Eens een killer...
Hermann
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Glénat Benelux, 2006 |
MAGAZIJN : STRIPS VOLWASSENEN: ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : TORE |
31/12/2007
Hoewel we nooit hebben kunnen klagen over de productiviteit van Hermann, was het toch weer vijf jaar geleden dat het vorige deel van 'De torens van Schemerwoude' is verschenen. Daarom alleen al is het weerzien aangenaam, maar nog meer omdat Hermann ondertussen indien mogelijk nog zwieriger tekent/schildert en omdat dit een sterk scenario is. Het werd geschreven door zoon Yves H. die na enkele jaren van leergeld eindelijk zijn meesterproef in het ambacht probleemloos kan afleggen.
Na jaren en een tiental albums van avonturen van Aymar van Schemerwoude, die op zoek was naar geld voor zijn verloren domein, zijn vanaf deel elf telkens nazaten van de overleden ridder de centrale figuur (met dezelfde missie). Al is dat relatief want hoewel ze telkens zijdelings met het centrale verhaal te maken hebben, is de traditie wel behouden dat gewone stervelingen uit het tijdperk de hoofdrol opeisen. Dat geeft de scenarist de vrijheid om los door de eeuwen interessante verhaalstof op te hangen aan het verhaal van Schemerwoude.
In Dulle Griet spint Yves H. een verhaal rond de achtergronden en drijfveren van het beroemde personage van Brueghels schilderij dat als een waanzinnige duivelshulp over het slagveld trekt. In dit album wordt haar tragische personage een speelbal tussen een oplichter, een groep lutheranen die een som geld ontvangen voor hun strijd tegen de goddeloze kerk, en de overheid, die deze 'ketters' genadeloos opjaagt en verbrandt. De half waanzinnige Griet, een gewonde koortsige Schemerwoude die in haar huis terechtkomt, een dubieuze duivelsfiguur en de verbeelding van een van Vlaanderens grootste schilders resulteren in een modern 16e-eeuws verhaal met zowel knappe realistische als fantasmoagorische beelden.
De actie speelt zich deels 's nachts, deels op de daken af, zo houdt Hermann de grafische eer weer erg hoog. Dat moet, met Brueghel die als personage toekijkt. Deels vanwege de Vlaamse setting een van de toppers uit de reeks.
[Wilfried Poelmans]
Jan Joosse
Dit album is, net als het gelijknamige Suske en Wiske album uit 1966, geïnspireerd door een schilderij van Pieter Bruegel de Oude uit 1562. Maar daarmee houdt de vergelijking op. Zoon Yves heeft voor zijn vader een verhaal gemaakt dat een beeld geeft van de hebzuchtige inquisitie in Vlaanderen, opgehangen aan een ouderpaar dat het Lutheranisme aanhangt en daar na martelingen de brandstapel voor krijgt. Hun zoon gaat op de daken van de stad leven en doodt directe en indirecte schuldigen. Verder spelen een jonge vrouw en haar gekke moeder, Dulle Griet genaamd, een belangrijke rol, net als een zak met geld. Om het verhaal bij de serie te trekken, wordt ook nog een zwaargewonde Franse ridder, Aymar van Schemerwoude, opgevoerd. Als verhaal binnen de serie een wat minder geslaagd deel. Daar staat tegenover dat de tekeningen van vader Hermann weer volop zijn klasse bewijzen. Zijn Dulle Griet lijkt sterk op die van Bruegel. Maar vooral de wijze waarop hij te werk gaat en de daardoor ontstane inkleuringen maken het album weer wèl de moeite waard. Er is ook een luxe editie*.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.