Alle verhalen van Pieter Konijn
Beatrix Potter
Beatrix Potter (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Ploegsma, 1998 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : POTT |
31/12/2007
Beatrix Potter
"Ik kan niets verzinnen, ik teken alleen maar na"
Al sinds 1968 geeft uitgeverij Ploegsma regelmatig het werk van Beatrix Potter (1866-1943) opnieuw uit. In 1993 vierde men de honderdste verjaardag van Pieter Konijn (het verhaal verscheen aanvankelijk als een geïllustreerde brief aan het zoontje van haar vroegere gouvernante). Er was een ware boom van Potter-uitgaven bij verschillende uitgevers. En tien jaar later kon de honderdste verjaardag gevierd worden van de eerste druk van Peter Rabbit bij Frederick Warne & Co. En nu worden Alle verhalen van Beatrix Potter : de oorspronkelijke uitgave (voor het eerst verschenen in 1997) in een prachtige luxeuitvoering in cassette opnieuw aangeboden.
Het is nog maar de vraag of Beatrix Potter zelf tevreden zou zijn geweest met deze fraaie linnen banden in groot formaat. Zelf stond ze erop dat haar verhalen apart in kleine, handzame boekjes werden uitgegeven, op maat van de kinderen voor wie ze bedoeld waren. Voor de Britse markt, die rond die tijd de "Golden Age" van geïllustreerde boeken kende (denk aan de schitterende uitgaven van Alice in Wonderland uit die periode, o.m. die met illustraties van Arthur Rackam (Heinemann, 1907)), moet dit een vreemd fenomeen zijn geweest. Maar Potter stond erop: "all my little friends happen to be shilling people." En ze verkochten, die kleine boekjes, 50.000 in het eerste jaar. En dat was nog maar het begin.
De Britse kinderen van de vroege 20e eeuw waren helemaal weg van Peter Rabbit, dat ongehoorzame konijntje in een jasje met koperen knopen. Maar je kan je afvragen of de aangeklede konijntjes, muisjes, ganzen en kikkers in dat lieflijke Engelse landschap vandaag niet vooral een nostalgische waarde hebben? Zijn ze niet wat te kneuterig, die snoezige pastelkleurige beestjes die Mopsie, Flopsie en Poekie Poes heten, met hun kleine huiselijke avontuurtjes die steevast goed aflopen? Zo'n vermenselijkt konijn met schoentjes en een jasje aan, moet al van goeden huize zijn om stand te houden op de gesofisticeerde kinderboekenmarkt van vandaag. Maar Pieter Konijn is van goeden huize, Benjamin Wollepluis, Jozefien Kwebbeleend, eekhoorn Hakketak, Biggetje Goedhart en alle anderen, zijn dat ook. Beatrix Potter, die van zichzelf beweerde volstrekt geen verbeelding te hebben, tekende haar personages uiterst gedetailleerd naar levend model. De meeste beesten die in haar verhalen figureren had ze zelf als huisdier en als er eentje het leven liet, schiep dat problemen voor haar tekenwerk.
In deze laatste uitgave, die haar volledige werk in chronologische volgorde brengt, zie je hoe de plaatjes van meet af aan soms uiterst gedetailleerd uitgetekend zijn. De prenten van 'De kleermaker van Kloster' zijn een prachtig voorbeeld van haar miniatuurwerk. De grote accuratesse in de uitbeelding toont zich ook in haar dierenpersonages. Ze zijn antropomorf zonder hun eigen, dierlijke aard te verliezen, het resultaat van uiterst nauwkeurige observaties en een goed inzicht in natuur. Pieter Konijn draagt dan wel een jasje, maar vertoont wel authentiek konijnengedrag en Jozefien Kwebbeleend is ondanks haar zondagse muts en de simpele aard die aan haar soort nu eenmaal wordt toegedicht, in elk opzicht een eend zoals de natuur haar heeft voortgebracht. En er zit een vreemde dubbelheid in deze uitbeeldingen. De sluwe vos bv., die op Jozefiens kuikens uit is, loopt op zijn achterste poten en draagt een jasje wanneer hij Jozefien met menselijke bedrieglijkheid om de tuin leidt, en is een vos zonder kleren en op vier poten wanneer hij zijn natuur volgt en haar broedsel besluipt. Menselijke kenmerken en natuurlijk gedrag zijn harmonieus, zij het met de mogelijkheid tot onderscheid, met elkaar verweven. En kneuterig? De Nederlandse vertaling van Pieter Konijn circuleerde jarenlang in een ? jawel ? gecensureerde versie; Beatrix Potter had vader konijn nl. laten eindigen als pasteivulling, iets wat door de vertaalster beuzelachtig werd weggelaten. Er dreigen in Potters wereld wel meer onschuldige beestjes als maaltijd te eindigen, en ook al komt het nooit zo ver, toch gaat Potter regelmatig redelijk hardhandig met haar personages om: een stout konijn verliest staart en snorren, een vervelende eekhoorn wordt ook met amputatie gestraft en meneer Wollepluis ranselt zijn zoon met een rietje...
Maurice Sendak roemde de kracht van Beatrix Potter als volgt: "Fantasy, rooted in the living fact: here the fact of family, of fun, of danger and fear. [...] the book posseses on no matter how miniature a scale, a wonderful sense of life, and isn't that the ultimate value of any work of art?"
