Kaalslag
Bohumil Hrabal
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Prometheus, 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : HRAB |
31/12/2005
Harlekijntjes miljoenen (1994), een van Bohumil Hrabals laatste werken, is een roman over zijn ouders. Aan het woord is zijn oude moeder. Met haar man Francin, voormalig bedrijfsleider van de brouwerij in Nymburk, verblijft ze in een bejaardentehuis dat in een voormalig grafelijk kasteel is ondergebracht. Van de ochtend tot de avond spelen de luidsprekertjes alom 'Harlekijntjes miljoenen', muziek als een fluorescerend gas, als klimop tegen de muren. Francin is alleen maar verslaafd aan het wereldnieuws, maar de moeder zwerft rond door de zalen en over de paden van het park en ziet alles terug met het oog van de herinnering. Ze vertelt haar verhaal, vooral over de nationalisatie van de brouwerij onder het communisme, dat haar, de vrouw van de bedrijfsleider, zoals ze zich nog altijd voelt, niet heeft kunnen nekken. Ze roept dat verleden nostalgisch op met behulp van een drietal oudere kostgangers en dit in een niet aflatende stream of consciousness, in een proza dat in zijn vaart nooit eens een andere alinea nodig heeft, maar doorgaat, grillig en associatief, subtiel humoristisch en tegelijk diep-tragisch. Een voorbije realiteit herrijst, anekdotes en verhalen, fonkelend, vol wrange en tedere beelden, magisch en lichtvoetig tegelijk. De moeder vindt hetzelfde terug in haar laatste levensdagen in het slot, die in het verlengde liggen van het verleden dat nog in de bejaarde getuigen leeft. De scènes die zich voor haar ogen afspelen, bezitten dezelfde tragisch-weemoedige kracht. Een boek waar je niet genoeg van krijgt... [Jos Van Damme]
Drs. B. Hummel
Een oude vrouw (Hrabals moeder) kijkt met weemoed, nostalgie en enige zelfkennis terug op haar leven in Nymburk, het stadje 'waarin de tijd stil is blijven staan'. Ze was echtgenote van het hoofd van een bierbrouwerij; hij verloor na de communistische machtsovername in Tsjechoslowakije zijn baan en zij haar aanzien. Nu wonen beiden in een oud grafelijk kasteel dat dienst doet als bejaardenhuis. Hier verweeft het verhaal van Hrabals moeder zich met de verhalen van drie stadschroniqeurs. Hrabals roman is lyrisch en melancholisch, dan weer absurdistisch en weemoedig van toon. Ze kent een rijke stijl. Nymburk en de bierbrouwerij zijn bekende elementen uit Hrabals werk. Het boek is 'zo'n miljoenenmelodie die in vroeger tijden de stomme film begeleidde, een amoureuse scene, een liefdesverklaring...' (p. 31). Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.