Meisje, moeder
Gail Anderson-Dargatz
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Geus, cop. 1999 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ANDE |
31/12/2000
Het Canadese boerenechtpaar Augusta en Karl hebben hun boerderij in de Shuswap van centraal-Brits Columbia verkocht. Ze zijn ingetrokken in een bejaardenflat bij hun vriendin Rose in Courtenay. Op die manier wonen ze wat dichter bij hun dochter Joy en haar man Gabe. Augusta en Karl zijn 48 jaar getrouwd, maar veel reden tot feesten hebben zij niet. Schoonzoon Gabe ligt in het ziekenhuis en ondergaat een hersenoperatie. Terwijl zij gespannen afwachten of de operatie goed afloopt, blikt Augusta terug op haar leven. Zij was pas 18 toen zij huwde met de 12 jaar oudere maar schuwe, teruggetrokken Karl. Voor de romantisch aangelegde Augusta wordt het huwelijk een koude douche. Het paar trekt in bij Karls vader, de norse weduwnaar Olaf. En net zoals voor het huwelijk blijft Karl slaafs onderworpen aan de nukken van zijn vader. Veel privacy krijgt het jonge paar niet. En Augusta wordt door vader Olaf behandeld als een goedkope meid. Hij heeft meer respect voor zijn hond Teef dan voor zijn schoondochter. Op die manier wordt het leven op de afgelegen boerderij voor Augusta bijna ondraaglijk. Zij vlucht voor een korte tijd weg in een romance met Joe. Voor de rest houdt zij zich recht aan haar vriendschap met dominee Lakeman, met wie zij 's zaterdags af en toe gaat vissen. Om iets om handen te hebben gaat Augusta net als haar moeder bijen houden. Haar dochter Joy kan de onrust van haar moeder niet altijd begrijpen. Ook dat zorgt voor de nodige spanningen.
Een recept voor bijen is een roman over een huwelijk op het Canadese platteland. Gail Anderson-Dargatz laat zien hoe bij Augusta het besef groeit dat haar huwelijk met Karl ondanks de afwezigheid van romantiek en passie toch waardevol is, door de rust die het biedt en de onderlinge solidariteit. Zij gebruikt daarbij het leven van de bijen als rode draad en vergelijkingspunt. Hoewel sommige passages -- zoals het ononderbroken getreiter van schoonvader Olaf -- erg hard getekend zijn, baadt het boek globaal gezien in een sfeer van ingehouden melancholie. Sfeervolle lectuur. [Geert Swaenepoel]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.