De kip die over de soep vloog
Frans Pointl
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Nijgh en Van Ditmar, 2004 |
VOLWASSENEN : ROMANS : POIN |
31/12/2004
Frans Pointls autobiografische De Heer slaapt met watjes in zijn oren bevat acht verhalen waarin de wat wereldvreemde hoofdpersoon, geslagen maar niet geknakt, pogingen onderneemt om zich uit zijn isolement te bevrijden. Dit lukt maar deels omdat Pointl te kampen krijgt met de bureaucratie in de medische wereld, met de stokoude eigenzinnige Geertje bij wie hij als vrijwilliger werkt, en met zijn al te zeurderige en dominante moeder. Het titelverhaal blinkt uit door de vele rake observaties en geestige beschrijvingen. Wanneer Pointl bevangen wordt door een helse pijn in de borstkas, krijgt hij het dringende verzoek zich direct in het ziekenhuis te melden, maar dit is buiten zijn drie katten Lily, Vlek en Poelie de Verschrikkelijke gerekend: "'Wat is nu belangrijker, uw leven of uw katten?' vroeg de cardioloog. 'Mijn katten gaan altijd voor.' De cardioloog stelde dat deze beslissing voor mijn verantwoording was en verbrak de verbinding". Al even hilarisch is 'Muizen en muizenissen', waarin Pointl terugblikt hoe hij als jong ventje muizen houdt, totdat ze uitgroeien tot een ware volksstam. De bal gaat pas goed aan het rollen wanneer buurvrouw Joha het sterke vermoeden heeft dat de jonge Pointl er muizen op nahoudt: "Spiedend keek ze onze kamer rond. 'Menier Arnold hieft een muis in zien kamer gezien, ien wiete'."
Met een groot gevoel voor weemoed doet Pointl vervolgens meesterlijk verslag over zijn vreugdeloze relatie met Corrie, de koffiejuffrouw. Toen had Pointl zowaar een vaste aanstelling bij een bank, op de afdeling crediteurenboekhouding. Het woord 'carrière' is nooit echt van toepassing geweest op Pointl. Naast zijn baan, verliest hij weldra ook Corrie. Met onderkoelde humor vertelt Pointl hoe hij haar auto nog aan het afbetalen is als ze allang een andere vriend heeft. Het knappe aan De Heer slaapt met watjes in zijn oren is dat Pointl in retrospectief zijn onvervulde wensen en niet bereikte doelen van zich afschrijft zonder dat hij er melig bij wordt. Deze uiterst verzorgde bundel moet je niet alleen lezen voor de ijzersterke verhalen, maar evenzeer voor de stijl die zo eenvoudig is, maar zo heerlijk efficiënt. Aangrijpend. [Nicolas Verscheure]
Jos Radstake
De steeds weer terugkerende hoofdpersoon in dit kleine boekje met nieuwe verhalen van Frans Pointl komt de lezer bekend voor. Uit eerder werk kende hij deze vreemde door vreemden omgeven. In diverse fasen wordt deze man in zijn stroeve bestaan getoond. Er zijn verhalen over recent lichamelijk ongemak, waarbij de medische wereld geserreerd anekdotisch beschreven wordt. Er is een tweetal verhalen over een beklemmende en dus mislukkende relatie. Een verhaal over een reis naar Bulgarije op het moment dat Brezjnev het land bezoekt, met reisongemakken dientengevolge. Er is een wat afwijkend, sprookjesachtig, joods familieverhaal. Een verhaal over vrijwilligerswerk voor een oude, avances makende, vrouw en een jeugdverhaal. De naïeve, mensvreemde hoofdpersoon zit in deze van ironie doordrenkte verhalen vol goede bedoelingen. Er is levensonmacht, maar in de hoofdpersoon gist het en er komt een moment dat frustratie schril een uitweg zoekt. Het is goed weer eens de ontwapende, kale verhalen van Pointl (1933-2015) te lezen. Verzorgde uitgave; vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.