Wereldgeschiedenis van Vlaanderen
Marnix Beyen
Marnix Beyen (Redacteur), Johan Verberckmoes (Redacteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Universitaire Pers, 2006 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 906.9 BEYE |
31/12/2006
Veel meer dan ernst is humor een complex begrip dat in de loop der tijden heel wat veranderingen heeft ondergaan en vandaag meer dan ooit tal van ladingen dekt, van de spiritueelste tot de meest vunzige. Een boek over humor kan dan ook niet anders dan beperkt zijn in zijn opzet en aan zichzelf verplicht om tot een definitie te komen. Om maar in de nabijheid te kunnen blijven van de zeer diverse teksten die hier (door een keur van studaxen) worden gepresenteerd, stellen de inleiders dat humor een vorm van betekenisgeving is, waarbij het van de betekenisgever zelf afhangt wat humor is. Een opvatting die in elk geval ruim genoeg is om de onwillige toehoorders van de moppentapper de vrijheid te geven er een andere mening op na te houden. Maar alle gekheid op een stokje, uit deze twaalf bijdragen blijkt dat de lach alleen niet volstaat als gemene deler van het onderzoeksonderwerp. Denken we maar aan de politieke satire zoals die in het Duitsland tijdens het interbellum een hoogtepunt kende of aan de koloniale humor die pijnlijk blootlegt dat onderdrukking op zich blijkbaar niet volstond voor de koloniale overheerser, maar dat de arme inlander ook nog eens in een belachelijk daglicht moest worden gesteld. Stereotypen en vooroordelen waren overigens altijd al de munitie om xenofobische gevoelens via een kwinkslag te uiten. Denk maar aan de gierige Schotten of Hollanders, de domme negers, Belgen of Kroaten, de humorloze Duitsers en de gereputeerd grappige Engelsen, die de humor zelfs zouden hebben uitgevonden. Het zijn trouwens deze aspecten, van de collectieve identiteit en de humor als uiting van een groepsbewustzijn, die hier, door de eeuwen heen, worden behandeld. Met meer en minder succes. Verhelderend zijn de bijdragen over de middeleeuwen en de merkwaardige figuur van Thomas van Cantimpré. Moppen met baarden vind je dan weer in het hoofdstuk over klerikale humor, terwijl het rijke Vlaamse wielerleven uitentreuren de stelling bewijst dat betekenis geven niet noodzakelijk hetzelfde is als betekenis krijgen. [Jan Baes]
Redactie Vlabin-VBC
Veel meer dan ernst is humor een complex begrip dat in de loop der tijden heel wat veranderingen heeft ondergaan en vandaag meer dan ooit tal van ladingen dekt, van de spiritueelste tot de meest vunzige. Om maar in de nabijheid te kunnen blijven van de zeer diverse teksten die hier (door een keur van 'studaxen') worden gepresenteerd, stellen de inleiders dat humor een vorm van betekenisgeving is waarbij het van de betekenisgever zelf afhangt wat humor is. Uit dit twaalftal bijdragen blijkt alvast dat de lach alleen niet volstaat als gemene deler van het onderzoeksonderwerp. Denken we maar aan de politieke satire zoals die in het Duitsland tijdens het interbellum een hoogtepunt kende of aan de koloniale humor die pijnlijk blootlegt dat onderdrukking op zich blijkbaar niet volstond voor de koloniale overheerser. Collectieve identiteiten en de humor als uiting van een groepsbewustzijn zijn de sleutelwoorden in deze publicatie. Voorzien van enkele illustraties en bibliografische annotaties. Een mooie uitgave.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.