Blauw voor Leonore
Linda Van Mieghem
Linda Van Mieghem (Auteur), Karien Deroo (Illustrator)
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items magazijn |
Davidsfonds, 2000 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MIEG |
31/12/2000
Geloofwaardigheid, daar draait het om. Of het nu om een realistisch verhaal gaat of om bizarre fantasie, als de lezer niet kan geloven in het verhaal, houden aandacht en waardering op. Dat is het geval bij Lila piekhaar & groene sproeten, een verhaal waar de fantasie van afdruipt, en dat daardoor een zachte dood sterft.
Seger, een jongen met twee gebroken benen, ligt volgens de achterflap in het ziekenhuis, maar dat wordt nergens met zoveel woorden gezegd. Zijn grootmoeder Omamie is de enige die bij hem op bezoek komt -- waar de rest van zijn familie is, verneem je niet -- en die hem aangenaam bezighoudt met een verhaal over een mislukt heksje, van wie Seger de naam bedenkt: Sibiel. Zij is te lief om een echte heks te zijn. Haar moeder Agra is echter een uitgesproken kreng. "Bij het sterfbed van de Krengste Toverkol moest Agra kiezen: of Krengste Toverkol worden, of bij haar knappe tovenaar uit het Hoge Noorden blijven. Ze heeft geen seconde geaarzeld. Radaar kon meteen zijn toverkoffers pakken", vertelt tante Kolder tegen Sibiel. Agra kiest voor een carrière in plaats van voor liefde; Sibiel begrijpt dat niet. Ridder Jolig de Flierefluiter van het Hutseklutskasteel spoort Sibiel aan om haar vader te gaan zoeken: "Weet je wat ik vind?" zei hij tenslotte. "Dat jij op zoek moet gaan naar je vader: het andere deel van jezelf ontdekken". Dit soort wijze opmerkingen laat de schrijfster haar verhaalfiguren vaker maken. Zo vraagt Seger op een gegeven ogenblik aan Omamie: "Ben je nu de baas over je eigen verhaal of niet?" en maakt Sibiel zich ernstige zorgen om Samuel, een jongen in haar klas: "Hij leek op een te vroeg uit het nest gevlogen mereljong dat zich voor alle gevaar probeert te verstoppen". Nee, een heks-in-opleiding is Sibiel niet, en een kind al evenmin. Zij lijkt vaak meer op een wijze volwassene die zich om het geestelijk welzijn van anderen bekommert. In een verhaal als dit, waarin echt alles kan en waarin beschrijvingen als "pretentieuze kakelkip", "woestgroen" en "holderdebolderde de trap af" niets versterken, valt een taalkundige onvolkomenheid als "mijn tas woog zo zwaar" helaas extra op. Vanaf 10 jaar. [Casper Markesteijn]
J.H. Corts
De dochter van de opperheks lijkt niet erg geschikt om in haar moeders voetsporen te treden. Ze verzet zich tegen de wreedheid van haar moeder en besluit haar vader in het Hoogste Noorden te gaan zoeken. Op haar zoektocht moet ze verschillende problemen de baas worden. Onderweg komt ze verschillende merkwaardige wezens tegen, die haar op een of andere manier hinderen of juist op weg helpen. Het aardige aan dit fantasieverhaal is dat het echt in dit boek wordt verzonnen door Seger, die met een gebroken been in het ziekenhuis ligt, en zijn oma, die elke dag bij hem komt kijken. Omdat Seger zich erg verveelt, besluit zijn oma samen met hem een verhaal te bedenken. Elk hoofdstuk begint en sluit af met een cursief gedrukte dialoog waarin ze de ontwikkelingen van het verhaal bespreken. Het slot speelt zich weer af in Segers eigen leefwereld als hij terug naar school kan. Een aardig boek dat kinderen het plezier laat beleven van hun eigen fantasie. De eenvoudige zwart-wittekeningen passen goed bij het verhaal. Van deze schrijfster (1948) werd 'Kleuren tegen een tiran' *bekroond. Vanaf ca. 10 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.