Boze drieling
Paul van Loon
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Elzenga, cop. 2001 |
JEUGD : VERHALEN ROOD (9-11 J.) : VANL |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Elzenga, cop. 2001 |
Kinderhoek :
|
31/12/2001
We kennen de Rips al van Nooit de buren bijten (het vorige grumorboek van Paul van Loon over deze vreemde familie) en van enkele korte verhalen uit de verhalenbundels van het Griezelgenootschap. Het is leuk als je al wat achtergrond over ze hebt, maar ook via dit boek kan je dit gekke gezin leren kennen.
In de zoektocht naar moeder worden ook nog een oom skelet en een oma mummie ten tonele gevoerd. Jimi en Ernst zitten elkaar voortdurend in de haren, en dat is nog zacht uitgedrukt. Ze gaan allerminst broederlijk met elkaar om, en vooral Ernst is daar de dupe van, omdat hij overdag in zijn doodskist door zijn broer wordt rondgezeuld. Ze gooien elkaar originele scheldwoorden naar het hoofd: 'strottenbijter', 'bloedblaar', 'wolfpummel' en 'bloedsabbelaar'. Ze hebben samen een muziekgroepje opgericht, weliswaar onder leiding van Jimi, en ze schuimen met Jimi's hit 'Nooit de buren bijten' de kerkhoven af. Daar worden ze ontdekt door 'manager van muzikaal talent' Bert Polidor. Hij maakt de Rips er attent op dat ze een koffer vol geld kunnen verdienen, en dat wordt ineens acuut wanneer moeder ontvoerd wordt en de ontvoerders zo'n koffer eisen. Door presentator Jacques Blaaskaak onder druk te zetten, kunnen de RipRap Boys deelnemen aan de Soundmaster Mixershow. Maar daar loopt het mis, omdat Ernst niet in zijn kist blijkt te liggen en Jimi jammerlijk afgaat...
Al bij al is dit een razendsnel en knotsgek verhaal. En helemaal 'grumor', want het is 'griezel' met een zeer grote dosis humor. Die humor zit vervat in de beschrijving en het gedrag van de personages, in de originele plot die hen door dit verhaal voert, maar ook en vooral in de taal. Wie anders dan een grumoristisch brein als Paul van Loon komt er nu op om kippen die door een vampier gebeten zijn 'vampippen' te noemen? En helemaal in die sfeer passend zijn ook de geslaagde, kleine illustraties van Camila Fialkowski.
Soms een beetje erg ophitsend door de vaart die erin zit, en vooral door het over-en-weer gekrijs en gescheld van de gebroeders Rip, maar vooral leuk.
[Marleen Colpin]
Drs. A.W.M. Duijx
De moeder van de familie Rip is ontvoerd en er wordt een groot bedrag aan losgeld gevraagd. Op dat moment komt Bert Polidor, een manager van popgroepen, die de Rolling Rips laat optreden om geld bij elkaar te krijgen. Uiteindelijk blijkt de jaloerse buurman Knieper moeder Rip ontvoerd te hebben. Een geheel zelfstandig, maar wel met verwijzingen, te lezen vervolg op 'Nooit de buren bijten'* (Nederlandse Kinderjury 1996) met alle ingrediënten die een griezelboek succesvol maken: spanning, humor, eenvoudige verhaallijnen, die trouwens mooi in elkaar samenlopen, en griezelelementen. De verwijzingen naar de 'gewone' wereld (de Sound Mix Show van Henny Huisman, het spelletje Hints, de auteur zelf die ook in een bandje speelt, de naam Jimi Rip) maken het verhaal herkenbaar en erg humoristisch. De spanning wordt goed gedoseerd, waarbij aan het eind van enkele hoofdstukken de spanning wordt opgevoerd en de lezer soms op het verkeerde been wordt gezet. Een humoristisch griezelboek dat zijn weg naar de jonge lezer zeker zal vinden. Vanaf ca. 9 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.