raakt de lezer/luisteraar en de zachte, kleurige, hier en daar bijna mystieke illustraties (potlood-kleurpotlood) geven de vertelling een zachte glans van liefde en droefenis. Auteur en illustrator zijn vaak in de prijzen gevallen. (Voorlezen) vanaf ca. 7 jaar.
Sieglinde Duchateau
ua/an/22 j
“We verveelden ons, we hadden zin om iets leuks te doen. Gelukkig vond Ester een dode hommel.” Met deze beginzin is meteen de teneur gezet van dit schitterende boekje over dood en de plaats ervan in het leven. Ester wil de hommel begraven en de ik-persoon schrijft een gedicht voor hem. Het diertje krijgt een laatste rustplaats op een geheime plek. Ester bedenkt dat de wereld vol dode beesten is en dat ze die wel allemaal kunnen begraven. Ook Esters broertje Putte helpt mee zoeken naar dode dieren, maar hij begrijpt er niet veel van. Met hun drietjes beginnen ze een bedrijfje, genaamd Begrafenissen BV. Een heleboel dieren krijgen een schitterende begrafenis met alles erop en eraan: Snuffie de hamster van de buren, de oude haan, drie haringen uit de koelkast, negen muizen die nog eerst gedoopt moesten worden, een platgereden egel en een haas ... een heel kerkhof vol. Wanneer ze op het einde van de dag zien hoe een merel zich tegen de serre te pletter vliegt, grijpt het sterven hen aan en ze houden voor hem de allermooiste begrafenis. De volgende dag hadden ze het druk met iets heel anders. Op een opmerkelijk speelse en nuchtere manier komt in dit boek het droevige onderwerp 'overlijden' aan bod. De kinderen gaan volledig op in hun onbevangen spel en fantasie rond dood en begrafenis. Doorheen het spel evolueren de personages wat betreft hun houding ten opzichte van de dood. Langzaamaan verliest de ik-persoon zijn afkeer van dode dieren en de alles durvende Ester laat op het einde ook een traan. Op een niet al te subtiele manier leggen ze aan de kleine Putte de betekenis van doodgaan uit: alles wat leeft, moet sterven! De onomwonden manier waarop dit gebeurt is bijster goed gevat. Mensen kunnen vaak hard en ongevoelig zijn en het is duidelijk dat de kinderen dit in hun spel kopiëren. Toch is het een erg gevoelig boek, mede door het subtiele, poëtische taalgebruik. De ik-persoon verzint ter plekke treffende, gevoelvolle gedichten die hij tijdens de begrafenissen aan de overleden dieren opdraagt. De herhaling in de opbouw van de tekst en het steeds terugkerende begrafenisritueel, brengen ritme in het ietwat lange verhaal. Het einde is geniaal onverwacht en vat het geheel in één enkele zin, waaruit blijkt dat het leven verder gaat. De frisse tekst vindt weerklank in de prachtige, sfeervolle aquareltekeningen. Er hangt een nostalgisch sfeertje rond van zorgeloos buiten spelen. Door de zachte kleuren ogen ze sober, maar ze zijn mooi gedetailleerd en ze zitten vol emoties. De gelaatsuitdrukkingen zijn werkelijk subliem! Kortom, een geweldig boek om voor te lezen en om op een voor jonge kinderen gepaste manier een gesprek aan te gaan over sterven.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.