Helemaal Toon : bloemlezing uit het complete oeuvre van Toon Hermans
Toon Hermans
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Elsevier, 1982 |
VOLWASSENEN : POEZIE : HERM |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Boekerij, 1996 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 7551 |
31/12/2002
Toon Hermans heeft zijn werk Fluiten naar de overkant in verschillende afdelingen opgedeeld. Het is een lijvige bundel, waarin er ook sporadisch een kort prozafragment is opgenomen. De gedichten rijmen, lezen vlot, zijn gemakkelijk toegankelijk en inhoudelijk af en toe ironisch: in het genre van de lichte poëzie waarschijnlijk van het beste wat er voorhanden is. Hermans heeft de gave haarscherp af te lijnen en een situatie te analyseren in enkele lijnen. De thema's zijn 'Spelen', 'Holland', 'Gedroomd leven', 'Leven', 'Geloven', 'Oude mensen', 'Eenzaamheid', 'Einde', 'Theater', 'Dieren' en 'Wachten op de dokter', om af te sluiten met enkele kolderrijmen.
Uit de beschrijving van Holland komt er nogal wat nostalgie naar boven om wat voorbij is en Hermans is niet altijd gelukkig om wat er in de plaats kwam aangereden, zoals bv. de 'metadonbus'. Het 'gedroomde leven' is volgens hem dit waarbij de mens verbonden is met zijn wereld, zoals de eerste strofe van 'zee' beschrijft: "hélemaal niets doen / languit op het strand / hélemaal niet denken / zand zijn met het zand". In de cyclus 'Leven' bekijkt Hermans ironisch het menselijke toneel. In 'Broers' klinkt dat zo: "kijk uit, niet op de bloemen trappen / riep Jan, die heel gevoelig was / als hij des zomers liep te stappen / rondom de bloemen in het gras // zijn broer was anders in die dingen / hij zag de bloemen amper staan / maar toch heeft hij z'n hele leven / voor Jan het vuile werk gedaan". Over de eenzaamheid, ook binnen een relatie, zegt hij rake dingen, zoals in het gedicht 'Tante': "ze is zo aardig voor de zieken, tante Corrie / ze dirigeert met zwier een vluchtelingenkoor / en ze heeft voor ouwe mensjes / warme erwtensoep of flensjes / maar d'r eigen man komt in het stuk niet voor".
Hermans begint zijn bundel met 'Gedichtje': "hij schreef een klein gedichtje / het had niet veel om handen / maar het had iets van een lichtje / dat in het donker brandde". Hiermee omschrijft hij deels zijn eigen poëzie. Fluiten naar de overkant is in alle eenvoud een goede bundel over het dagelijkse leven. [Herv]
Redactie
Toon Hermans is een liedjesman, een theaterman bij uitstek, een versjesmaker en wat al niet meer. Ooit mede door de grote clown Buziau geïnspireerd, is na al die jaren te zeggen dat Toon Hermans zeker een clown is; kolder en vrolijke deunen horen bij hem. "Maar dikwijls wordt mijn deuntje overstemd, en het trieste wereldnieuws dat maakt me bang, dan sta je in je smoking in je hemd, misschien dat ik daarom de clown uithang": zo geeft Toon het kenmerkende van de echte clown, van zichzelf, aan. Het theater is uiteraard een belangrijk element in zijn versjeswerk, maar hij zoekt en kijkt verder. Dieren, eenzaamheid, spelen, Holland, het leven, geloof, oudere mensen, eenzaamheid en de wachtkamer bij de dokter zijn als thema te ontdekken. Actueel is: "We moeten veel meer aaien, we moeten veel meer kussen, we moeten veel meer zwaaien, naar buitenlandse bussen". Verder overdenkt Toon een enkele keer luchtig, dan weer serieus het gedrag van vogeltjes en eenden, de engeltjes, carnaval, Johannes Paulus I, de paus van 31 dagen, nieuwe bakvormen van koekjes, en de weergave van een gevoerd gesprek tijdens een wandeling. Voor een breed publiek. Duidelijke druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.