Hans Holbein de Jonge 1497 /98-1543 : portretschilder van de Renaissance
Stephanie Buck
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Contact, 2000 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : PLOE |
31/12/2000
Op de cover van Vier vrouwen overheerst een foto van vier meisjes van ongeveer dezelfde leeftijd, die openlijk hun naaktheid tonen en lachend naar mekaar kijken. Zelden heb ik een cover gezien die zo slecht het verhaal typeert. Dit boek gaat over drie generaties vrouwen, de moeder van de 35-jarige boekhandelaar Max Wijngaard, zijn tweelingzus, zijn vrouw en een jongere vriendin, met wie hij een platonische relatie heeft. Max is zwaarwichtig en pessimistisch, en heeft het lachen zowat verleerd.
Voor Peter van der Ploeg, die toevallig (?) ook 35 is, is dit zijn eerste roman (na twee verhalenbundels). Hij laat de hoofdpersoon herinneringen vertellen uit zijn ongelukkige jeugd. Zijn ouders zijn gescheiden nadat moeder vaststelde dat vader een relatie had met een andere vrouw. In de ogen van zijn schoolmakkers is hij een nobody en alleen de goede relatie met zijn tweelingzus houdt hem recht. Deze jeugdherinneringen worden vermengd met de reden van zijn huidig ongelukkig zijn en dit ondanks het feit dat hij, als boekhandelaar, een goed inkomen heeft, gehuwd is met een intelligente vrouw en vader van een gezin van twee kinderen. Van der Ploeg verhaalt in elk hoofdstuk een ontmoeting van Max met een van de vier vrouwen, waarbij hij zowel de huidige gebeurtenissen, de reden van zijn ongelukkig zijn en de herinneringen uit het verleden aan bod laat komen. Gravend in zijn verleden neemt Max aan het einde van het verhaal contact op met zijn vader, die hij geruime tijd niet gezien heeft, en tracht meer te weten te komen over diens buitenechtelijke relatie. Dit lukt hem niet en kort na het bezoek van Max sterft zijn vader. Van der Ploeg schrijft in een mooie, compacte en verzorgde stijl. Soms geeft het geheel een déjà lu-gevoel. De plot is echter niet origineel. [Walter Mees]
J.T.G. Maas
Boekhandelaar Max Wijngaard verkeert op 35-jarige leeftijd in een identiteitscrisis. Vier vrouwen spelen daarbij een rol: zijn moeder, zijn zus, zijn minnares Tessa en zijn vrouw Julia. De moeder heeft - toen de tweeling Max/Margot vijftien jaar oud was - de overspelige vader buiten de deur gezet. De tweeling heeft nog altijd contacten met hun vader, die overigens een voorbeeldig grootvader is gebleken. De vader komt te overlijden en ook bij de begrafenis is de moeder niet aanwezig. In deze novelle geeft de Nederlandse auteur (1965) een goed geschreven relaas van een - wat vroegtijdige - mid-life crisis, maar toch weet hij niet geheel te overtuigen. Misschien ook omdat een en ander vanuit een wat eenzijdig perspectief wordt uitgewerkt. De novelle had aan overtuigingskracht gewonnen als de perspectieven vanuit de vier vrouwen duidelijker naar voren waren gekomen. Op het omslag een naturistisch aandoende foto van vier naakte vrouwen in een bos. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.