Tegenwoordig heet iedereen Sorry
Bart Moeyaert
Bart Moeyaert (Auteur), Annet Schaap (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Querido, 2001 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : MOEY |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
Querido, 2001 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MOEY |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
Querido, 2001 |
WEFLA MAGAZIJN : ENKEL NA MAGAZIJNAANVRAAG : 8° - GEWONE FORMATEN MOEY |
31/12/2001
Eerst zien & Mansoor van Bart Moeyaert in eenheden, in woorden catalogeren, is schier onmogelijk. Wat te denken van een boekje van amper 86 pagina's waarvan ik meer dan de helft -- 'Mansoor' -- al eerder heb gelezen en herlezen? Of niet? Want na het lezen van deze Jeugdsalamander ben ik daar opeens niet meer zeker van. Eerst zien & Mansoor bundelt twee verhalen waarbij je vijf keer meer parallellen en paradoxen kunt trekken dan het boek dik is.
In 'Eerst zien' kan Anna een duif uit haar mond laten komen, zegt ze. Bennie, Mona en Door -- de verteller -- geloven haar niet. Er kan wel veel uit een mond komen. Maar als Anna een geluid uit haar mond stoot dat als 'Oj!' klinkt en er een vlek over haar hoofd scheert, twijfelt alleen Bennie nog. Hij wil het zelf ook kunnen. Daarom vangt hij Mees, Anna's lievelingsduif, en zal hij laten zien wat hij kan...
De ikpersoon uit 'Mansoor', een verhaal dat reeds in 1996 werd uitgegeven (Li-j), wil niets bewijzen. Zij wil het liefst bij Nisse zijn, elke dag trouwen en nooit écht ruzie maken, zoals grote mensen soms wel doen. Behalve misschien met Stina, want "aan Stina hadden Nissen en ik nogal een hekel. Je had niks aan haar, zelfs wakker sliep ze nog. Die moest eens flink door elkaar geschud worden. Maar toch ook weer niet zo hard. Nisse ging te ver, vooral toen hij Stina ook nog dwong om dat rare spul te eten..."
Beide verhalen lijken op het eerste gezicht niet veel met elkaar te maken. Toch vormen ze in deze uitgave een geheel dat voortdurend -- en voor elke lezer -- verandert. En daar schuilt in de eerste plaats de kracht van dit boek. Niet zozeer het moment in het verhaal, maar het moment waarop je leest bepaalt de inhoud van zowel Eerst zien als Mansoor. De schijnbaar eenvoudige stijl biedt deze mogelijkheid. Je moet nergens doorheen een dirigerend handschrift van de schrijver, je hoeft niet te worstelen met zinswendingen, je wordt niet overdonderd door een uitgebreid woordenpallet waarin de schrijver zijn kunnen etaleert. Moeyaerts taal imponeert niet, ze nestelt zich. De zinnen lijken precies lang genoeg om zich tussen de eigen gedachten door te spinnen. Om zich te spiegelen aan de eigen ervaring en op te lossen in gemeenschappelijke beelden, waarbij fictie en realiteit ongehinderd in elkaar overvloeien. Vanaf dat ogenblik bepaalt de confrontatie tussen het hier en nu van de lezer en dat van de personages de werkelijkheid en de inhoud van het boek en voel je je, meer dan in de meeste werken, voortdurend aangesproken.
Met Eerst zien & Mansoor leidt Bart Moeyaert de lezer tweemaal in een eigen wereld. Zijn wereld, waarbij deze 'zijn' zowel op de schrijver als op de lezer te verhalen valt. De wreedheid maar ook het geloof en de onschuld van kinderen is niemand vreemd, maar zelden werd het zo eenvoudig hard én mooi beschreven in twee verhalen die zo uit zijn en heerlijk lang herlezen. Bloedmooi als het ware, tenminste, voor wie af en toe de ogen sluit. Want het is voor mij onbegrijpelijk dat een uitgever bij twee verhalen die alle beelden in zich hebben en die een dergelijk appèl doen op de persoon van de lezer, een illustrator de ruimte heeft gelaten om het geheel te ontsieren met kinderlijke, nietszeggende tekeningetjes.
[Jan Staes]
Drs. A.W.M. Duijx
Jeugdsalamander waarin twee verhalen van de meermaals gelauwerde Bart Moeyaert zijn samengebracht. In 'Eerst zien', eerder gepubliceerd in het kader van de Vlaamse Jeugdboekenweek 1997, kan Anna een duif uit haar mond laten komen, maar Bennie gelooft dat niet en probeert het zelf ook, waarbij een en ander mis lijkt te gaan. In het met een Boekenwelp bekroonde 'Mansoor' volgen we de belevenissen van de ik-figuur en haar neefje Nisse. Na de begrafenis van de moeder van tante Altje spelen de ik-figuur en Nisse met hun nichtje Stina, aan wie ze een hekel hebben. Ze pesten haar en Nisse gaat steeds verder. Hij dwingt haar om mansoor, een giftige plant, te eten en Stina belandt in het ziekenhuis. Beide verhalen laten zien dat de auteur zeer goed kan observeren. Hij brengt de personages psychologisch zeer goed tot leven. In beide zeer gedegen gestructureerde verhalen hangt een gespannen sfeer, die aan het eind tot ontlading komt. Literair gezien juweeltjes van verhalen. Gebonden uitgave in pocketformaat met een aantrekkelijke omslag in kleur. Vanaf ca. 9 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.