Purper en goud
Jean Dufaux
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items aanwezig |
Dargaud Benelux, © 2004 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : STRIPS : KLAA |
31/12/2005
Deze prequel tot de eerste cyclus van 'De Klaagzang van de verloren gewesten' (het vierluik Sioban, Blackmore, Vrouwe Gerfaut, Kyle van Klanach, alle vier getekend door Grzegorz Rosinski) gaat terug naar de jonge jaren van Seamus, de genaderidder die een centrale rol speelde in de eerste cyclus. Hoewel nog in opleiding, trekt hij mee ten strijde tegen een heks, een 'morigane' nog wel. De Moriganen waren de oorspronkelijke inwoners van de verloren gewesten, krachtige heksen, krachten die gebundeld waren in de Chiil in hun linkeroog. Men dacht dat ze verdwenen waren, maar er duikt er weer eentje op, nog wel in het kasteel van de heren van Dylfel. De genaderidders weten haar uit te schakelen, maar niet voordat ze grote schade heeft kunnen aanrichten, vooral dan dat ze het oude geloof weer voedsel gegeven heeft, ten nadele van het christendom.
Waar de 'Sioban'-cyclus een gotisch drama van een verdoemde familie vertelde, dient deze nieuwe cyclus zich eerder aan als een legende, met een minder intens en complex scenario en een afstandelijkere tekenstijl. Het album staat op zichzelf, er is nauwelijks een voorafspiegeling van wat nog zal komen, behalve dat op het einde de naam van de Sudenna's valt, het zo getroubleerde geslacht van de eerste cyclus. Dufaux levert een goed, niet bijzonder opzichtig verhaal af. Jammer is dat hij het gegeven van de Genaderidders, toch het onderwerp van deze nieuwe cyclus, niet uitwerkt: wie zijn ze en waar komen ze vandaan? Het grootste verschil met de vorige cyclus ligt natuurlijk in de andere tekenstijl. Delaby, bekend van de Romeinse strip 'Murena', pakt het minder dramatisch aan dan Rosinski. Diens dynamische tekenstijl, diepe, overwegend zwarte en rode kleuren en expressieve gelaatsuitdrukkingen maken hier plaats voor een statischere aanpak, met minder contrastieve kleuren en egalere gezichten. Qua stijl en verhaal was de Sioban-cyclus eigenlijk een beetje 'over the top'. De koelere stijl van Delaby past beter bij deze minder gotisch getinte Genaderidders-cyclus. [Chris Bulcaen]
Redactie
In de inmiddels befaamde stripreeks 'De klaagzang van de verloren gewesten' weer een magistraal getekend epos over de Genaderidder Sill Valt, die in het vroeg middeleeuwse, net gekerstende Schotland het opneemt tegen een gevaarlijke roodharige heks, die zich in een slang kan veranderen en mensen verslindt. Met hulp van een novice, die blijkens een voorspelling een ernstige risico-factor kan vormen, vindt hij haar. Zij staat op het punt te trouwen met de zoon van een belangrijk clanhoofd. Met hier en daar een verwijzing naar eerdere delen, laat ook dit deel zich geheel zelfstandig lezen. Prachtig ingekleurd, subliem getekend, goede teksten, en een eenvoudige, maar sterke plot maken deze serie tot een der mooiste die over de oude Keltische wereld gaan.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.