Van Ratzinger tot Benedictus XVI
Kurt Martens
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Davidsfonds, 2003 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 248.5 MART |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
Davidsfonds, 2003 |
WEFLA MAGAZIJN : ENKEL NA MAGAZIJNAANVRAAG : 8° - GEWONE FORMATEN MART |
31/12/2003
In een sterk geseculariseerde wereld is het misschien toch interessant om alle aspecten rond het pausdom op een rijtje te zetten. Want, zo blijkt, een paus is niet enkel bisschop van Rome, maar heeft ongetwijfeld enorm veel zeggingskracht over de hele rooms-katholieke kerk. Wat is zijn taak, zijn macht, wat voor betekenis en invloed heeft zijn entourage, en hoe verloopt een pauskeuze, m.a.w. welke factoren spelen, midden in een snel evoluerend tijdsschema, een rol bij het aanwijzen van een kandidaat, om vervolgens te kiezen tot de witte rook te voorschijn komt?
Centraal in het boek is het pausambt zelf. Zoals een goede didacticus past, geeft Kurt Martens in zijn inleiding aan welke aspecten hij hierbij belangrijk acht. Hoe wordt iemand paus? Welke procedure wordt hierbij gevolgd en welke mechanismen spelen hierbij een rol? Moet een paus in functie blijven tot aan zijn dood? Dit vormt het onderwerp van het eerste hoofdstuk. Ook de entourage van de paus krijgt de nodige aandacht. In een tweede hoofdstuk gaat Martens in op de rol van het kardinaalscollege, en beschrijft hoe iemand kardinaal wordt. Zijn de bisschoppen filiaalhouders van de bisschop van Rome, of kunnen zij ook eigen accenten leggen?, zo vraagt hij zich af in het derde hoofdstuk. Hoe functioneert de Romeinse curie, die de paus in zijn taak als herder van de universele Kerk bijstaat, luidt de vraag bij het vierde hoofdstuk. Ten slotte gaat hij op zoek naar de betekenis van de paus als staatshoofd van Vaticaanstad en naar het duidelijk onderscheid en de onderlinge relatie tussen de Heilige Stoel en het Vaticaan.
De vijf hoofdstukken kunnen los van elkaar gelezen en bestudeerd worden. In de bijlagen komen achtereenvolgens de lijst van de pausen en (niet meegeteld) de tegenpausen, de lijst van de huidige stemgerechtigde kardinalen in omgekeerde volgorde van jongste naar oudste, en de lijst van landen en instellingen waarmee het Vaticaan diplomatieke betrekkingen of vertegenwoordiging heeft. Een beknopte bibliografie sluit het geheel af.
Martens somt op, licht toe, geeft antwoord op veelgestelde vragen betreffende de in de pers opgevoerde kanshebbers voor de opvolging, de verschillende Vaticaanse instellingen, de congregaties, de rol van de Zwitserse garde, de betekenis van de Vaticaanse archieven, de machtsverhoudingen achter de schermen, het Vaticaanse staatsburgerschap, de euro als munteenheid. Het boek is een eerlijke steekkaart van het organigram paus, Vaticaan en entourage. Aangezien de huidige paus het eeuwige leven niet beschoren is en heel wat speculaties over zijn verzwakte fysieke toestand de ronde doen, zal deze publicatie binnen afzienbare tijd een zeer goede en praktische handleiding zijn voor een beter begrip van wat de pauskeuze inhoudt en wat de consequenties ervan zijn voor het beleid van de rooms-katholieke kerk.
Interessant zijn de bijlagen, waaronder de lijst van de pausen tot op de huidige dag, de kardinalen die vandaag deel uitmaken van het kardinaalscollege dat voor een toekomstige pauskeuze instaat, en de lijst van de diplomatieke vertegenwoordigingen van de Heilige Stoel via nuntiaturen of delegaties. [Frans L. Van den Brande]
Drs. J.M. de Jong
Een zeer genuanceerd, vlot en helder geschreven handboekje over de staatsinrichting van het Vaticaan, de top van de Rooms-Katholieke Kerk. Het eerste hoofdstuk handelt over de gang van zaken rond de opvolging van de paus. Het tweede hoofdstuk betreft het kardinalencollege, gevolgd door een hoofdstuk over het bisschoppencollege. Het vierde, zeer uitgebreide hoofdstuk beschrijft de Romeinse Curie. De Curie is een overkoepelend begrip voor de zeer grote schare congregaties, rechtbanken, raden en diensten die de paus bijstaan. Congregaties zijn vergelijkbaar met ministeries bij een wereldlijke staat. Met lijsten van pausen, kardinalen die stemgerechtigd zijn bij de komende pauskeuze en een beknopte bibliografie. Het is een prestatie dat de auteur over een tamelijk droog onderwerp zo’n vlotte tekst heeft geschreven. Een voorbeeld: op de dag dat de paus onfeilbaar werd verklaard, 18 juli 1870, woedde er een verschrikkelijk noodweer boven de kerk waar het besluit werd genomen. De auteur is als wetenschappelijk medewerker verbonden aan de faculteit Kerkelijk Recht van de KU Leuven.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.