Mezelf geworden : columns
Nilgün Yerli
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : YERL |
31/12/2001
De garnalenpelster is de debuutroman van Nilgün Yerli (1969). Ze is geboren in Turkije maar woonde sinds haar tiende in Nederland. Ze maakte reeds naam als columniste voor de dagbladen 'Het Parool' en het 'Utrechts Nieuwsblad' en ook voor het VPRO-radioprogramma 'De avonden' schrijft ze bijdragen. Ook als cabaretière bleek ze niet ongetalenteerd te zijn. Haar eerste theaterprogramma 'Wat zeg ik?' werd bijzonder positief onthaald. Het bevatte erg openhartige, persoonlijke observaties van een tussen twee culturen pendelende jonge vrouw en getuigde van een diep respect en een grote liefde voor haar moeder. Ook de aparte kijk op de taalkronkels en de taaleigenaardigheden van het Nederlands waren origineel. De thematiek die ze in haar cabaretstuk behandelde, trekt ze nu door in haar eerste roman. Al erkent de schrijfster wel dat ze zich een beetje vergiste in het schrijven van een boek. Ze meende dat ze met haar ervaring als columniste zonder veel probleem alles op een rijtje kon zetten, maar dat viel zwaar tegen. Of toch weer niet. Want de ietwat naïeve verteltrant en doorzichtige structuur bezorgt De garnalenpelster juist zijn charme.
In zo'n negentig korte stukjes overloopt ze haar jonge leven, de talrijke familieperikelen, het moeizame wennen aan het leven in Nederland. Hilarisch is het stukje waarin ze haar eerste lessen Nederlands aan de hand van leesplaatjes beschrijft en aanneemt dat Jet het woord voor 'meisje' is en 'kees' voor hond. Goedhartig en gemoedelijk vertelt ze voorts over haar dandy-achtige vader, haar adolescentenjaren met de eerste liefdes en de verschillen tussen de Turkse zeden en de Hollandse moraal. De passages waarin ze het harde leven en de levenskracht van haar moeder beschrijft, zijn dan weer bijzonder ontroerend. Haar moeder pelde onophoudelijk garnalen om het gezin financieel te ondersteunen. Vooral haar zoon, die in de gevangenis wegteerde, was een bron van zorgen. Nilgün krijgt jarenlang geen garnaal door haar keel door de connotatie met het lijden van haar moeder. En ze vraagt zich soms af of haar moeder niet de verkeerde keuzes gemaakt heeft. Wereldschokkend is De garnalenpelster niet, maar het is een blijmoedige en aangename autobiografie, waarin de schrijfster haar dubbelzinnige gevoelens omtrent haar twee nationaliteiten treffend weet te verwoorden en tegelijkertijd haar moeder postuum een mooie hommage bezorgt. [Laurent Meese]
Redactie
Nilgün Yerli (1969) is tien jaar als ze vanuit Turkije in Nederland terecht komt. In Nederland is alles anders: de mensen, het eten, de gewoonten en de normen en waarden. Maar haar moeder, van wie Nilgün zielsveel houdt, lijkt overal een antwoord op te hebben. Ze geeft Nilgün steeds een gevoel van veiligheid en het idee dat alles goed zal komen. Binnen het gezin Yerli liggen de machtsverhoudingen echter behoorlijk scheef met een zich opofferende moeder en een vader die doet en laat wat hem uitkomt. In 1986 komt Nilgüns moeder bij een ongeluk om het leven. Voor Nilgün Yerli rijst de vraag of haar geliefde en wijze moeder niet een fundamentele fout heeft gemaakt. Waarom liet ze toe dat er zo met haar gesold werd? Gevoelens van loyaliteit en liefde en de drang naar vrijheid strijden om voorrang. Mooie autobiografische roman van de cabaretière ('Turkse Troel') en columniste (Het Parool) waarin ook het leven in twee culturen thema is. Het boek eindigt met enkele recepten van haar moeder. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.