Mij Tarzan, jij Jane : ruwe bolster blanke pit
Thomas Leeflang
Thomas Leeflang (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Aspekt, 2006 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 798.75 LEEF |
31/12/2007
In krap 75 bladzijden doet Leeflang het eerste hoofdstuk van zijn boek uit 1995, 100 jaar cinema, 'the Art of Hollywood' dunnetjes over. Kort 'herwerkt' en behandelt hij de manier waarop films in de bioscoop worden getoond samen met de ontwikkelingen in de filmtechniek, want de filmgeschiedenis heeft alles met techniek te maken. Her en der werden details en anekdotes toegevoegd, werden fouten uit het verleden rechtgezet, of werd een paragraaf herschreven.
Kort beschrijft de auteur wat (de voorgangers van) de Lumières en hun opvolgers allemaal probeerden en proberen om publiek naar de bioscoop te lokken. Hoe de kwaliteit van het geluid in 120 jaar verbeterde en nu als lokaas gebruikt wordt om de tv-kijker uit zijn eigen home cinema naar de bioscoop te krijgen, vult het laatste, volledig nieuw hoofdstuk. De auteur zelf is pessimistisch over het voortbestaan van de bioscoop.
Spijtig genoeg is dit mooi ogende boekje een gemiste kans. Play Movie wordt voorgesteld als iets nieuws, en nergens wordt ook maar verwezen naar het origineel. Wat in 1995 nog een verteerbaar hoofdstuk was, is nu een lelijk ding geworden, met ettelijke taal- en zetfouten, en inhoudelijke wijzigingen die niet allemaal voortspruiten uit nieuw onderzoek, lectuur, of inzicht, maar het gevolg zijn van een schrijnend gebrek aan professionalisme. [Walter Schoonbaert]
C.C. Oliemans
Dit boekje staat stil bij “de manier waarop films in de cinema werden en worden gepresenteerd”. Er is dus geen aandacht voor inhoudelijke (thematische) of technische aspecten (zoals computergestuurde effecten) van de filmkunst zelf, maar puur voor het ouderwetse projectiewerk. Aan bod komen de pioniers van de vroegere “Cinématographe” (Louis Lumière, George Meliès en de gebroeders Pathé), de introductie van het geluidsspoor midden en eind jaren twintig, de verschillende beeldformaten (Cinerama, CinemaScope, 3D, VistaVision, Todd-AO en het “moderne” Imax) en de geluidsverbetering (Dolby, DTS en SDDS). De volgende stap in deze ontwikkeling blijft onzeker: hoe groot zal de rol van internet worden in de presentatie van digitale filmbestanden? Dit boekje geeft een aardig overzicht van het mooie verleden van de bioscoop zonder in nostalgie te vervallen. De auteur (1936-) is een groot filmkenner en schreef boeken over o.a. Laurel & Hardy en Leni Riefenstahl. Dichtbedrukte pagina’s, zwart-witfoto's en register.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.