Salade niçoise
Edmond Baudoin
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Dupuis, 2003 |
MAGAZIJN : STRIPS VOLWASSENEN: ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BAUD |
31/12/2003
De inleiding van de hand van de makers van deze strip zet op een nogal dwingende manier de toon voor wat volgt. Wat volgt, is het verhaal van de kunstenaar en zijn model, een verhaal van kijken en bekeken worden, van (be)grijpen en ontsnappen. Zowel beeld als taal schieten te kort om de essentie van de ander te vatten, beiden komen niet verder dan de weergave van een impressie, een reflectie van het ik. Pas op het einde waagt de kunstenaar een duik in het leven van de ander.
De auteurs nemen flink wat hooi op hun vork in hun poging om die bijzondere, wonderlijke spanning van het scheppingsproces te evoceren, maar slagen er niet in om aan het clichématige te ontstijgen. De meeste beelden zijn nogal direct vertaalbaar, te grijpbaar om de magie van het ongrijpbare over te brengen. De gevoelens, dromen en verlangens van het model worden verwoord, de tekenaar peilt ze en probeert ze in al hun naaktheid op het canvas te brengen. Je ziet een collage van schilderijen en schilderijen in wording, een androgyne model dat zich in foetushouding aan de ogen van de schilder ontrekt en zich gaandeweg volledig uitspreidt, evengoed zonder zichzelf prijs te geven. De beeldtaal is niet krachtig of geladen genoeg om de worsteling van de schilder over te brengen, er zitten te weinige nuanceverschillen in de opeenvolgende portretten om schakeringen in de opeenvolgende inzichten aan te brengen.
Dat een beeld niet anders kan zijn dan een impressie van een reflectie wordt nogal stereotiep verbeeld door heel even de vlekkerige impressionistische stijl aan te wenden. Om de diepte van zijn model te vangen stapt de kunstenaar even uit zijn eigen leven en waagt zich, zoals zij zo vaak doet, aan een duik in het water om tot de bodem te gaan. Het lukt hem niet. Zijn poging is verdienstelijk, zijn onvermogen onbetwistbaar. Het had allemaal iets suggestiever gemogen.
De titel De ogen in de muur is multi-interpretabel. De muur waar je doorheen moet om de ander te vinden, de muur die de kunstenaar rond zijn beelden optrekt en ogen die observeren en al dan niet doorgang bieden. Als lezer hik je paradoxaal genoeg precies door de al te ondubbelzinnige beeldtaal bladzijde na bladzijde tegen een blinde muur aan. [Marita Vermeulen]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.