Het is herfst : kijk- en zoekboek
Rotraut Susanne Berner
Rotraut Susanne Berner (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Querido, 2005 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BERN |
31/12/2005
Het is een prachtige dag. "Kom, we gaan erop uit", zegt de zwarte kip tegen de witte. "Hè nee", zegt de witte kip en meent dat het vast slecht weer wordt. "Wel ja" antwoordt de zwarte kip en pakt de paraplu in. "Hè nee" zegt de witte kip en vindt vervolgens dat ze geen eten hebben voor onderweg, dat ze niet verkouden wil worden of zere voeten krijgen... Wat de zwarte kip allemaal welgezind countert met een lunchpakket, een warm vest en pleisters. "Wel ja", zegt ze op alles en beide gaan ten slotte toch op stap. De witte kip in degelijk ruitjeskleed, met stevige stapschoenen aan en een bolderkar vol benodigdheden, de zwarte in haar frivole eitjesjurk en op rode hakkenschoenen. Na nog een eindje aanmodderen krijgt de witte kip toch plezier in de tocht, laat alle overbodige bagage de helling afrollen en ze beleven een prachtige dag. "Hè nee", zegt de zwarte kip als het op het einde begint te regenen. "Wel ja", lacht de witte, ze voelt zich in haar element en weet ook nog droog te blijven.
De herkenbaarheid is groot in dit verhaaltje over kippen (en mensen), zowel in de situatie als in de relatie tussen twee tegenpolen. De prenten zijn eenvoudig opgebouwd; de vrolijk ingekleurde figuren bewegen zich in een elementair getekende omgeving. De opzet is overzichtelijk, op elke dubbele bladzijde wordt een situatieschets volledig afgerond en evolueert het verhaal naar een volgende stap. Het is boeiend om te ontdekken hoe Berner binnen de beperkingen van deze eenvoudige, wat statische opzet dynamiek brengt. Het 'ja' en het 'nee' dat door de verschillende persoonlijkheid van de kippen gedicteerd wordt, is in tal van pittige details zichtbaar: hun outfit, hun houding, hun oogopslag. In de elementaire interieurtjes trekken grappige details het oog: het portret van wijlen de haan hangt aan de muur, de pikorde van de week naast de kapstok en eitjes zijn te vinden op de gekste plaatsen. Het maakt dat je terugbladert, opnieuw kijkt en meer ziet dan de vorige keer.
De zwart afgelijnde figuren staan losjes, soms wat geïsoleerd tegen een witte achtergrond. Berner slaagt erin om er beweging in te brengen en een beeld te creëren waarin alle elementen gaandeweg geïntegreerd raken. Waar op de coverprent het "Hè nee" en "Wel ja" afgetekend tegenover elkaar staan, maken beide personages naar het einde toe deel uit van eenzelfde kader. Of hoe Berner grafisch subtiel uitdrukt hoe het verhaal evolueert. De kikker die op de titelpagina sombert onder een paraplu in de zon, en die op de laatste bladzijde opnieuw verschijnt, stralend in de plenzende regen, fungeert vrolijk als een grafisch motto. [Jen de Groeve]
Ria de Schepper
Twee kippen trekken er een dagje op uit. De zwarte kip is energiek en ziet alles door een roze bril. De witte kip is voorzichtig en twijfelt omdat ze iets anders wil of mogelijke hindernissen ziet. De zwarte kip wuift evenwel alle bezwaren weg en helpt haar metgezel waar nodig. Samen genieten ze van een leuke picknick. Als het later gaat regenen, zijn de rollen omgedraaid: “Hè nee” zegt de zwarte kip die nat wordt en “Wel ja” zegt de witte kip die onder haar boek kan schuilen. De vriendschap van de twee kippen overwint alle futiliteiten. Ze zijn echte vriendinnen die het samen goed kunnen vinden, ook al hebben ze een verschillend karakter. De potloodtekeningen tonen twee gezette dametjes die keuvelend op stap gaan. Hun gevoelens zijn via houding en mimiek knap weergegeven. Het decor is miniem, maar enkele details zorgen soms voor een grappige noot. De tekst staat in korte zinnen met dialogen onderaan de crèmekleurige bladzijden. Een geestig prentenboek gedrukt op stevig papier voor kleuters vanaf ca. 4 jaar.
Luce Rutten
ua/an/22 j
De zwarte kip heeft zin in een uitstapje met picknick. De witte kip sputtert tegen: het gaat regenen, zij heeft gevoelige voeten en bovendien wil zij liever een boek lezen. Elk voorstel onthaalt zij op een knorrig “Hè nee”. Maar al haar bezwaren en klachten worden door haar welgemutste zwarte zus van de baan geruimd. Het wordt een leuke, zonnige en ook wel vermoeiende dag. Als het dan toch nog begint te regenen, is het de zwarte kip die geïrriteerd reageert. Kippen zijn blijkbaar net als mensen; ze hebben allemaal al eens een humeurige bui die plots de kop opsteekt maar ook weer overwaait. Het kippenpaar illustreert dat op een leuke, suggestieve manier. De kleuters mogen zelf interpreteren. Reken maar dat het verhaal herkenbaar overkomt!
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.