Havik
Marco Kamphuis
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Wereldbibliotheek, cop. 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : KAMP |
31/12/2002
Marco Kampuis schreef in het verleden twee nogal onopgemerkte (althans in Vlaanderen) romans, De medische encyclopedie (1996) en Tamara (1999). Het ligt er allemaal nogal dik op dat de hoofdpersoon in Succes autobiografisch gekleurd is. Die hoofdpersoon, Erwin, is nl. een jonge schrijver die twee boeken op zijn naam heeft staan, maar daar absoluut niet het verhoopte suces mee heeft behaald, laat staan erin geslaagd is om van zijn schrijverschap te kunnen leven. 'De anatomische les' en 'Een papieren heldin' hebben hem meer met frustratie dan met wat anders achtergelaten, dus besluit hij om zijn schrijverscarrière voorgoed op te geven. Het feit dat zijn vriendin hem verlaat en hem dus niet langer (financieel) onderhoudt, is daar natuurlijk niet vreemd aan. Wat volgt, is het korte maar stilistisch erg verfijnde verslag van de periode die volgt op Erwins eerste en geslaagde sollicitatie; hij wordt aangenomen bij een bankconcern om "mee na te denken over het beleid in het nieuwe millennium". Dat hij geen enkele ervaring heeft met geldzaken is meer een voor- dan een nadeel.
Erwin besluit om zijn transformatie maar ineens zo volledig mogelijk te laten verlopen. Hij verhuist naar een sociaal flatgebouw waar hij kennismaakt met enkele veelkleurige en luidruchtige buren, tracht zich in enkele hilarische passages een nieuwe outfit aan te schaffen (wat uiteindelijk lukt met de hulp van zijn moeder), gaat zwemmen, denkt na over zijn ouders, enfin, bereidt zich zo goed mogelijk voor op de noodzakelijk door te voeren mentale aanpassing. En dat levert erg grappige passages op, bv.: "Hij had eerlijk gezegd geen flauw idee van de bezigheden die zijn functie zouden inhouden. De afgelopen dagen had hij, als hij aan zijn baan dacht, drie of vier beelden voor ogen gehad, die hij zo'n beetje afwisselde, als de plaatjes van een toverlantaarn. Het eerste beeld behelsde dat hij een telefoongesprek voerde (dat leek hem niet onwaarschijnlijk), het tweede dat hij een vergadering bijwoonde, het derde dat hij zich door een lift omhoog liet voeren, en het vierde dat hij met een secretaresse naar bed ging. Hij kon niet zeggen dat hij tegen zijn werk opzag." Hoewel je de grap voelt aankomen, blijft het spits geschreven en leuk om lezen. [Max Temmerman]
Drs. E.A. van Kemenade
Erwin is eigenlijk een 'loser'. Vreemd genoeg slaagt hij er toch in een baan te bemachtigen bij een bank (net als zijn vader), al is onduidelijk wat hij precies moet gaan doen, ook voor de lezer. Hij was schrijver, maar zijn boeken verkopen niet. Zijn vriendin gaat er met een ander vandoor. Hij moet verhuizen naar een buurt die veel minder is dan waar hij vandaan komt. Het nieuwe buurmeisje is verliefd op hem, palmt hem in en hij kan er geen weerstand tegen bieden, ook al zou hij haar het liefst links laten liggen. Haar kat heeft het bovendien op hem voorzien. Een nieuwe overbuurman verkoopt hem een dreun. Hij gaat een pak kopen, maar komt terug met een broek die hem niet past. Hij durft hem niet te gaan ruilen. Zijn moeder neemt hem mee, ruilt de broek en koopt (en betaalt) twee nieuwe pakken. Mensen die hij groet, groeten niet terug. Al met al beginnen we langzaamaan een beetje medelijden te krijgen met Erwin en zijn we -tevergeefs- benieuwd hoe het hem zal vergaan in zijn nieuwe baan. Een knap geschreven verhaal van honderd pagina's dat je met een glimlach in een keer uitleest. Kamphuis (1966) publiceerde eerder de romans 'Medische encyclopedie' en 'Tamara'. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.