Straight ahead
Abbey Lincoln
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Averbode, 2001 |
JEUGD : VERHALEN BLAUW (12-14 J.) : WALT |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Averbode, 2001 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : WALT |
31/12/2002
De auteur koos voor een interessante problematiek: wat betekent het voor een tiener om door een ongeluk tot een rolstoel te worden veroordeeld?
De Nederlandse titel slaat op de problemen van Sean: hij was met vrienden vechtjassen het vorige schooljaar in nesten getuimeld en daarom vast van plan het anders aan te pakken in zijn tweede middelbaar. Zijn voornaamste drijfveer is de kans om bij het schoolbasketbalteam te komen. Op de eerste schooldag wordt hij agressief benaderd door een jongen in een rolstoel. De passerende onderdirecteur beziet het als een vechtpartij en plaatst Sean voor de keuze: ofwel wordt hij mentor van David, ofwel zijn de kansen om met een nieuwe lei te beginnen al bij voorbaat verkorven. Hij heeft geen andere keuze dan de begeleiding van David te aanvaarden. Op die manier zijn de jongens verplicht om met mekaar op te trekken en gaandeweg groeien ze naar elkaar toe.
De personages worden duidelijk geportretteerd, maar missen kracht. Sean vertelt het verhaal en focust op zichzelf. Hoe hij er het vorige jaar zo'n rampjaar van maakte, is niet meer duidelijk. David knokt met hardheid om zichzelf te kunnen blijven, maar soms doet die pose hem door het lint gaan. Jammer is dat van de David van voor het ongeval een ideaalportret wordt geschilderd: vlot in alle omgang, artistiek begaafd en een getalenteerd basketbalspeler. David mag dan de bittere realiteit verscherpen, het personage boet wel in aan menselijkheid. Basketbal gaat uiteraard het raakpunt tussen Sean en David vormen en 'rebound' (ook de Engelse titel) krijgt voor allebei een metaforische betekenis: het gaat niet om de worpen die iemand doet, maar om de rebounds.
Het verhaal stelt door opbouw en taal weinig leeseisen en bovendien versterken de vele dialogen die toegankelijkheid. Dat kan sommige jongeren over de leesdrempel trekken, er is echter geen plaats om tussen de regels te lezen. De auteur legt via zijn personages alles te veel uit, vertelt zoveel 'over' dat je de pijn of problemen te weinig mee-beleeft. De lezer blijft daardoor een ramptoerist die veel te weten komt, maar zelf aan de kant staat.
[Mai Van Loon]
Frans Hollander
Nadat hij zich in de brugklas nogal misdragen heeft en hij op de eerste schooldag van het nieuwe jaar ruzie zoekt met een rolstoeler, krijgt Sean van de onderdirecteur nog één kans: hij moet mentor worden van David, de jongen in de rolstoel. Aanvankelijk heeft hij een hekel aan David, maar al snel groeit zijn sympathie en worden ze vrienden. Ondanks zijn handicap heeft David kwaliteiten: hij maakt gemakkelijker contact met meisjes en is een uitstekend basketbalcoach. Het verhaal zit psychologisch knap in elkaar. De personen en de ontwikkeling die ze doormaken, komen heel realistisch over. Door het ontbreken van illustraties en door de kleine letter zullen vooral de geoefende lezers naar het boek grijpen. Maar ook voor de minder makkelijke lezers is het een boek waar ze veel plezier aan kunnen beleven. De situaties zijn heel herkenbaar voor jongeren vanaf ca. 13 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.