Een tijd als nooit tevoren
Nadine Gordimer
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Bakker, 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : GORD |
31/12/2003
In het titelverhaal doet Nadine Gordimer een veelzeggende uitspraak over het schrijven, haar manier van schrijven: "De schrijver weet iets wat niemand anders weet: de transformatie van de verbeelding." Geen expliciete verwijzingen naar een direct herkenbare situatie of meteen te plaatsen feitelijke gegevens, maar de intensiteit en kracht die Gordimers teksten uitstralen, heeft precies alles te maken met het fascinerende spel dat wordt opgevoerd binnen het spanningsveld tussen werkelijkheid en fictie. In het verhaal 'Op bezoek bij George' luidt het zo: "Als ik dit heb gedroomd, terwijl ik liep, door de straten van Londen liep, het onderbewustzijn van elk en ieder ander leven, verleden en heden, dat mij in het voorbijgaan streelde, waardoor wordt het dan werkelijkheid? Door het op te schrijven." Die hortende stijl van Gordimer, die blootlegt wat moet worden blootgelegd in een land waarin het verleden nog te zeer heden is. In de bundel staan twee langere verhalen, 'Missie' en 'Karma'. Het eerste brengt het relaas van de blanke ontwikkelingshelpster Roberta Blayne die een relatie aangaat met de plaatsvervangend directeur van het departement van Landhervorming. Wat zij ervaart in haar werk ("de weg voorwaarts. Nou ja... centimeter voor centimeter"), wat aarzelend naar een toekomst verwijst, wordt ingehaald door het verleden; zij denkt terug aan hoe vroeger in haar familie werd gepraat over de zwarten, hij wil haar als tweede vrouw huwen. Dat drijft hen uit elkaar: ze gaat hem minachten "omdat hij van haar verwachtte dat zij iets accepteerde wat hij zich wenste uit zijn verleden: een eer; haar lelijke verleden was niet het zijne."
'Karma', het slotverhaal, schetst in een opmerkelijke opeenvolging van portretten van een relatie de confrontatie met het (nood-)lot dat mensen in een wurggreep gevangen houdt. Laat het gaan over twee lesbische vriendinnen die een kind willen, maar niet durven overgaan tot kunstmatige inseminatie omdat ze niet weten welke huidskleur hun kind zal hebben, of over het blanke meisje dat als baby wordt geadopteerd door een kleurlingenechtpaar, maar als ze wil huwen, haar 'blanke status' niet kan bewijzen; of het surrealistisch aandoend tussenverhaal over de ene helft van een tweeling die dood geboren werd omdat zijn zusje alle zuurstof had opgebruikt; of over het Russische kamermeisje dat door een gast in het hotel wordt meegelokt naar Italië en daar met een neef van hem huwt, maar uiteindelijk beslist terug te keren naar haar land.... En bij dit alles: "Uiteindelijk blijkt dat iets wat er nooit was en er nooit zal zijn het enige is wat we hebben". [Jooris Van Hulle]
Drs. Cees van der Pluijm
Van de Zuid-Afrikaanse Nobelprijswinnares Nadine Gordimer (1923) werd al veel werk in het Nederlands vertaald en aangeboden. Deze nieuwe verhalen behandelen de rol van het lot en de (on)mogelijkheid van ethische keuzes in een zo door de geschiedenis geteisterd land als het Zuid-Afrika van na de apartheid. Gordimer laat zien dat je als schrijver een rol kunt vervullen in het zichtbaar maken van wat voor anderen onzichtbaar blijft. Haar verhalen zijn soms magisch-realistisch, vaak met humor geschreven en niet wars van een tintelende erotiek. De Nederlandse vertaling lijkt soms wat stroever dan het origineel en af en toe laten zich onhandigheden vermoeden. Dit neemt niet weg dat dit boek veel leesplezier geeft, inzicht verschaft en tot denken aanzet. Paperback; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.