Een uigave als deze mag als bewijs gelden dat het werk van Beatrix Potter niet alleen via een wereldwijde merchandising standhoudt, maar dat haar verhalen, hoewel ze het patina van de late 19e-eeuwse burgerlijke samenleving meedragen, de tijd moeiteloos doorstaan. Elk verhaal wordt ingeleid met een klein stukje ontstaansgeschiedenis. Over de schrijfster zelf en haar onorthodoxe levensstijl zijn ook al de nodige bladzijden geschreven en zopas is in het Engels een nieuwe biografie verschenen van de Amerikaanse academica Linda Lear, die het leven van de schrijfster uitputtend behandelt (Penguin Press, 2007).
Bij Rubinstein verschijnt, ook in februari, De wereld van Pieter Konijn, een dvd met de drie verhalen waarin hij de hoofdrol speelt. De dvd bevat ook een documentaire over het leven van Beatrix Potter. En er is een film over de schrijfster gemaakt, 'Miss Potter'. Hij komt in februari in Nederland in première. [Jen de Groeve]
Redactie
Knusse verhalen over dieren in en rondom huis, gesitueerd in het landelijke Engeland uit het begin van deze eeuw. Naast de verhalen over Pieter Konijn, Minetje Miezemuis, Eekhoorn Hakketak en andere wereldbekende dieren uit de kleine boekjes van Potter staan in het boek vier nog niet eerder gepubliceerde verhalen. Bij elk verhaal vooraf een uitleg over de tijd waarin het verhaal verscheen en de situatie waarin Potter de prenten schetste. De dieren met hun menselijke trekjes, soms zelfs aangekleed met jasjes, schortjes en schoentjes beleven avontuurtjes die dicht bij de belevingswereld van het kind staan. Elk verhaaltje is een afgerond geheel, al hebben sommige verhalen wel een relatie met elkaar. Hoewel er soms een mens in de verhalen voorkomt, is de hoofdrol weggelegd voor de dieren. Omdat voor de talrijke, prachtig ingekleurde tekeningen gebruik is gemaakt van de originele illustraties, komt elk detail goed tot zijn recht. Een boek om vaak naar te grijpen door de warme sfeer en de eenvoudige verhaaltjes, die ondanks het feit dat ze al oud zijn, nog steeds betoveren. Doordat de tekeningen minstens zo belangrijk zijn als het verhaal noodt het boek tot vaak bekijken. Vanaf ca. 4 jaar.
Annie Beullens
ua/an/22 j
Dit dikke boek in een box is echt luxueus. Het geeft een chronologisch overzicht van alle verhalen die Beatrix Potter schreef tussen 1902 en 1930. Voor sommige verhalen werden al tekeningen gemaakt op het einde van de negentiende eeuw. Beatrix Potter werd geboren in 1866 in een begoed gezin. Zoals alle meisjes van haar stand kreeg ze een Victoriaanse opvoeding. Deze achtergrond weerspiegelt zich in haar verhalen. Beatrix hield van de natuur en ze maakte gedetailleerde tekeningen en aquarellen. In die natuurtaferelen doken dan figuren op als Pieter Konijn, Benjamin Wollepluis, Poes Mollie, Jozefien Kwebbeleend, Timmie Tuimelaar ... Dieren en mensen lopen in haar verhalen door elkaar heen, praten en handelen met elkaar. Als vrouw moet het niet gemakkelijk geweest zijn om werk gepubliceerd te krijgen. Ze begon dan ook met postkaarten. Later schreef ze verhalen bij de prenten. Het eerste verhaal over Pieter Konijn verscheen in 1902. Wat deze bundel naast de prachtige aquarellen en tekeningen zo interessant maakt, is de intro voor elk verhaal waarin de omstandigheden waaronder het verhaal ontstond en gepubliceerd werd, beschreven worden. Zo waren er beperkingen door commerciële eisen van de boekhandels en de uitgever. Of er waren fatsoenseisen: pissebedden en oorwurmen werden ongeschikt bevonden voor een kinderboek. Meestal schikte Beatrix Potter zich probleemloos naar die eisen. Eén enkele keer zei dat ze er genoeg van had om brave boeken over aardige luitjes te schrijven' en dan schreef ze 'Het verhaal van Heer Vos' in 1912, over twee onaangename personen, heer Vos en Dirk Das. Het levert een spannend verhaal op. Er staan heel korte en enkele langere verhalen in deze bundel. Het enige verhaal dat hoofdstukken bevat en dat ook het langste is, is 'Het verhaal van Varkentje Robinson', gepubliceerd in 1930, meteen ook haar laatste werk. Beatrix Potter stierf in 1943 maar in 1922 al maakte ze gewag van gezichtsverlies. Bovendien eiste het werk op haar uitgestrekte landgoederen heel wat van haar tijd. De verhaaltjes zijn naar de normen van onze tijd braaf en burgerlijk. Er zitten ook uitgebreide beschrijvingen in, wat van kinderen toch enige luister- en leeservaring zal vragen. En toch blijft het leuk om over de fratsen van Pieter Konijn te lezen. En de illustraties zijn onovertroffen. Dit boek zal volwassenen misschien nog meer bekoren dan kinderen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.