Herman Teirlinck en de vernieuwing van de toneelopleiding in Vlaanderen
Alfons Goris
Alfons Goris (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Paleis der Academiën, 2002 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 007 GORI |
31/12/2003
Dit 10e schrift uit een reeks -- 'Academia Analecta' -- geeft de tekst van een toespraak voor de Klasse der Kunsten van de Koninklijke Vlaamse academie door hun lid Alfons Goris. Omdat de man acteur was -- naast docent en regisseur in de dramatische kunsten -- was het oplezen van deze tekst vast een meerwaarde, met de declamatie van twee lange gedichten en een paar epigrammen van Goethe, de meester waarvan Goris terecht stelt dat hij "vandaag de dag meer geprezen dan gelezen" is. Het latere gedicht vormt een tegenwicht voor het in de titel aangehaalde. Samen plaatsen ze twee gezichten van Goethe naast elkaar; de jonge opstandige, in volle Sturm und Drang, die zich niet voor niets met Prometheus vereenzelvigt en met de gecontesteerde oppergod Zeus "de ware naam van zijn tegenstrever" metaforisch verhult. En de gematigde Goethe van een halve eeuw later, die over zijn jeugdgedicht stelt dat hij zich in Prometheus niet als "revolutionair" herkende, maar als "zichzelf zoekend kunstenaar", met het inzicht "dat de mens op zichzelf is aangewezen."
Hoe de stormachtige jongeling in Weimar aanvankelijk wordt ingeschat, illustreert Goris met twee brieven van een dame, Charlotte von Stein, met wie Goethe een paar jaar later een romance heeft. Goris haalt deze relatie naar voren in zijn biografische schets; de link tussen dit verhaal en de gedichten is nogal persoonlijk: bepaalde vondsten en indrukken tijdens een bezoek aan Weimar, die de achtergrond van zijn Goethe-portret wel verlevendigt. Ook de mooie, verheven stijl van zijn opstel, een Goethe-bewonderaar waardig, verraadt veeleer artistieke dan wetenschappelijke intenties. Het levert een impressionistisch sfeerbeeld van een klassiek grootmeester met een Romantische vroegere periode. Het geeft een indruk van de klasse van een veel geprezen en weinig gelezen oeuvre: het onbespreekbaar gewaande staat er verrassend helder in verwoord en wordt daarom niet minder poëzie. Naast anderen heeft ook de onvolprezen Schubert deze Prometheus van Goethe op muziek gezet. Met een stuk van de partituur wordt afgesloten. [Gerolf Van de Perre]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.