Het bloed van het lam
Patrick Bernauw
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Davidsfonds, 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 343 |
31/12/2002
Patrick Bernauw heeft - zo blijkt ook uit vorige jeugdromans - een bijzondere interesse voor historische figuren die zijn omgeven door een waas van geheimzinnigheid en dramatiek. Dat is in Hof van Mirakelen niet anders.
Hoofdpersonage is de laatste officiële dauphin van Frankrijk. De ongelukkige kroonprins Louis werd met zijn ouders, tante en oudere zus door de Heren van de Revolutie opgesloten in de Temple in afwachting van proces en executie. De Zonnekoning en Marie-Antoinette kwamen onder de guillotine, prinses Marie-Thérèse werd vier jaar na de revolutie, dankzij veranderde politieke omstandigheden en diplomatieke bemoeienissen, vrijgelaten en uit het land gezet. Intussen was de dauphin, die Louis XVII had moeten worden, in de Temple overleden. Althans dat was de officiële versie van de gang van zaken. Sindsdien immers zijn er een aantal pretendenten op de titel en de troon opgedoken en in de grootst denkbare havenloods zijn al lang niet meer de riemen papier op te slaan, gebruikt voor studies, romans, artikels en andere druksels die de laatste sluiers willen wegnemen over het lot van de kroonprins. Patrick Bernauw geeft daarvan een duidelijk overzicht in het nawoord van zijn boek, dat niet de bedoeling heeft nog maar eens een theorie over dat historisch gegeven ingang te doen vinden. Voor hem immers "mag de lezer het zelf uitzoeken" en zijn "antwoorden zullen evenveel waard zijn als die van" hemzelf. Overigens wil hij zijn boek "in de eerste plaats omschrijven als een griezelverhaal, en pas in tweede instantie als een historische roman".
In zijn boek laat hij een nogal verwarde, bange 17-jarige jongeman, op de vlucht voor de Ander of het Monster, stranden in de louche kroeg 'Het Hof van Mirakelen'. Daar ontfermt het zigeunermeisje Euridice zich over hem. Als wederdienst voor de bescherming die ze hem biedt tegen het rapalje in de herberg, moet hij haar een verhaal vertellen. Dat wordt dan zijn eigen verhaal sinds de brand van de Tuilerieën. Hij stelt zich voor als de kroonprins van Frankrijk, die de Revolutie overleefd heeft door de politieke intriges die de monarchisten en de revolutionairen om hem heen geweven hebben. Er zou een ander in zijn plaats in gevangenschap gestorven zijn en een dubbelganger van hem, de Ander, zou hem op de hielen zitten om hem uit de weg te ruimen. Hij vertelt het hele verhaal van de aanhouding, de gevangenschap, de executies, de persoonsverwisseling, zijn eigen redding en opvoeding onder valse naam, zijn angst voor de Ander. Het meisje gelooft hem uiteindelijk niet alleen, ze wil hem ook helpen tegen zijn achtervolger. Die verschijnt inderdaad ook in de herberg. Op een klein litteken na is er geen verschil tussen de twee. Het zigeunerinnetje lokt de dubbelganger naar buiten en snijdt hem de keel over. Dan echter merkt ze dat ze de jongeman gedood heeft die haar zijn droevig verhaal gedaan had. Blijkbaar heeft hij zelf de dood gezocht om een eind te maken aan zijn angsten... of had de dubbelganger misschien ook een litteken en heeft ze nu toch de bedrieger gedood? Of... Wie kent de waarheid nog? Bernauw brengt geen opheldering in de verwarrende geschiedenis en dat was ook niet de bedoeling. Wel heeft hij een vrij cryptisch verhaal geschreven waarbij de lezer de angst van de verteller -- in het verhaal in het verhaal -- duidelijk voelt. Hij heeft ook een aangrijpend beeld opgehangen van de eerste vier jaar van de Eerste Republiek en van de Terreur van 1793-'94, vooral wat de koninklijke familie in de Temple aangaat.
Spannend is dit boek zeker en af en toe ook griezelig. De auteur wekt de indruk zich bijzonder goed gedocumenteerd te hebben over de historische gegevens die hij erin verwerkt. Dat blijkt niet alleen uit het "nawoord met bronvermelding" maar ook uit de inleidende stukjes tekst bij elk hoofdstuk: citaten uit verscheidene boeken over het onderwerp (van Nostradamus tot - vaak - Castelot), brieven, een volkswijsheid over dubbelgangers ... Het boek is duidelijk geschreven voor de wat oudere jeugd. Dat blijkt niet alleen uit de vrij complexe en m.i. verwarrende structuur maar ook uit de nadrukkelijkheid waarmee de seksuele opwinding van het kind Louis bij het onthoofden en uiteenrijten van zijn geliefde Prinsesje én de vermeende erotische aberraties van de koninklijke familie beschreven worden. Dat ruikt me toch wat te sterk naar sensatiezucht.
[Herman De Graef]
H. Bekkering
In deze historische roman gaat het niet alleen om een weergave van échte historische feiten in verhaalvorm, maar eerst en vooral 'speelt' de auteur met feit en fictie zodat een duizelingwekkend spel ontstaat van diverse dubbelgangers (van de dauphin, zoon van Lodewijk XVI). De centrale vraag in dit verhaal is dan ook: wie is de ware kroonprins? En daar kom je uiteindelijk niet achter. In zijn nawoord geeft de auteur evenmin helemaal opening van zaken, zodat de lezer ook dan nog in het ongewisse blijft of de vermoorde 'dure jongeheer' nu daadwerkelijk Lodewijk XVII was. Een spannende historische roman voor lezers van 14 jaar en ouder, met een zekere ontvankelijkheid voor historische sfeerbeschrijvingen. Heel passende omslagillustratie in gedekte blauw- en roodtinten van een jongen die uit twee helften lijkt te bestaan.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.