Europese zoogdieren
Peter Twisk
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Geus, cop. 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BEKK |
31/12/2004
'Roman over vriendschap, geld en liefde', zo gaat de ondertitel; ik vraag me af of je die niet ongestoord onder de meeste titels uit de wereldliteratuur kan vermelden. Op de één of andere manier gaat Dood in Venetië ook over die drie containerbegrippen, maar soit.
Osip Silber is een eigenwijs jongetje zoals je die alleen in romans van het voorspelbare genre tegenkomt. Hij beschikt over een scherp observatievermogen en de juiste want vreemde en opvallende collega-personages die hem omringen, en die zich er natuurlijk uitstekend toe lenen om door dat observatievermogen ontleed te worden. In het geval van Osip Silber zijn dat op de eerste plaats zijn naaste familieleden, een perfectionistische en labiele moeder die lijdt aan het leven in het algemeen en haar huidziekte in het bijzonder, en een vader die meer en meer zijn kledingatelier vaarwel zegt om zich in hogere, meer geestelijke materies te verdiepen. Daarnaast is er vriend Rinus, wiens ouders een frietkraam hebben en wiens broers messentrekkers zijn. U kent het plaatje: tuig van het zuiverste soort. En natuurlijk is er een meisje dat naar een engelachtige naam luistert. Laura. Om haar tracht Osip de kampioenstitel in de plaatselijke tennisclub te verwerven.
Veel mensen vielen in zee is een beetje een warrige roman. De puberteit van Osip wordt allerminst rechtlijnig uit de doeken gedaan. Soms lijkt hij een jongetje van 8, en dan weer een opgeschoten slungel van 16. Nu heeft die leeftijdsverwarring natuurlijk alles met het opgroeien en de volwassenwording te maken, maar het lijkt er sterk op dat Peter Bekkers het schrijven niet echt in de vingers heeft. Zo hangt de spanningsboog van zijn roman ook niet echt strak gespannen over de verhaallijnen. Veel mensen vielen in zee waaiert uit in verschillende richtingen, over verschillende onderwerpen en talloze stijlbreuken veroorzakend. Deze roman is enerzijds te weinig coherent en anderzijds te voorspelbaar om overtuigend overeind te blijven staan. [Max Temmerman]
L.A.A. Kruse
In de tweede roman van Peter Bekkers, historicus en journalist, is geen doorsnee 15-jarige puber als ik-verteller aan het woord. Osip Silber observeert scherp en fantasierijk en mede door zijn bijzondere manier van denken kijkt de lezer anders naar ogenschijnlijk alledaagse dingen (ruzie met ouders, vriendschap, school, vrije tijd) én ingrijpende zaken (puberteit, verliefdheid, geloof in God, oorlogstrauma). Hoewel de auteur zich duidelijk heeft laten inspireren door filosofen als Nietzsche, is deze roman geen filosofisch boek geworden, maar eerder een originele Bildungsroman en een tijdsdocument over de jaren '70, met verwrongen opvattingen over materialisme, vrijheid en seksualiteit. Bijzonder ook is de stijl: ogenschijnlijk kaal, maar rijk aan verbeeldingskracht en humor. "Elk woord is als een lucifer, afgestreken in de duisternis. Alles wordt verlicht", zegt de hoofdpersoon op pagina 45. Dat klopt: elk woord staat in deze roman op de juiste plaats. Gebonden, fraaie, prikkelende kaft (bikini's aan een waslijn); normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.