Revolutie van de redelijkheid : de weg naar levenskwaliteit en geborgenheid
Wouter Beke
Wouter Beke (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Universitaire Pers, 2005 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 333.2 BEKE |
31/12/2006
De jonge CD&V-ondervoorzitter, senator en partij-ideoloog Wouter Beke (geb. 1974) is ook een topwetenschapper. In 2004 promoveerde hij op een schitterend proefschrift over de Christelijke Volkspartij tijdens de periode 1945-1968, nu herwerkt gepubliceerd in de reeks 'KADOC-studies'. Beke is gefascineerd door de concepten 'centrumpartij', 'volkspartij', 'standenpartij' en 'catch-allpartij'. Een catch-allpartij heeft ideologisch en programmatorisch een integrerende en geen verdelende visie. Ze streeft ernaar de breuklijnen te overstijgen en haar programma richt zich op het algemeen belang. Organisatorisch uit die sociologische pluraliteit zich in de verticale en de horizontale werking van de partij, die functioneert volgens een democratisch proces van belangenafweging. Het sociale profiel van haar mandatarissen, leden en kiezers is een afspiegeling van de sociale structuur van de samenleving en beleidsmatig opteert ze voor een centrumkoers en voert ze geen verdeeldheid zaaiende politiek.
Na een uitgebreid theoretisch gedeelte volgt de empirische toetsing. Beke onderzoekt in welke mate de CVP tussen 1945 en 1968 ook daadwerkelijk op de drie Belgische politieke breuklijnen -- de levensbeschouwelijke, de sociaal-economische en de communautaire -- zowel programmatorisch, organisatorisch als beleidsmatig als catch-allpartij kan worden beschouwd. Daarbij analyseert hij belangrijke gebeurtenissen als de Koningskwestie, de Schoolstrijd, de Eenheidswet, de vastlegging van de taalgrens enz. Hij stelt vast dat op levensbeschouwelijk vlak de breuklijn gelovig/niet-gelovig zich intern niet uit in termen van (rivaliserende) facties, maar eerder in termen van tendenzen. Er is echter een belangrijk meerderheidssegment gebaseerd op een katholiek samenhorigheidsgevoel en een katholieke belangenbehartiging, waardoor de partij de ambitie van levensbeschouwelijke openheid niet waarmaakt. Op sociaal-economisch vlak realiseert de CVP haar streven wel: interne deelgroepen worden permanent betrokken bij een proces van belangenafweging en conflictoplossing, zodat een geïntegreerde sociaal-economische koers wordt gevaren. Op communautair vlak bestaan vanaf de stichting in 1945 twee afzonderlijke taalkundige vleugels. Aanvankelijk kon, ondanks een meerderheid langs Vlaamse zijde, de interne pacificatie nog gerealiseerd worden. Langzaam aan groeiden echter de spanningen en splitste in 1968 de CVP in een autonome Vlaamse en Waalse partij.
De ziel van een zuil is geen integrale geschiedenis van de CVP tijdens de periode 1945-1968. Het is een heldere, originele en diepgravende zoektocht naar de mechanismen van de interne besluitvorming in de CVP. [Gunter Bousset]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.