Liefde heeft geen hersens
Mensje Van Keulen
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Atlas, 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VANK |
31/12/2001
Kortgeleden verscheen van Mensje van Keulen de roman De gelukkige. Naar aanleiding daarvan werd zij geïnterviewd door 'Vrij Nederland'. De schrijfster verklaarde toen dat zij genoot van het leed dat haar verhaalfiguren moesten ondergaan. Een opmerkelijke uitspraak, of toch niet? In haar inmiddels omvangrijke oeuvre stapelt zich het leed in vele vormen op, kennelijk tot grote voldoening van de schrijver.
Ook in Engelbert, een roman uit 1987 waarvan pas de vijfde druk is uitgekomen, is het goed raak. Een potente slager zit vast aan zijn preutse vrouw, die voor een zuiver en goed rooms leven steun zoekt bij geestelijken uit haar parochie. Haar zus heeft haar geloof opgegeven uit liefde voor een ongelovige. De kinderen van beide zussen kennen weinig geluk in hun leven, dat beheerst wordt door kleingeestigheid en contactarmoede. Geen wonder dat ze zich storten in relaties die bij voorbaat tot mislukken gedoemd zijn. Terwijl hun ouders nog onder één dak bleven, kiezen zij voor kortstondig samenwonen. Hoewel de titel doet vermoeden dat Engelbert de hoofdfiguur is, ligt het perspectief lang niet altijd bij hem maar ook bij de vrouwen die hem omringen. In ander werk was het leed van de verhaalfiguren vaak veroorzaakt door grauwe armoede, in deze roman speelt het menselijk tekort de hoofdrol. Mensje van Keulen sluit met haar werk aan bij de naturalistische romantraditie: ook haar figuren kunnen zich niet ontworstelen aan hun milieu.
Engelbert is geschreven in een sobere stijl en daardoor vlot te lezen. De dialogen zijn heel natuurlijk, ze passen heel goed in de sfeer van een kleinburgerlijk middenstandswereldje in een volkse wijk ergens in een grote Hollandse stad. Minder geslaagd is de karaktertekening. De vrouw van Engelbert is het prototype van de preutse katholieke vrouw die veel beter non had kunnen worden. Zij past eerder in het interbellum dan in de jaren '50 en '60. Ook de slager, die bij prostituees zijn gerief haalt, is in feite een clichéfiguur. De roman is op zijn sterkst in de laatste schrijnende bladzijden, die het gedachteleven van Engelbert beschrijven na zijn tweede beroerte. Hij bevindt zich dan in een inrichting en is in alles afhankelijk van het verplegend personeel. Wonderlijk genoeg aanvaardt hij daar zijn lot. Wie net als de schrijfster vreugde aan leed kan beleven, komt in Engelbert volop aan zijn trekken. Wie daar niet van houdt, raad ik de roman niet aan. [Michel De Koning]
Redactie
Goedkope herdruk als paperback van de beste roman die Mensje van Keulen (1946) tot nu toe schreef. Het verhaal gaat over slager Leo Engelbert en zijn familie. Hij leeft volgens zijn eigen opvattingen, ongeacht de felle tegenstand van zijn overwegend katholieke omgeving. De voortdurende strijd die dit oplevert, wordt op onnavolgbare en bijzonder realistische wijze door de schrijfster geschilderd. De lezer wordt waarlijk meegesleept door het prachtige proza en de natuurlijke dialogen. De hoofdfiguren zijn levensecht en 'rond'. Wie de Nederlandse literatuur van de laatste decennia wil leren kennen, kan niet om deze wonderschone roman heen. Royale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.