Winst voor iedereen : progressief kapitalisme in een tijd van onvrede
Joseph E. Stiglitz
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Het Spectrum, 2002 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 340.8 STIG |
31/12/2002
De auteur, hoogleraar en Nobelprijswinnaar economie 2001, werd in 1993 lid van de Raad van Economische Adviseurs onder president Clinton. In 1997 verhuisde hij naar de Wereldbank waar hij de verwoestende effecten kon constateren die de globalisering op ontwikkelingslanden kan hebben. Het liberaliseren van de internationale handel kan voor iedereen voordelen opleveren, ook voor de armen, maar de manier waarop men globalisering doorvoert, moet volgens Stiglitz worden veranderd. Beslissingen worden veelal genomen op basis van een ideologie, nl. die van het marktfundamentalisme, terwijl te weinig gekeken wordt naar de situaties zelf.
Zijn reactie steunt niet alleen op de overtuiging dat ontwikkelingslanden schade werd berokkend door ideologisch gedreven beleid maar ook op de ongelijkheid in het mondiale handelssysteem. De westerse landen hebben arme landen ertoe aangezet handelsbelemmeringen op te heffen, maar hebben hun eigen barrières gehandhaafd (landbouw, textiel). Stiglitz baseert zich op de gebeurtenissen die hij heeft beleefd en hoopt dat wat hij -- ongezouten -- heeft neergepend, een debat op gang zal brengen dat moet leiden tot een beter beleid van het IMF. Inderdaad, Stiglitz levert vooral commentaar op het IMF en veel minder op de Wereldhandelsorganisatie, terwijl hij bijna helemaal niets vertelt over de werking van de Wereldbank!
Het IMF heeft gefaald in zijn oorspronkelijke opdracht de mondiale stabiliteit te bevorderen maar heeft ook weinig succes geboekt in zijn nieuwe 'missies' in Oost-Azië en in Oost-Europa. Snelle liberalisering van het handels- en van het kapitaalverkeer werkte in vele gevallen desastreus wegens het ontbreken van de nodige 'infrastructuur' (wetgeving, banken enz.). Het beleid van het IMF is vaak ook afgestemd op de belangen van de belangrijke industrielanden. Zij wegen zwaarder dan zorgen voor milieu, democratie, mensenrechten en sociale rechtvaardigheid. Stiglitz beschrijft uitvoerig de crises in Oost-Azië en in Rusland, maar hij geeft ook positieve voorbeelden waar echter de betrokken landen het beleid van het IMF niet (helemaal) toepasten: Polen, Zuid-Korea, Maleisië, China.
Stiglitz uiteenzettingen komen nogal langdradig over omdat hij zich voortdurend herhaalt. Het lezen van dit boek is niet altijd even gemakkelijk, maar is wel leerrijk inzake een zeer actueel internationaal verschijnsel. [Edgard Andries]
Drs. A.H. Oldenbeuving
Her boek bevat een heldere en diepgravende analyse van de gevolgen van de globalisering voor de niet-westerse landen. Maar anders dan veel andere boeken over dit vandaag de dag populaire thema gaat het met name in op de gevolgen van de maatregelen door IMF, Wereldbank, WTO, en internationale handelswetgeving. De schrijver toont aan dat deze maatregelen, hoe goed bedoeld ook, slechts hebben geleid tot verdere verslechtering van de economische verhoudingen tussen rijk en arm. Zoals van een dergelijk schrijver verwacht mag worden (Nobelprijs economie 2001!), is het boek voorzien van vele voetnoten en een uitgebreid register. De schrijver heeft de bijzondere combinatie van een kritische houding en een jarenlange ervaring in de top van de Wereldbank en het boek is daarom diepgaander dan de meeste andere boeken over dit onderwerp. Van de lezer wordt wel een redelijke kennis van de macro-economie vereist. Er verschijnen de laatste tijd erg veel boeken over dit thema, maar dit is duidelijke één van de betere.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.