The deep blue sea
Terence Davies
Tom Barber (Auteur), Rosalind Beardshaw (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Holkema & Warendorf, cop. 2006 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BARB |
31/12/2006
Boer Kool heeft een veld vol kolen én een geitje Maartje. Zijn buurman boer Jansen heeft een bietenveld én een geitje Mimi. Maar de twee geiten vinden nu net de groenten van de andere boer lekker. Maartje en Mimi hebben daar geen probleem mee, en schuiven elkaar de lekkerste bieten en kolen onder het hek door. Maar de boeren zien dat helemaal niet zitten en bedenken een hele tijd lang allerlei manieren om de geiten bij elkaar vandaan te houden. Het hek wordt steeds steviger en hoger, en een hele tijd weten de geitjes hier nog raad mee. Maar als ze uiteindelijk niet meer bij elkaar kunnen komen en geen voedsel meer kunnen ruilen, weigeren de twee van puur verdriet nog te eten. Wanneer de diertjes bijna verhongerd zijn, nemen de boeren elk hun tractor en rijden de stenen muur omver. En zo vinden niet alleen Mimi en Maartje elkaar terug, maar sluiten de in zichzelf gekeerde boeren ook eindelijk vriendschap. Een mooi en herkenbaar verhaal over vriendschap en dwaze vooroordelen. Op de prenten, meestal over twee grote pagina's gespreid, zien we leuke, kleurrijk geschilderde scènes en grappige geitjes met bolle ogen. Kortom, een traditioneel, ouderwets gezellig prentenboek. [Karin Van Camp]
Patty Pellis-van Hees
Twee eenzame boeren wonen naast elkaar maar spreken elkaar nooit. Als hun twee geiten elkaars eten opeten en vriendjes worden, bedenken de boeren allerlei rigoureuze oplossingen om dit te voorkomen. De twee geitjes bedenken al even opmerkelijke oplossingen, eerst nog geloofwaardig, later met een duidelijke knipoog. Natuurlijk loopt het goed af. De prenten zijn afwisselend een of twee pagina's of wat kleiner op een witte achtergrond; de tekst boven of onder aan de pagina's op een rustig stukje prent in een prettig leesbaar lettertype. De opeenvolging van actie en reactie binnen steeds hetzelfde thema (de velden) is voor kleine kinderen grappig en herkenbaar, de tekst begrijpelijk, al zijn er hier en daar wat moeilijke woorden voor peuters (polsstokhoogspringen, hebberig). De prenten zijn droog geschilderd, er is geen gebruikgemaakt van belijning, wel hier en daar van een subtiele stempeltechniek. Het geheel komt zacht over, versterkt door het gebruik van aardetinten en dat benadrukt het thema vriendschap. Geschikt vanaf ca. 3 jaar.
Inge Umans
ua/an/22 j
Het geitje Maartje is het enige gezelschap van boer Kool. Hij brengt haar elke morgen na het melken naar een veldje vol kolen waar ze naar hartelust van kan eten. Naast boer Kool woont boer Jansen. Zijn enige vriend is het geitje Mimi. Na het melken brengt hij haar naar een veldje vol bieten waar ze de rest van de dag mag smullen. Tussen de veldjes hebben de boeren een hek met prikkeldraad gespannen, want ze willen niks met elkaar te maken hebben. Maar Maartje lust geen kool, ze is dol op bieten en Mimi lust geen bieten, ze eet liever kool. De geiten duwen elkaars lievelingskostje onder de prikkeldraad naar elkaar en dat is tegen de zin van de boeren. Ze timmeren een nieuwe afrastering, terwijl ze elkaar negeren. Maar de slimme geitjes knabbelen een gat in de omheining en stoppen elkaar opnieuw kolen en bieten toe. De boeren bouwen daarop een muur in baksteen, storten daarna beton omdat de geitjes een tunnel onder de muur hadden gegraven en bouwen hem hoger en hoger, omdat de geitjes kolen en bieten naar elkaar begonnen te gooien. Wanneer ze tenslotte prikkeldraad op de muur zetten, gaan de geitjes in hongerstaking. Ongerust schakelen ze de dierenarts in, die hen uitlegt wat er aan de hand is. De boeren klimmen op hun tractor en slopen de muur. De geitjes storten zich dolgelukkig op de kolen en bieten en de twee boeren beginnen eindelijk met elkaar te praten. De geitjes zijn goede vrienden, terwijl hun baasjes niks met elkaar te maken willen hebben. Ze kunnen het niet verdragen dat de geitjes hen steeds te slim af zijn en gaan steeds verder in het afbakenen van hun territorium. Maar wanneer ze vaststellen dat hun geitjes, hun enige dierbare gezelschap, nog vel over been zijn komen ze tot het inzicht hun muur af te breken. Het uitbundige weerzien van de twee geitjes ontdooit hun harten en schoorvoetend treden de boeren in gesprek met elkaar. Het verhaal wordt in grote, expressieve en erg kleurrijke schilderijtjes uitgebeeld. Het steeds opnieuw nemen van meer extreme maatregelen om de geitjes van elkaar te scheiden staat centraal in dit boek en wordt na een tijdje te veel, de lezer wacht met spanning op de ontknoping. Een positief einde, met als boodschap dat echte vriendschap alle grenzen overstijgt en dat het bouwen van muren een idiote regeling is.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.